Του Θ. ΚΑΡΤΕΡΟΥ*TEK YOL DEVRIM -μόνος δρόμος η επανάσταση, λέει το σύνθημα που απεικονίζει η φωτογραφία του Reuters από ένα τοίχο τηςΚωνσταντινούπολης. Και για να δηλώσει προφανώς εκείνος που το έγραψε την πηγή της έμπνευσής του, έβαλε με μεγάλα-μεγάλα μαύρα γράμματα ως επικεφαλίδα μια λέξη που εμείς στην Ελλάδα την αναγνωρίζουμε αμέσως, έστω κι αν είναι γραμμένη με λατινικούς χαρακτήρες: SYRIZA!
SYRIZA, μάλιστα. Που πάει να πει ότι ακόμα και στην Τουρκία της εξέγερσης, αυτή η ατσούμπαλη λεξούλα κάτι έχει να πει -σε κάποιους τουλάχιστονπου έχουν ανοιχτά τα αφτιά και τα μάτια τους. Κι αυτό το κάτι, πολύ ελληνικό αλλά και πολύ παγκόσμιο όπως φαίνεται, είναι πολύ πιο σημαντικό από τα αγγλικά του Σαμαρά, τα κινέζικα του Παπούλια και τα ρωσικά του Κεδίκογλου. Για κάποιους Γερμανούς πιο σημαντικούς -για μας τουλάχιστον- από τον Σόιμπλε, για κάποιους Γάλλους πιο σημαντικούς από τον Ολάντ, ακόμα και για κάποιους Τούρκους πιο σημαντικούς από τον Ερντογάν. Για όσους καταλαβαίνουν ότι αυτός ο κόσμος πρέπει ν' αλλάξει και βγαίνουν στους δρόμους για να δηλώσουν την απόφασή τους να τον αλλάξουν.
Ένα σύνθημα είναι, θα πει ο ψύχραιμος, ποιος ξέρει ποιος και γιατί το έγραψε, ας μη βγάζουμε συμπεράσματα. Σωστά, αλλά είναι κι εκείνο το γερμανικό πλακάτ στη διαδήλωση της Φραγκφούρτης που έβαζε πλάι-πλάι τις λέξεις TAXIM-SYNTAGMA-TAHRIR. Είναι και οι χιλιάδες Γερμανοί που φώναζαν μόλις προχτές Έξω το ΔΝΤ από την Ελλάδα. Είναι και η απήχηση που είχαν οι δικοί μας αγώνες στην αφύπνιση άλλων και οι αγώνες άλλων στη δική μας αφύπνιση. Είναι μια αίσθηση κοινής καταπίεσης, κοινής αγανάκτησης και κοινής εξέγερσης που αγκαλιάζει όλο και περισσότερους ανθρώπους σε όλο και περισσότερες χώρες.Αγανακτισμένοι, Indignados, Occupy Wall Street, Bloccupy, Δίκτυο "τα Κοινά μας" -τίποτε δεν είναι ίδιο αλλά και τίποτε τόσο διαφορετικό.
Αν μέσα σ' αυτή την εξεγερτική αλληλεπίδραση των πλατειών υπάρχει και το Σύνταγμα και μέσα στην ωραία αναστάτωση ακούγεται και ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτός είναι λόγος για να αισθανθούμε λίγο περήφανοι. Και επίσης να καταλάβουμε ότι έτσι που ήρθαν τα πράγματα, η ευθύνη της ελληνικής αριστεράς και των ηγετών της σήμερα ξεκινάει βέβαια από δω, αλλά πάει πολύ πιο πέρα -μέχρι την πλατεία Ταξίμ...
*Δημοσιεύθηκε στην "ΑΥΓΗ" την Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013
http://gouts7470.blogspot.gr/2013/06/syriza-tek-yol-devrim.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου