Κόμμα Βενιζέλου και ενδό- μνημονιακοί ανταγωνισμοί

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος
“ Όλοι μαζί συνεχίζουν την ίδια πορεία ήττας και αλλοτρίωσης. Εισπράττουν μόνο μεγαλύτερη απαξίωση. ”

Του Θέμη Τζήμα

Θα επιστρέψει ο Γιώργος Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, πληρώνοντας το Βαγγέλη Βενιζέλο με το ίδιο νόμισμα; Θα διαδεχθεί το Βενιζέλο κάποιο νεώτερο στέλεχος της κοινοβουλευτικής ομάδας τώρα ή θα περιμένουν την τρίτη ήττα του Βενιζέλου στις επερχόμενες εκλογές;

Στην πραγματικότητα τα ερωτήματα που συζητούνται σε σχέση με το κόμμα Βενιζέλου, το οποίο εξακολουθεί να καταχράται το όνομα ΠΑΣΟΚ αποκαλύπτουν την οριστική παρακμή του ιστορικού αυτού κόμματος και την πλήρη του αποστασιοποίηση από κάθε ζωογόνα κοινωνική εξέλιξη.

Είναι τόσο ισχυρό από τη μια το σύνδρομο της συνενοχής όλων των παραπάνω παραγόντων για την υιοθέτηση της μνημονιακής πολιτικής και τόσο σταθερή από την άλλη η εξάρτησή τους από την παρασιτική ολιγαρχία και τον ξένο παράγοντα- αν και με διαφορετικές διαβαθμίσεις- ώστε προτιμούν να αναλώνονται σε παιχνίδια εξουσίας επί των ερειπίων παρά να προχωρούν σε μια έστω όψιμη αυτοκριτική.

Αναζητούν πλυντήριο της καταστροφικής πολιτικής τους και μέσα από μια τέτοια διαδικασία συμμετοχή στη νομή της εξουσίας- αν είναι δυνατό και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές είναι οι δύο επιδιώξεις των ομάδων στελεχών που δραστηριοποιούνται στο κόμμα Βενιζέλου, περισσότερο ή λιγότερο φανερά εναντίον. Πρόκειται για προοπτική που αν τυχόν λάβαινε ποτέ χώρα θα ακύρωνε εξ αρχής κάθε προοπτική έστω μετριοπαθώς προοδευτικής κυβέρνησης, δεδομένου του ποιοι απαρτίζουν το σημερινό δήθεν ΠΑΣΟΚ, ιδίως δε την κοινοβουλευτική του ομάδα.

Καθίσταται δε σαφές ότι ο Βενιζέλος ολοκληρώνει το ρόλο του, συρόμενος και εξευτελιζόμενος πολιτικά με τρόπο που ούτε διανοούνταν. Η επιθετική σε προσωπικό επίπεδο έως συμπλεγματική του ρητορική απέναντι στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ μόνο πανικό προδίδει. Οι υποστηρικτές του στο κατεστημένο τον πετούνε στο περιθώριο καθώς αποδείχτηκε παντελώς ανίκανος να σταθεροποιήσει το κόμμα εκλογικά ώστε να αποτελέσει μπαλαντέρ της όποιας επόμενης κυβέρνησης.

Νεώτερα και παλαιότερα- από ηλικιακής άποψης- στελέχη, εξίσου συνένοχα και οπορτουνιστικά ως προς την πολιτική τους στάση ταυτίζονται με αυτήν την εξέλιξη καθώς ελπίζουν ότι αν ξεφορτωθούν το βαρίδιο που λέγεται Βενιζέλος θα μείνουν στη Βουλή και ότι έτσι θα αποτελέσουν αναγκαίο σύμμαχο του ΣΥΡΙΖΑ λόγω εκλογικού συστήματος. Άρα ότι θα εξακολουθήσουν να έχουν πρόσβαση στον κρατικό μηχανισμό.

Ο Γιώργος Παπανδρέου που εξαιτίας της πολιτικής του έστρωσε το δρόμο στο Βενιζέλο και στον πλήρη έλεγχο του ΠΑΣΟΚ από τη διαπλοκή ελπίζει ότι θα πάρει ρεβάνς. Όχι όμως αντιμετωπίζοντας τις βαθύτερες αιτίες της πτώσης του, που εντοπίζονται στις απόλυτα δικές του επιλογές αλλά τη μαριονέτα, τη βιτρίνα της διαπλοκής.

Όλοι μαζί συνεχίζουν την ίδια πορεία ήττας και αλλοτρίωσης. Εισπράττουν μόνο μεγαλύτερη απαξίωση. Από τη μια πρόκειται για παιχνίδια που έχουν τεράστιο ενδιαφέρον ως παραδείγματα προς αποφυγή και ως μελέτες για το πώς παρακμάζουν σοσιαλιστικά κόμματα όταν μετατρέπονται σταδιακά σε σοσιαλδημοκρατικά και κατόπιν σε εξαρτήματα του νεοφιλελευθερισμού και του παρασιτισμού.

Από την άλλη απαιτείται άμεση απάντηση από όλες τις μη αλλοτριωμένες και συνεπείς δυνάμεις του σοσιαλιστικού χώρου, προκειμένου να μην ακολουθήσει συνολικά ο χώρος το δρόμο της εξαφάνισης του κόμματος Βενιζέλου, του δήθεν ΠΑΣΟΚ... Γιώργος Παπανδρέου
Ευάγγελος Βενιζέλος
ολιγαρχία
ΠΑΣΟΚ
διαπλοκή
πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
Αλέξης Τσίπρας
seisaxthia.wordpress.com/2013/06/26/ευτυχια-μορικη-η-μανα-τησ-καισαριαν/