του Γιώργου Δελαστίκ
Ούτε καν ο ένας στους τρεις πολίτες των κρατών που συµµετέχουν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση δεν εµπιστεύεται πλέον την ΕΕ. Μόλις το 31% την εµπιστεύεται κατά µέσο όρο στις 28 χώρες µέλη της, ενώ το 2007, τη χρονιά πριν ξεσπάσει η οικονοµική κρίση, το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 57%! Το ποσοστό δηλαδή έµεινε σχεδόν το µισό! Η πτώση είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακή – 26 ολόκληρες εκατοστιαίες µονάδες. Αυτό αποκαλύπτουν τα ευρήµατα του Ευρωβαρόµετρου, της δηµοσκόπησης που διενεργείται κατ’ εντολή της Κοµισιόν δύο φορές κάθε χρόνο, Μάιο και Νοέµβριο, και στις 28 χώρες της ΕΕ, αλλά και σε όσα κράτη είναι επισήµως υποψήφια προς ένταξη.
Είναι προφανές ότι από το 2008 που ξέσπασε η οικονοµική κρίση ο τρόπος που την αντιµετωπίζει η ΕΕ, φορτώνοντας εξοντωτικά βάρη στους λαούς για να σώσει τις τράπεζες και τις περιουσίες των πλουσίων, έχει οδηγήσει σε ραγδαία καταβαράθρωση του κύρους της στα µάτια των λαών της Ευρώπης και ιδίως των λαϊκών και µεσαίων στρωµάτων. Συνιστά πρωτοφανές γεγονός το 70% των ευρωπαίων πολιτών να µην εµπιστεύεται την ΕΕ. Η ζηµιά όµως για το σύστηµα δεν περιορίζεται µόνο στην επιδείνωση της εικόνας της Ένωσης και στην καταρράκωση του κύρους της. Υποσκάπτεται ταχύτατα και το κύρος των κορυφαίων θεσµών της αστικής δηµοκρατίας σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Μόλις το 25% των πολιτών –ο ένας στους τέσσερις δηλαδή!– εµπιστεύεται σε πανευρωπαϊκή κλίµακα την κυβέρνηση της χώρας του, ενώ το 2007 το ποσοστό αυτό ανερχόταν στο 43%, πάντα σύµφωνα µε τα δηµοσκοπικά ευρήµατα του Ευρωβαρόµετρου. Ακόµη µικρότερο ποσοστό, µόνο το 23%, εµπιστεύεται πλέον το εθνικό του κοινοβούλιο. Όσο και αν το Ευρωβαρόµετρο είναι µια µεγάλη δηµοσκόπηση που γίνεται ταυτόχρονα και στις 28 χώρες της ΕΕ και τίποτα παραπάνω, δεν µπορεί να αρνηθεί κανείς ότι σε ποιοτικό επίπεδο αποκαλύπτει την ύπαρξη µιας σοβαρής θεσµικής κρίσης. Όταν το 77% δεν εµπιστεύεται το κοινοβούλιο και το 75% δεν έχει εµπιστοσύνη στην κυβέρνηση της χώρας του, τα µεν ποσοστά µπορούν να αγνοηθούν ως παροδικά, όχι όµως και το πρόβληµα που αποκαλύπτουν και το οποίο προκαλεί τα απαξιωτικά φαινόµενα.
Όταν στις συνειδήσεις των λαών της Ευρώπης απαξιώνονται η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια, είναι εξόφθαλµο ότι κλονίζεται το σύστηµα διακυβέρνησής τους. Η αστική δηµοκρατία δηλαδή στις σηµερινές συνθήκες αδυνατεί να πείσει τους λαούς της Ευρώπης ότι εξυπηρετεί και τα δικά τους συµφέροντα. ∆εν είναι πια σε θέση να ενσωµατώνει κοινωνικά στρώµατα και οµάδες. Η ΕΕ γίνεται όλο και πιο απεχθής στους λαούς της Γηραιάς Ηπείρου. Πριν από την κρίση, το 2007, το 52% των ερωτηθέντων από το Ευρωβαρόµετρο είχε θετική εικόνα για την ΕΕ και µόνο το 15% είχε αρνητική άποψη. Τον περασµένο µήνα όµως αυτοί που είχαν θετική εικόνα είχαν συρρικνωθεί στο 31%, ελάχιστα περισσότεροι δηλαδή από όσους έχουν σήµερα αρνητική εικόνα και έφτασαν στο 28%. Πολύ χαρακτηριστικός δείκτης αποξένωσης των λαών από την ΕΕ είναι και η απάντηση που έδωσαν στο Ευρωβαρόµετρο οι πολίτες που ρωτήθηκαν αν κρίνουν ότι η φωνή τους µετράει κατά τη διαµόρφωση της πολιτικής της ΕΕ. Με ένα ξερό «Όχι» απάντησε το 66% και µόνο το 29% σε πανευρωπαϊκό επίπεδο απάντησε «Ναι». Το σηµαντικότερο όµως είναι ίσως ότι από τις 28 χώρες της ΕΕ µόνο σε… µία (ναι, µόνο σε µία!) πιστεύουν κατά πλειοψηφία οι πολίτες της ότι οι απόψεις τους γίνονται σεβαστές. Και στις 27 υπόλοιπες χώρες (συµπεριλαµβανοµένων κρατών όπως η Γερµανία, η Γαλλία ή η Αγγλία) οι λαοί πιστεύουν ότι οι γραφειοκράτες αξιωµατούχοι της ΕΕ τούς γράφουν χωρίς καµιά αναστολή στα παλιά τους τα παπούτσια. Το διασκεδαστικό δε είναι ότι αυτή η µοναδική χώρα που θεωρεί ότι η ΕΕ σέβεται τη γνώµη των πολιτών της είναι η… ∆ανία!
Οι ∆ανοί έχουν δίκιο να έχουν αυτή την άποψη, αλλά αµφιβάλλουµε εντονότατα αν αυτό κάνει ευτυχή την ΕΕ. Βλέπετε, ο λαός της µικρής αυτής χώρας τόλµησε να ορθώσει το ανάστηµά του εναντίον της ΕΕ και µε δύο κρίσιµα δηµοψηφίσµατα να πει «Όχι» σε κορυφαίες επιλογές της ΕΕ. Αρνήθηκε να µπει στο ευρώ – σήµερα µάλιστα βάσει του τελευταίου Ευρωβαρόµετρου το ποσοστό των ∆ανών που είναι αντίθετοι στο ευρώ ανέρχεται στο 65%, ενώ εκείνοι που τάσσονται υπέρ της ένταξης στο ενιαίο νόµισµα είναι µόλις το 33%! Οι ∆ανοί απέρριψαν επίσης µε δηµοψήφισµα την επικύρωση της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Εξανάγκασαν έτσι την ΕΕ να αποδεχθεί ειδικά για τη ∆ανία δέσµη εξαιρέσεων που διασφαλίζουν σε ικανό βαθµό πολύ ευρύτερα περιθώρια εθνικής ανεξαρτησίας για τη χώρα αυτή. Όταν λοιπόν οι ∆ανοί λένε ότι η ΕΕ σέβεται τη γνώµη τους σίγουρα έχουν δίκιο, µε µόνη διαφορά ότι αυτοί επέβαλαν ως λαός στην ΕΕ να τους σέβεται, µη αφήνοντάς της κανένα περιθώριο επιλογής. Οσο και αν ακούγεται παράδοξο, το µοναδικό σχεδόν όπλο συνοχής που έχει αποµείνει στην ΕΕ είναι το… θανατηφόρο ευρώ. Η ελκτική του δύναµη µειώνεται φυσικά, αλλά ακόµη αντέχει. Το 2007 –πάντα κατά το Ευρωβαρόµετρο– υπέρ του ευρώ τάσσονταν οι ερωτηθέντες σε ποσοστό 63% και αυτοί που ήταν κατά του ενιαίου νοµίσµατος ήταν το 31%: καθαρή σχέση δύο προς ένα υπέρ του ευρώ. Τον περασµένο µήνα η σχέση άλλαξε. Η διαφορά τους είχε συρρικνωθεί, καθώς το ποσοστό των υπέρµαχων του ευρώ είχε πέσει στο 52% και το ποσοστό των αντιπάλων του είχε ανεβεί στο 41%, δεν έχει όµως ακόµη ανατραπεί.
Στα τριάντα και πλέον χρόνια που η Ελλάδα ανήκει στην ΕΟΚ και την ΕΕ, ποτέ µα ποτέ οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκότερες από σήµερα για τους εχθρούς αυτής της ανελέητης σύγχρονης Ιεράς Συµµαχίας που εξανδραποδίζει τους λαούς της Ευρώπης. Θα συνιστά βαριά ευθύνη µας, αν αυτό δεν εκφραστεί και στις ψήφους υπέρ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου