ΤΟ "ΨΥΧΟΡΡΑΓΗΜΑ" ΤΟΥ ΨΥΧΑΡΗ !...

http://logoplokies.blogspot.gr/

Ο κ. Απόστολος Κακλαμάνης, βουλευτής της Β' Περιφέρειας Αθήνας και πρώην πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, απέστειλε σήμερα στο διευθυντή της εφημερίδας Τα Νέα κ. Χρήστο Μεμή, απάντηση σε σχετικά δημοσιεύματα της στήλης «Μικροπολιτικός» (30/11/12 και 1/12/12).

Η ανακοίνωση :

Ο κ. Στ. Ψυχάρης ακολουθώντας την τακτική «άλλα λόγια…», δεν έχει ως τώρα, απαντήσει στη συγκεκριμένη καταγγελία μου, ενώπιον της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ στις 27/11, που επανέλαβα, όχι με διαρροές και διαστρεβλωμένη, αλλά δημοσίως και γραπτώς, με ανακοίνωσή μου στις 29/11 και η οποία δημοσιεύτηκε στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο –πλην των Νέων- ότι «ενεργώντας παραθεσμικά αναμειγνύεται στην εσωκομματική λειτουργία της δημοκρατικής παράταξης μέχρι και της εκλογής προέδρου του ΠΑΣΟΚ».

Η απάντησή του επιβάλλεται να δοθεί τώρα που επιχειρείται από το γνωστό σύμπλεγμα εκδοτικών και τραπεζικών συμφερόντων η διάλυση του ΠΑΣΟΚ. Αντ’ αυτής, καταφεύγει σε προσωπικές επιθέσεις σπίλωσης εναντίον όσων αντιπαλεύουμε αυτή την επιχείρηση, πιστοί στις αξίες και τις αρχές για τις οποίες ιδρύθηκε το ΠΑΣΟΚ και όχι σε όσους εντός ή εκτός αυτού τις εκμεταλλεύτηκαν.

Η επί δικτατορίας σκευωρία εις βάρος μου την οποία ο κ. Ψυχάρης ανασύρει, για να αποπροσανατολίσει το αναγνωστικό κοινό, γνωρίζει καλά ότι έχει απαντηθεί προ 30ετίας και πλέον, μέσα στη Βουλή, από τους αείμνηστους Γεώργιο Ράλλη και Ανδρέα Παπανδρέου. Πρωτίστως, όμως, η απάντηση βρίσκεται στη δράση μου σε όλη τη διάρκεια της δικτατορίας, εντός ή εκτός των φυλακών, των κρατητηρίων και των στρατοδικείων της. Μέχρι και λίγες μέρες προ της κατάρρευσής της, ήμουν συνυπερασπιστής μαζί με τους Γ.Β. Μαγκάκη και Φοίβο Ιωαννίδη, στη δίκη των αντιστασιακών τυπογράφων, στο στρατοδικείο Χανίων, στις 25/5/1974. Γι’ αυτή τη δράση οι νεώτεροι μπορούν να ενημερωθούν αξιόπιστα απ’ όσους αγωνίστηκαν τότε και όχι από εκείνους που, το λιγότερο, απείχαν.

Δεν εξαγόρασα την αντιστασιακή μου δράση με αξιώματα. Άσκησα καθήκοντα τα οποία τίμησα έντιμα και δημιουργικά και με τα οποία με τίμησαν όλοι οι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ των οποίων τόσο οψίμως εμφανίζεται ο κ. Ψυχάρης σαν προστάτης τους από ανύπαρκτο «διασυρμό».

Δεν υπήρξα κενόδοξος, όπως ήταν και είναι άλλοι και όπως θα με προτιμούσε ίσως ο κ. Ψυχάρης. Δείγμα γραφής έδωσα και πρόσφατα, στις 8/11/2011, όταν δεν αποδέχθηκα την πρωθυπουργία που επιμόνως μου πρότειναν οι Γιώργος Παπανδρέου και Αντώνης Σαμαράς, ως πρόεδροι των Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Εκτός από το θερμό «ευχαριστώ» μου, τους λόγους της άρνησής μου μπορεί να πληροφορηθεί ο κ. Ψυχάρης από τους ίδιους.

Συνεχίζοντας την προσωπική επίθεση εναντίον μου, ο «Αθηναίος πολίτης» ισχυρίζεται ότι υπήρξα έφεδρος αξιωματικός. Ψεύδεται. Υπηρέτησα τη θητεία μου στα σύνορα όπου με ξαπόστειλε για τα δημοκρατικά μου φρονήματα και τη δημοκρατική μου δράση ως επικεφαλής του φοιτητικού κινήματος της Αθήνας (πρόεδρος Δ.Ε.Σ.Π.Α.), ο εκ των κορυφαίων της χούντας και αρχηγός Γ.Ε.Σ. Οδυσσέας Αγγελής.

Ο κ. Ψυχάρης ισχυρίζεται επίσης ότι ο Γεώργιος Παπανδρέου «με τοποθέτησε ρουσφετολογικά στη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας», στην κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου. Ψεύδεται και πάλι.

Είναι και στον ίδιο τον κ. Ψυχάρη πολύ γνωστό ότι υπήρξα ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Γεωργίου Παπανδρέου, ως πρόεδρος της Οργάνωσης Νέων της Ένωσης Κέντρου (Ο.Ν.Ε.Κ.), όταν, αμέσως μετά τις εκλογές «βίας και νοθείας» του 1961, κήρυξε τον «ανένδοτο αγώνα» με την προτροπή: «Νέοι της Ελλάδας, τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες!».

Οργώσαμε τότε, οι δημοκρατικοί νέοι την ύπαιθρο όπου κυριαρχούσε το παρακράτος και όσοι ζουν θα με θυμούνται είτε στις εξορμήσεις μας μπροστά, είτε στα νοσοκομεία με κατάγματα, είτε στα υπόγεια της Ασφάλειας.

Αιδώς κ. Ψυχάρη!...

Υστερόγραφο :

Στα εν λόγω δημοσιεύματα, ο κ. Ψυχάρης αναφέρεται σε μένα με πολλά «τέως τέως…». Θα’ θελε, φαίνεται, να είμαι και τέως βουλευτής. Μου θυμίζει μια δήλωση του Γεωργίου Παπανδρέου όταν εκδότες της εποχής διέδιδαν ότι είναι υπέργηρος και ασθενής για να φέρει σε πέρας τον ανένδοτο αγώνα: «Έχουν απελπιστεί από το λαό και εναπέθεσαν τας ελπίδας των εις τον ύψιστον!».