Του Θανάση Καρτερού
Ο Αντώνης Σαμαράς, αντί για κουραμπιέδες, κέρασε ανήμερα της γιορτής του τους βουλευτές της ΝΔ με... χειροβομβίδες -φραστικές ευτυχώς. Τις οποίες τους κάλεσε να ρίχνουν εναντίον των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, καταγγέλλοντας τις σχέσεις τους με την τρομοκρατία και φυσικά τον κίνδυνο εξόδου από το ευρώ αν ο Τσίπρας δρασκελίσει την πόρτα του Μαξίμου.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος από τη δική του πλευρά μιλάει για πέμπτη φάλαγγα της αριστεράς, δίνοντας στα στελέχη του, όπως η Αφροδίτη Αλ Σαλέχ την ευκαιρία να ξεσαλώνουν κυριολεκτικά και να μιλούν για χούντα της αριστεράς. Προετοιμάζουν μάλιστα το κίνημα αντίστασης για την ανατροπή της, οψέποτε προκύψει.
Ο Σίμος Κεδίκογλου πάλι, έχει υψώσει τους τόνους και καταγγέλλει το ΣΥΡΙΖΑ ότι θέλει να βλάψει τη χώρα, ότι συνεργάζεται με ανθελληνικά κόμματα στην Ευρώπη -ακόμα και με κόμματα που δρουν στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο.
Το πρώτο ερώτημα που γεννούν όλα αυτά είναι:
Τα πιστεύουν όσοι τα λένε; Πιστεύουν δηλαδή ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι πέμπτη φάλαγγα, συνεργάζεται με τρομοκράτες, θέλει συνειδητά να βλάψει την Ελλάδα και άρα πρέπει να το αντιμετωπίσουν με χειροβομβίδες;
Ίσως κάποιοι να τα πιστεύουν -άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και το μυαλό του ακροδεξιού. Στην περίπτωση πάντως αυτή είναι αναγκαία η συνδρομή ψυχιάτρων, γιατί το να βλέπεις τον πολιτικό σου αντίπαλο ως σατανά και 666, τον Τσίπρα ως πεμπτοφαλαγγίτη και τον Δραγασάκη ως τρομοκράτη, σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με σένα. Και δίνεις το δικαίωμα σε κάθε λογικό άνθρωπο, όποιο κομματικό Θεό κι αν πιστεύει, να σκεφτεί ότι η άποψή σου αυτή δεν υπηρετεί παρά μια πολιτική του ζουρλομανδύα.
Δεν είναι δυνατό βέβαια να σκεφτεί κάποιος ότι οι επικεφαλής της κυβέρνησης και της εκστρατείας της χειροβομβίδας είναι τόσο μισαλλόδοξοι, ώστε να τους έχει σαλέψει. Διότι ακόμα και η μισαλλοδοξία έχει τα όριά της. Πιο λογικό είναι να σκεφτείς ότι καλλιεργούν το φόβο του ΣΥΡΙΖΑ, βαφτίζοντάς τον κατά περίπτωση και τρομοκράτη, και αντεθνικό, και πέμπτη φάλαγγα, και φίλο των Τούρκων και απειλή για τη δημοκρατία και το ευρώ και ό, τι αποφασίσουν τα ειδικά κέντρα. Σάμπως φόρο θα πληρώσουν για όσα λένε;
Εδώ όμως προκύπτει ένα δεύτερο ερώτημα:
Τι τους ωθεί να γίνονται όλο και πιο επιθετικοί με το ΣΥΡΙΖΑ; Να τον αντιμετωπίζουν με τη λογική της χειροβομβίδας; Να του φορτώνουν όχι λάθη, πολιτικά ατοπήματα, λαϊκισμό και όλα τα γνωστά, αλλά συνειδητή προσπάθεια να βλάψει τη χώρα -περίπου δηλαδή εσχάτη προδοσία; Στις δημοσκοπήσεις και στο κλίμα που διαμορφώνεται στην κοινωνία βρίσκεται η απάντηση. Όσο η πιθανότητα της ήττας τους έρχεται πιο κοντά, τόσο η λογική τους φεύγει πιο μακριά. Διότι ο πανικός ποτέ και πουθενά δεν υπήρξε καλός σύμβουλος. Στην πολιτική ακόμα περισσότερο. Και οι χειροβομβίδες μπορεί να είναι καλές στις μάχες και στα χαρακώματα, αλλά δεν είναι η θέση τους ούτε στην τσέπη, ούτε στη γλώσσα ενός πρωθυπουργού που εμφανίζεται μάλιστα ως ο εγγυητής της ενότητας και της ομαλότητας.
Έτσι φτάνουμε στο τρίτο ερώτημα:
Ποιον βοηθά αυτή η ξέφρενη εκστρατεία κατά του ΣΥΡΙΖΑ; Σίγουρα όχι την πολιτική και κοινωνική ομαλότητα -ότι τουλάχιστον έχει μείνει από αυτή. Και επίσης σίγουρα όχι την Ελλάδα, γιατί όταν τα πιο επίσημα χείλη καταγγέλλουν την αξιωματική αντιπολίτευση ως συνεργό της τρομοκρατίας, τότε εμφανίζουν θέλουν δεν θέλουν τη χώρα τους ως αναρχούμενη. Τόσο πολύ μάλιστα, ώστε οι τρομοκράτες να έχουν χωθεί στη Βουλή και να βρίσκονται στα πρόθυρα να σχηματίσουν την πρώτη κυβέρνηση τρομοκρατών παγκοσμίως. Και ενώ οι ίδιοι δίνουν αυτή την εικόνα, καλούν ταυτόχρονα τους ξένους να επενδύσουν στην Ελλάδα της αναρχίας -δεν είναι σχιζοφρενικό;
Μάλλον όλα αυτά δεν ενδιαφέρουν και τόσο πολύ όσους μιλούν για πέμπτη φάλαγγα και τρομοκράτες. Καλώς. Μήπως όμως η υστερία τους, η έκρηξη μισαλλοδοξίας, οι χειροβομβίδες παντός είδους, βοηθούν τους ίδιους; Τον Βενιζέλο, τον Σαμαρά, τον Άδωνη και τα κόμματα της συγκυβέρνησης;
Από πουθενά δεν προκύπτει κάτι τέτοιο. Διότι το ζήτημα είναι απλό: Δεν μπορούν να ανατρέψουν τους συσχετισμούς που δείχνουν οι δημοκοπήσεις όταν όλα όσα παράγουν και επιταχύνουν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ -φτώχεια, ανεργία, απελπισία, υποτέλεια, τρόικα- τα στηρίζουν, τα διαπράττουν, τα υπερασπίζονται και τα προσυπογράφουν. Και η μόνη ανατροπή που τολμούν είναι η ανατροπή της κοινής λογικής -να πείσουν ότι οι ίδιοι είναι πατριώτες και οι αντίπαλοί τους πέμπτη φάλαγγα!!!
Ο πανικός δεν παράγει παρά πανικό, ηττοπάθεια, αστάθεια, εικόνα κατάρρευσης για τον πανικόβλητο -αυτό είναι κοινό μυστικό. Πώς όμως να καταλάβει εκείνος που ο πανικός τον άρπαξε από το λαιμό ότι οι φωνές και οι τσιρίδες είναι το τελευταίο που θα τον βοηθήσει;
Έτσι κι αλλιώς πάντως, αυτή η πολιτική του ζουρλομανδύα δεν έχει κανένα μέλλον. Διότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων δεν είναι δυνατό να δεχτεί να φορέσουν το ζουρλομανδύα τους και στη χώρα...
Από το Κουτί της Πανδώρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου