Της ΛΙΤΣΑΣ ΑΜΜΑΝΑΤΙΔΟΥ*
Ζούμε σε ένα περιβάλλον το οποίο δεν έχει τα χαρακτηριστικά των προηγούμενων δεκαετιών από τη μεταπολίτευση και μετά, ούτε σε κοινωνικό, ούτε σε οικονομικό και φυσικά ούτε και σε πολιτικό.
Σαφέστατα σε αυτό το πλαίσιο της κατάρρευσης του καπιταλιστικού συστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο, διότι εκεί θεωρώ πως βρίσκεται το κλειδί και της κρίσης που δημιούργησαν οι απεγνωσμένες προσπάθειες όλων όσοι αποτελούν τους κρίκους της αλυσίδας του κεφαλαίου, να ανασυνταχθούν ώστε να παραμείνουν αυτοί που θα καθορίζουν τις τύχες των ανθρώπων στον πλανήτη, μια μικρή χώρα ηΕλλάδα βρέθηκε στις πρώτες θέσεις του «ενδιαφέροντός τους» για να λειτουργήσει ως πειραματόζωοστην απέλπιδα προσπάθειά τους να ξαναχτίσουν με «νέο» προσωπείο τον καπιταλισμό που όμως θα είναι ακόμη πιο σκληρός απ' αυτόν που βιώνουμε.
Η χώρα μας δεν επιλέχθηκε τυχαία, βρίσκεται σε διεθνές σταυροδρόμι με συγκριτικά πλεονεκτήματα αλλά και ανοικτά ζητήματα από παλιά, σε θέματα και εξωτερικής πολιτικής που δε θέλησαν να λύσουνεναλλασσόμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Άρα μια «ευάλωτη» χώρα με υποτελείς κυβερνήσεις σε εγχώρια, ευρωπαϊκά και εντέλει διεθνή οικονομικά λόμπυ, ήταν ότι καλύτερο γι' αυτούς να «παίξουν» με τους δικούς τους όρους.
Όμως λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο. Η ελληνική κοινωνία εδώ και τρία χρόνια «σκίρτησε» όταν η γνωστή σε όλους τρόικα ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, σε αγαστή συνεργασία με τις υπόδουλες κυβερνήσεις θέλησαν ναεκχωρήσουν ότι απέμεινε από την εθνική μας κυριαρχία και εθνική μας αξιοπρέπεια θα συμπλήρωνα, ξεπουλώντας το δημόσιο πλούτο και καθιστώντας μια ιδιότυπη μνημονιακή χούντα, μέσα από τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα που στερούν ακόμη και τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών όπως πρόσβαση στη δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία εξαφανίζοντας τηδημοκρατία στο όνομα της διασφάλισης των δανειστών, επιβάλλοντας αμφίβολες για τους πολίτες υποχρεώσεις πληρωμής του δημοσίου χρέους. Κλιμακώνουν την τρομοκρατία,καταστέλλουν τους λαϊκούς αγώνες, για τη διάσωση των ισχυρών, εξαθλιώνοντας το λαό με σκληρά μέτρα που εμπεριέχονται στις υποχρεώσεις των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμωνπου δεν έχουν τελειωμό, με τον εκβιασμό πάντα της επόμενης...δόσης.
Όμως σκίρτησαν και οι ευρωπαϊκοί λαοί, βασικά του νότου, που βρίσκονται και αυτοί σε ανάλογη κατάσταση, με μόνη διαφορά πως στην Ελλάδα ακριβώς πριν ένα χρόνο η ριζοσπαστική αριστερά μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, τη στιγμή που σε άλλες χώρες ισχυροποιούνταν οι ακόμη δεξιότερες πολιτικές.
Στην Ελλάδα κατέρρευσε η αυτοκρατορία του δικομματισμού και ο ΣΥΡΙΖΑ συνέβαλε σε αυτό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που εδώ και μια δεκαετία με δυσκολίες πολλές και επίπονες αρκετές φορές διαδικασίες, ένωσε εκείνα τα κομμάτια της αριστεράς αλλά και αριστερούς πολίτες που πίστεψαν και πάλεψαν για την ενότητα της Αριστεράς ως το μόνο όπλο απέναντι στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού κατανοώντας πως είναι η μόνη λύση για την ανατροπή των συσχετισμών ως απώτερο στόχο το άνοιγμα του δρόμου προς το σοσιαλισμό.
Δύσκολος ο δρόμος που διαλέξαμε, αλλά θεωρώ πως μέσα από τους ταξικούς αγώνες που αναπτύχθηκαν μέσα στην τριετία που πέρασε, με τους συντρόφους μας στους εργασιακούς χώρους, στα κινήματα, σε κάθε μικρό ή μεγαλύτερο αγώνα ή διεκδίκηση , με υπομονή και επιμονή, βασισμένοι στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ σε προτάσεις και θέσεις που θέλουν βεβαίως και γίνεται, μεγαλύτερη εξειδίκευση, κερδίσαμε την πρώτη μάχη και ο μικρός αλλά αγωνιστικός ΣΥΡΙΖΑ από το 4%εκτινάχθηκε στο 27%.
Τώρα με το ιδρυτικό μας συνέδριο ο ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίος πολιτικός φορέας προχωρά ένα βήμα παραπάνω, καλώντας και όλους όσοι μπορούν να συμπαραταχθούν με όρους αριστεράς και να δώσουμε από κοινού τη μάχη ώστε η ενωμένη ριζοσπαστική Αριστερά να περάσει όχι μόνο στην πρώτη θέση στις εκλογές και να γίνει κυβέρνηση αλλά να γίνει ο ρυθμιστής θετικών εξελίξεων σε Ελλάδα και Ευρώπη, με ριζικές αλλαγές υπέρ των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, των αγροτών, των συνταξιούχων. Πρέπει να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που θα δώσει ελπίδα πρωτίστως στη νέα γενιά που πρέπει και αυτή με τη σειρά της να αγωνιστεί ενωτικά, μαζικά με αλληλεγγύη ώστε να συνδιαμορφώσει με την υπόλοιπη κοινωνία νέα δεδομένα για τα επόμενα χρόνια, να μπει στους ταξικούς αγώνες ώστε να βγει από τις λίστες της ανεργίας, δημιουργώντας εκείνες τις συνθήκες με προοπτική ώστε η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας να γίνει κτήμα της και η ορμή των νέων να γίνει ο δούρειος ίππος για να πέσει το κάστρο των οικονομικά ισχυρών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανατρέψει τη σκληρή πραγματικότητα που ζούμε.
Υπάρχουν όμως προϋποθέσεις που δεν πρέπει να παραβλέπουμε.
Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ των μελών δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν που θα ριζοσπαστικοποιεί περαιτέρω τις θέσεις του, θα ενώνει και θα συνθέτει με δημοκρατικό και δημιουργικό τρόπο σεβόμενος τη διαφορετική άποψη, την οποία πρέπει να συνεχίσει να θέτει σε διάλογο στα εκλεγμένα όργανα του κόμματος, χωρίς αποκλεισμούς, υπό τον αυστηρό όρο πάντα πως ο καθένας μας στο δημόσιο λόγο του θα εκφέρει τη θέση του κόμματος, αλλιώς πρέπει να διευκρινίζει σε όλους τους τόνους ότι τα λεγόμενά του είναι προσωπικές και μόνο θέσεις.
Τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει ως πάγια θέση τη διεξαγωγή εκλογών σε όλες τις βαθμίδες με απλή αναλογική και την τόνισε για άλλη μια φορά ο σύντροφος πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας στην εναρκτήρια ομιλία του 1ου Συνεδρίου μας, πρέπει να τη διασφαλίσει και καταστατικά για τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ των μελών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν φοβήθηκε σε δύσκολες εποχές να συνθέσει τις διαφορετικές απόψεις, δεν μπορεί σήμερα να αγνοήσει ή να συνθλίψει την όποια άλλη άποψη.
Στην κουλτούρα της ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν έχουν θέση τα μονολιθικά κόμματα (άλλωστε κάποιοι από εκεί φύγαμε χρόνια πριν), ούτε έχουν θέση αντιλήψεις αρχηγοκεντρικού χαρακτήρα αστικών κομμάτων. Και πρέπει να διατηρήσουμε τη δημοκρατία και την πολυτασικότητα πρώτα απ' όλα στο εσωτερικό μας και αυτό διασφαλίζεται μόνο με τις διαδικασίες που είχαμε επιλέξει βεβαίως και στην πανελλαδική συνδιάσκεψη.
Ας μην δαιμονοποιούμε λοιπόν τις λίστες με διαπήδηση ψήφων στο 10% σε άλλη λίστα, διότι αυτό μόνο εντυπώσεις μπορεί να δημιουργεί και όχι θεμιτό αποτέλεσμα, αλλά να δαιμονοποιούμε τους όποιους μηχανισμούς που δημιουργούν άλλου τύπου κουλτούρα που απέχει κατά πολύ από τις αρχές και τις αξίες της αριστεράς, της δικής μας Αριστεράς.
Θεωρώ πως έχουμε την ωριμότητα να διασφαλίσουμε τα παραπάνω και πιστεύω πως όλοι μας έχουμε να προσφέρουμε τα μέγιστα ώστε να ανοίξει ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών, το δρόμο για την χιλιοειπωμένη «λαϊκή κυριαρχία» και όχι μόνο μιας κυβέρνησης της αριστεράς.
* Η Λίτσα Αμμανατίδου είναι βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ
http://www.iskra.gr/
Ζούμε σε ένα περιβάλλον το οποίο δεν έχει τα χαρακτηριστικά των προηγούμενων δεκαετιών από τη μεταπολίτευση και μετά, ούτε σε κοινωνικό, ούτε σε οικονομικό και φυσικά ούτε και σε πολιτικό.
Σαφέστατα σε αυτό το πλαίσιο της κατάρρευσης του καπιταλιστικού συστήματος σε παγκόσμιο επίπεδο, διότι εκεί θεωρώ πως βρίσκεται το κλειδί και της κρίσης που δημιούργησαν οι απεγνωσμένες προσπάθειες όλων όσοι αποτελούν τους κρίκους της αλυσίδας του κεφαλαίου, να ανασυνταχθούν ώστε να παραμείνουν αυτοί που θα καθορίζουν τις τύχες των ανθρώπων στον πλανήτη, μια μικρή χώρα ηΕλλάδα βρέθηκε στις πρώτες θέσεις του «ενδιαφέροντός τους» για να λειτουργήσει ως πειραματόζωοστην απέλπιδα προσπάθειά τους να ξαναχτίσουν με «νέο» προσωπείο τον καπιταλισμό που όμως θα είναι ακόμη πιο σκληρός απ' αυτόν που βιώνουμε.
Η χώρα μας δεν επιλέχθηκε τυχαία, βρίσκεται σε διεθνές σταυροδρόμι με συγκριτικά πλεονεκτήματα αλλά και ανοικτά ζητήματα από παλιά, σε θέματα και εξωτερικής πολιτικής που δε θέλησαν να λύσουνεναλλασσόμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Άρα μια «ευάλωτη» χώρα με υποτελείς κυβερνήσεις σε εγχώρια, ευρωπαϊκά και εντέλει διεθνή οικονομικά λόμπυ, ήταν ότι καλύτερο γι' αυτούς να «παίξουν» με τους δικούς τους όρους.
Όμως λογάριασαν χωρίς τον ξενοδόχο. Η ελληνική κοινωνία εδώ και τρία χρόνια «σκίρτησε» όταν η γνωστή σε όλους τρόικα ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, σε αγαστή συνεργασία με τις υπόδουλες κυβερνήσεις θέλησαν ναεκχωρήσουν ότι απέμεινε από την εθνική μας κυριαρχία και εθνική μας αξιοπρέπεια θα συμπλήρωνα, ξεπουλώντας το δημόσιο πλούτο και καθιστώντας μια ιδιότυπη μνημονιακή χούντα, μέσα από τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα που στερούν ακόμη και τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα των πολιτών όπως πρόσβαση στη δημόσια και δωρεάν υγεία και παιδεία εξαφανίζοντας τηδημοκρατία στο όνομα της διασφάλισης των δανειστών, επιβάλλοντας αμφίβολες για τους πολίτες υποχρεώσεις πληρωμής του δημοσίου χρέους. Κλιμακώνουν την τρομοκρατία,καταστέλλουν τους λαϊκούς αγώνες, για τη διάσωση των ισχυρών, εξαθλιώνοντας το λαό με σκληρά μέτρα που εμπεριέχονται στις υποχρεώσεις των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμωνπου δεν έχουν τελειωμό, με τον εκβιασμό πάντα της επόμενης...δόσης.
Όμως σκίρτησαν και οι ευρωπαϊκοί λαοί, βασικά του νότου, που βρίσκονται και αυτοί σε ανάλογη κατάσταση, με μόνη διαφορά πως στην Ελλάδα ακριβώς πριν ένα χρόνο η ριζοσπαστική αριστερά μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, τη στιγμή που σε άλλες χώρες ισχυροποιούνταν οι ακόμη δεξιότερες πολιτικές.
Στην Ελλάδα κατέρρευσε η αυτοκρατορία του δικομματισμού και ο ΣΥΡΙΖΑ συνέβαλε σε αυτό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που εδώ και μια δεκαετία με δυσκολίες πολλές και επίπονες αρκετές φορές διαδικασίες, ένωσε εκείνα τα κομμάτια της αριστεράς αλλά και αριστερούς πολίτες που πίστεψαν και πάλεψαν για την ενότητα της Αριστεράς ως το μόνο όπλο απέναντι στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού κατανοώντας πως είναι η μόνη λύση για την ανατροπή των συσχετισμών ως απώτερο στόχο το άνοιγμα του δρόμου προς το σοσιαλισμό.
Δύσκολος ο δρόμος που διαλέξαμε, αλλά θεωρώ πως μέσα από τους ταξικούς αγώνες που αναπτύχθηκαν μέσα στην τριετία που πέρασε, με τους συντρόφους μας στους εργασιακούς χώρους, στα κινήματα, σε κάθε μικρό ή μεγαλύτερο αγώνα ή διεκδίκηση , με υπομονή και επιμονή, βασισμένοι στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ σε προτάσεις και θέσεις που θέλουν βεβαίως και γίνεται, μεγαλύτερη εξειδίκευση, κερδίσαμε την πρώτη μάχη και ο μικρός αλλά αγωνιστικός ΣΥΡΙΖΑ από το 4%εκτινάχθηκε στο 27%.
Τώρα με το ιδρυτικό μας συνέδριο ο ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίος πολιτικός φορέας προχωρά ένα βήμα παραπάνω, καλώντας και όλους όσοι μπορούν να συμπαραταχθούν με όρους αριστεράς και να δώσουμε από κοινού τη μάχη ώστε η ενωμένη ριζοσπαστική Αριστερά να περάσει όχι μόνο στην πρώτη θέση στις εκλογές και να γίνει κυβέρνηση αλλά να γίνει ο ρυθμιστής θετικών εξελίξεων σε Ελλάδα και Ευρώπη, με ριζικές αλλαγές υπέρ των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, των αγροτών, των συνταξιούχων. Πρέπει να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που θα δώσει ελπίδα πρωτίστως στη νέα γενιά που πρέπει και αυτή με τη σειρά της να αγωνιστεί ενωτικά, μαζικά με αλληλεγγύη ώστε να συνδιαμορφώσει με την υπόλοιπη κοινωνία νέα δεδομένα για τα επόμενα χρόνια, να μπει στους ταξικούς αγώνες ώστε να βγει από τις λίστες της ανεργίας, δημιουργώντας εκείνες τις συνθήκες με προοπτική ώστε η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας να γίνει κτήμα της και η ορμή των νέων να γίνει ο δούρειος ίππος για να πέσει το κάστρο των οικονομικά ισχυρών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανατρέψει τη σκληρή πραγματικότητα που ζούμε.
Υπάρχουν όμως προϋποθέσεις που δεν πρέπει να παραβλέπουμε.
Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ των μελών δεν μπορεί να είναι άλλος από αυτόν που θα ριζοσπαστικοποιεί περαιτέρω τις θέσεις του, θα ενώνει και θα συνθέτει με δημοκρατικό και δημιουργικό τρόπο σεβόμενος τη διαφορετική άποψη, την οποία πρέπει να συνεχίσει να θέτει σε διάλογο στα εκλεγμένα όργανα του κόμματος, χωρίς αποκλεισμούς, υπό τον αυστηρό όρο πάντα πως ο καθένας μας στο δημόσιο λόγο του θα εκφέρει τη θέση του κόμματος, αλλιώς πρέπει να διευκρινίζει σε όλους τους τόνους ότι τα λεγόμενά του είναι προσωπικές και μόνο θέσεις.
Τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ που έχει ως πάγια θέση τη διεξαγωγή εκλογών σε όλες τις βαθμίδες με απλή αναλογική και την τόνισε για άλλη μια φορά ο σύντροφος πρόεδρος Αλέξης Τσίπρας στην εναρκτήρια ομιλία του 1ου Συνεδρίου μας, πρέπει να τη διασφαλίσει και καταστατικά για τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ των μελών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν φοβήθηκε σε δύσκολες εποχές να συνθέσει τις διαφορετικές απόψεις, δεν μπορεί σήμερα να αγνοήσει ή να συνθλίψει την όποια άλλη άποψη.
Στην κουλτούρα της ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν έχουν θέση τα μονολιθικά κόμματα (άλλωστε κάποιοι από εκεί φύγαμε χρόνια πριν), ούτε έχουν θέση αντιλήψεις αρχηγοκεντρικού χαρακτήρα αστικών κομμάτων. Και πρέπει να διατηρήσουμε τη δημοκρατία και την πολυτασικότητα πρώτα απ' όλα στο εσωτερικό μας και αυτό διασφαλίζεται μόνο με τις διαδικασίες που είχαμε επιλέξει βεβαίως και στην πανελλαδική συνδιάσκεψη.
Ας μην δαιμονοποιούμε λοιπόν τις λίστες με διαπήδηση ψήφων στο 10% σε άλλη λίστα, διότι αυτό μόνο εντυπώσεις μπορεί να δημιουργεί και όχι θεμιτό αποτέλεσμα, αλλά να δαιμονοποιούμε τους όποιους μηχανισμούς που δημιουργούν άλλου τύπου κουλτούρα που απέχει κατά πολύ από τις αρχές και τις αξίες της αριστεράς, της δικής μας Αριστεράς.
Θεωρώ πως έχουμε την ωριμότητα να διασφαλίσουμε τα παραπάνω και πιστεύω πως όλοι μας έχουμε να προσφέρουμε τα μέγιστα ώστε να ανοίξει ο ΣΥΡΙΖΑ των μελών, το δρόμο για την χιλιοειπωμένη «λαϊκή κυριαρχία» και όχι μόνο μιας κυβέρνησης της αριστεράς.
* Η Λίτσα Αμμανατίδου είναι βουλευτής Β' Θεσσαλονίκης του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ
http://www.iskra.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου