Το μεγάλο ΠΑΣΟΚ ή το μικρό και πλήρως ελεγχόμενο;
Το ΠΑΣΟΚ που θα αναζητήσει την επανασύνδεση του με την κοινωνία ή το ΠΑΣΟΚ που θα συνεχίσει να πορεύεται εναντίον της, χωρίς δυνάμεις, χωρίς ψυχή, χωρίς αρχές.
Το ΠΑΣΟΚ που διαμορφώνει εξελίξεις ή εκείνο που αποτελεί απλά ένα επιθυμητό συμπλήρωμα του νέου πολιτικού συστήματος που στήθηκε μετά τις τελευταίες εκλογές.
Το ΠΑΣΟΚ που είναι χρήσιμο στο λαό ή εκείνο που στηρίζει επιλογές και πολιτικές που σαρώνουν κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης.
Έχω πει πολλές φορές ότι με υλικά κατεδάφισης, απαξιωμένα από την ίδια την κοινωνία δεν μπορείς να χτίσεις το καινούργιο.
Με λογικές ¨κολλητών, δικών μας και πιστών στρατιωτών» δεν κατοχυρώνεις ούτε την ενιαία κίνηση αλλά ούτε και την ενότητα στο εσωτερικό του.
Με πρόσωπα από το χθες, των οποίων η προσφορά έχει πολλές φορές κριθεί, δεν μπορείς να πείσεις ότι θέλεις να εκφράσεις την ανανέωση, όπως και αν την εννοείς.
Είναι λάθος η λογική της αναζήτησης ρόλων αλλά και άλλο τόσο λάθος η αποδοχή μιας τέτοιας αναγκαιότητας σε αυτές τις πολιτικές συνθήκες!
Η διαδικασία αναγέννησης πρέπει να έχει το χαρακτήρα της αφύπνισης συνειδήσεων και όχι της στενής μικροκομματικής λογικής που επιβραβεύει τους διαρκώς κοιμώμενους στην αγκαλιά του κυβερνητικού και κρατικού μορφέα!
Εκτός και αν αποδέχεσαι τη μοίρα του μικρού και απαξιωμένου και αποφασίζεις να το διαχειριστείς οπότε απλά παγιώνεις την κομματική σου μιζέρια, οδηγώντας ακόμη περισσότερους στην αδράνεια, την αποχώρηση, την αποστράτευση.
Το εύκολο είναι να διώξεις, το δύσκολο να εμπνεύσεις και να στρατεύσεις κόσμο. Και με αυτά τα δεδομένα η έμπνευση πάει … περίπατο!
Αν η αρχή, όπως λέγεται ,είναι το ήμισυ του παντός οι εξελίξεις προδιαγράφονται αρνητικές.