Όταν τον Νοέμβριο εξαφανίστηκαν από τον Έβρο περίπου 200 μετανάστες, δεν λογοδότησε κανείς. Σήμερα, με την ανοχή της ελληνικής κοινωνίας, υπουργός και λιμενικές αρχές αποποιούνται ξανά τις ευθύνες τους
Οι σημερινές μαρτυρίες των επιζώντων του ναυαγίου στο Φαρμακονήσι αποκαλύπτουν την τραγική αλήθεια, γνωστή, δυστυχώς, από καιρό.
«Προσπαθούσαμε να ανέβουμε στη βάρκα του λιμενικού, μας χτυπούσαν τις πόρτες και μας πετούσαν πάλι στο νερό. Ένα παιδάκι ενός έτους φώναζε βοήθεια, μαμά, μπαμπά. Έχασα τέσσερα παιδιά και τη γυναίκα μου.»
«Έχασα την κόρη μου, τους δύο γιους μου και τη γυναίκα μου. Ήταν 9, 11 και 13 ετών. Μας πέταξαν επίτηδες στη θάλασσα, μας έβριζαν…»
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση, δια στόματος Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, αποδεικνύεται για ακόμη μία φορά κατώτερη των όποιων (ελάχιστων) προσδοκιών:
«Δεν μπορούν όλα αυτά να αποτελούν αντικείμενο χαζής εκμετάλλευσης, δεν πιστεύω ότι κανείς θέλει να ανοίξουμε τις πύλες και όλοι οι μετανάστες να απολαμβάνουν ασύλου στη χώρα», απαντά ο έλληνας υπουργός Ναυτιλίας. «Ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης θέλει να προκαλέσει πολιτικό θέμα».
Τον περασμένο Νοέμβριο, πολίτες της Ορεστιάδας κατήγγειλαν την εξαφάνιση συνολικά 204 μεταναστών σε δύο διαφορετικές επιχειρήσεις επαναπροώθησης στον Έβρο.
Συγγενής μιας από τις γυναίκες που επαναπροωθήθηκαν βίαια στις 14 Νοεμβρίου, κατήγγειλε τότε, μεταξύ άλλων:
«Το βράδυ τούς κουβαλήσανε στην άκρη του ποταμού. Εκεί τους παρέδωσαν σε κάποια άτομα που είχαν καλύψει τα πρόσωπά τους. Μόνο τα μάτια τους φαίνονταν. Αυτοί προσπάθησαν να τους εξευτελίσουν με κάθε τρόπο. Τους χτύπησαν τόσο άσχημα που τρέχανε αίματα. Μια γυναίκα είχε τον άντρα της με πρόβλημα στην καρδιά. Έπαθε έμφραγμα από το φόβο του ο άνθρωπος, κι άρχισε να ουρλιάζει η γυναίκα του και να ζητάει βοήθεια. Την τράβηξαν από τα μαλλιά, την έσπασαν στο ξύλο, την πέταξαν στο ποτάμι. Σήκωσαν τον άντρα της, παρά το έμφραγμα που είχε πάθει και τον πέταξαν κι αυτόν στο ποτάμι βρίζοντας. Είχαν ένα εργαλείο στο χέρι τους κι όποιον περνούσε κοντά τους τον χτυπούσαν δυνατά στο κεφάλι. Μετά τους βάλανε ανά ομάδες σ’ ένα φουσκωτό και τους έστειλαν πίσω στην Τουρκία.»
«Δεν υπάρχει περίπτωση να υπήρξαν βίαιες συμπεριφορές από αστυνομικό σε βάρος μετανάστη», δήλωνε σχετικά ο αστυνομικός διευθυντής Ορεστιάδας στους διαμαρτυρόμενους πολίτες. «Συχνά οι μετανάστες τηλεφωνούν από τουρκικό έδαφος σε οργανισμούς ή στις ελληνικές αρχές χρησιμοποιώντας το σήμα ελληνικής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, προκειμένου να δημιουργήσουν σενάριο δίωξής τους εντός ελληνικών συνόρων.»
Οι βίαιες επαναπροωθήσεις προσφύγων από τις ελληνικές αρχές είναι γεγονός. Οι αλλεπάλληλοι θάνατοι, αν όχι δολοφονίες, προσφύγων και μεταναστών στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της χώρας είναι επίσης γεγονός.
Η στρατηγική της χώρας στο εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα της μετανάστευσης προκαλεί τρόμο στα θύματά της, αποτροπιασμό σε όλους όσοι αρνούνται να δεχτούν πως η μόνη λύση είναι η εξόντωση.
Οι αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα στην ορθή διαχείριση της μαζικής εισροής προσφύγων και μεταναστών έχουν δώσει το πιο χυδαίο άλλοθι στην ανεμπόδιστη δολοφονική δράση των δυνάμεων ασφαλείας στα σύνορα της χώρας.
Οφείλουμε να αντιδράσουμε στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και τα βασανιστήρια μεταναστών σε αστυνομικά τμήματα και σε κέντρα κράτησης. Οφείλουμε να αντιδράσουμε στις πρακτικές, αν όχι στο συνολικό εγχείρημα, του Ξένιου Δία.
Οφείλουμε να αντιδράσουμε μαζικά σε μηνύματα τύπου «πρέπει να τους κάνουμε το βίο αβίωτο», ειδικά όταν πρόκειται για εντολή του αρχηγού της ελληνικής αστυνομίας.
Στο τουλάχιστον γελοίο αντεπιχείρημα «αν τους θέλετε να τους πάρετε σπίτι σας», απαντούμε πως απαιτούμε η χώρα μας να σέβεται την ανθρώπινη ζωή, απαιτούμε να σταματήσουν τα βασανιστήρια, απαιτούμε η διαχείριση του μεταναστατευτικού ζητήματος να αποτελέσει κεντρική προτεραιότητα της ελληνικής προεδρίας, στη βάση ενός ουσιαστικού και ορθολογικού διαλόγου με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.
Μυρτώ Αρετάκη
http://www.thepressproject.gr/article/55100
Οι σημερινές μαρτυρίες των επιζώντων του ναυαγίου στο Φαρμακονήσι αποκαλύπτουν την τραγική αλήθεια, γνωστή, δυστυχώς, από καιρό.
«Προσπαθούσαμε να ανέβουμε στη βάρκα του λιμενικού, μας χτυπούσαν τις πόρτες και μας πετούσαν πάλι στο νερό. Ένα παιδάκι ενός έτους φώναζε βοήθεια, μαμά, μπαμπά. Έχασα τέσσερα παιδιά και τη γυναίκα μου.»
«Έχασα την κόρη μου, τους δύο γιους μου και τη γυναίκα μου. Ήταν 9, 11 και 13 ετών. Μας πέταξαν επίτηδες στη θάλασσα, μας έβριζαν…»
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση, δια στόματος Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, αποδεικνύεται για ακόμη μία φορά κατώτερη των όποιων (ελάχιστων) προσδοκιών:
«Δεν μπορούν όλα αυτά να αποτελούν αντικείμενο χαζής εκμετάλλευσης, δεν πιστεύω ότι κανείς θέλει να ανοίξουμε τις πύλες και όλοι οι μετανάστες να απολαμβάνουν ασύλου στη χώρα», απαντά ο έλληνας υπουργός Ναυτιλίας. «Ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης θέλει να προκαλέσει πολιτικό θέμα».
Τον περασμένο Νοέμβριο, πολίτες της Ορεστιάδας κατήγγειλαν την εξαφάνιση συνολικά 204 μεταναστών σε δύο διαφορετικές επιχειρήσεις επαναπροώθησης στον Έβρο.
Συγγενής μιας από τις γυναίκες που επαναπροωθήθηκαν βίαια στις 14 Νοεμβρίου, κατήγγειλε τότε, μεταξύ άλλων:
«Το βράδυ τούς κουβαλήσανε στην άκρη του ποταμού. Εκεί τους παρέδωσαν σε κάποια άτομα που είχαν καλύψει τα πρόσωπά τους. Μόνο τα μάτια τους φαίνονταν. Αυτοί προσπάθησαν να τους εξευτελίσουν με κάθε τρόπο. Τους χτύπησαν τόσο άσχημα που τρέχανε αίματα. Μια γυναίκα είχε τον άντρα της με πρόβλημα στην καρδιά. Έπαθε έμφραγμα από το φόβο του ο άνθρωπος, κι άρχισε να ουρλιάζει η γυναίκα του και να ζητάει βοήθεια. Την τράβηξαν από τα μαλλιά, την έσπασαν στο ξύλο, την πέταξαν στο ποτάμι. Σήκωσαν τον άντρα της, παρά το έμφραγμα που είχε πάθει και τον πέταξαν κι αυτόν στο ποτάμι βρίζοντας. Είχαν ένα εργαλείο στο χέρι τους κι όποιον περνούσε κοντά τους τον χτυπούσαν δυνατά στο κεφάλι. Μετά τους βάλανε ανά ομάδες σ’ ένα φουσκωτό και τους έστειλαν πίσω στην Τουρκία.»
«Δεν υπάρχει περίπτωση να υπήρξαν βίαιες συμπεριφορές από αστυνομικό σε βάρος μετανάστη», δήλωνε σχετικά ο αστυνομικός διευθυντής Ορεστιάδας στους διαμαρτυρόμενους πολίτες. «Συχνά οι μετανάστες τηλεφωνούν από τουρκικό έδαφος σε οργανισμούς ή στις ελληνικές αρχές χρησιμοποιώντας το σήμα ελληνικής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, προκειμένου να δημιουργήσουν σενάριο δίωξής τους εντός ελληνικών συνόρων.»
Οι βίαιες επαναπροωθήσεις προσφύγων από τις ελληνικές αρχές είναι γεγονός. Οι αλλεπάλληλοι θάνατοι, αν όχι δολοφονίες, προσφύγων και μεταναστών στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της χώρας είναι επίσης γεγονός.
Η στρατηγική της χώρας στο εξαιρετικά κρίσιμο ζήτημα της μετανάστευσης προκαλεί τρόμο στα θύματά της, αποτροπιασμό σε όλους όσοι αρνούνται να δεχτούν πως η μόνη λύση είναι η εξόντωση.
Οι αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα στην ορθή διαχείριση της μαζικής εισροής προσφύγων και μεταναστών έχουν δώσει το πιο χυδαίο άλλοθι στην ανεμπόδιστη δολοφονική δράση των δυνάμεων ασφαλείας στα σύνορα της χώρας.
Οφείλουμε να αντιδράσουμε στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και τα βασανιστήρια μεταναστών σε αστυνομικά τμήματα και σε κέντρα κράτησης. Οφείλουμε να αντιδράσουμε στις πρακτικές, αν όχι στο συνολικό εγχείρημα, του Ξένιου Δία.
Οφείλουμε να αντιδράσουμε μαζικά σε μηνύματα τύπου «πρέπει να τους κάνουμε το βίο αβίωτο», ειδικά όταν πρόκειται για εντολή του αρχηγού της ελληνικής αστυνομίας.
Στο τουλάχιστον γελοίο αντεπιχείρημα «αν τους θέλετε να τους πάρετε σπίτι σας», απαντούμε πως απαιτούμε η χώρα μας να σέβεται την ανθρώπινη ζωή, απαιτούμε να σταματήσουν τα βασανιστήρια, απαιτούμε η διαχείριση του μεταναστατευτικού ζητήματος να αποτελέσει κεντρική προτεραιότητα της ελληνικής προεδρίας, στη βάση ενός ουσιαστικού και ορθολογικού διαλόγου με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.
Μυρτώ Αρετάκηhttp://www.thepressproject.gr/article/55100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου