Του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη
«Ποιος εσύναξε αυτό το πλήθος, ποιος τους έδωσε το κουράγιο να αψηφήσουν τη γερμανική μπότα και μπροστά της να τραγουδήσουνε τον Εθνικό Ύμνο στην εθνεγερτήρια αυτή μέρα. Ποιος άλλος από τον ίδιο τον νεκρό Ποιητή και τον ζωντανό Ποιητή!». Άννα Σικελιανού, αναφερόμενη στην μεγαλειώδη λαϊκή συμμετοχή στην κηδεία του Κωστή Παλαμά και τον επικήδειο του Άγγελου Σικελιανού στις 28.2.1943.
Στις 5 Μαρτίου του 1943, ο ελληνικός λαός, με πρωτοπόρο την ΕΠΟΝ κι αψηφώντας την τρομοκρατία του Άξονα, με μία μεγαλειώδη αλλά και με πολλούς νεκρούς διαδήλωση, απέτρεψε την πολιτική επιστράτευση. Έσωσε έτσι τα παιδιά του από την καταναγκαστική εργασία στη Γερμανία, όταν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες είχαν ήδη υποκύψει και τα νιάτα τους έπαιρναν το δρόμο - χωρίς επιστροφή - για τα χιτλερικά στρατόπεδα εργασίας. Μία εθνική και λαϊκή επιτυχία χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία της Κατοχής και της Αντίστασης όλης της Ευρώπης.
Αριστομένης Ι. Συγγελάκης
Από ένα παιχνίδι της τύχης, την ίδια μέρα, 71 χρόνια μετά, στις 5 Μάρτη 2014, πάτησε το πόδι του σε ελληνικό έδαφος ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Γιόαχιμ Γκάουκ, κομίζοντας μηνύματα «σεβασμού της μνήμης και μεταμέλειας» για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα. Από το μνημείο των μαρτυρικών Λυγκιάδων, 71 χρόνια μετά το επί χρόνια καταδικασμένο στη λήθη Ολοκαύτωμά τους, ο πρώτος πολίτης της Γερμανίας, ζήτησε μία καθαρή συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα τρομακτικά εγκλήματα των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής.
Θετική, αναμφισβήτητα, η συγγνώμη του αλλά δεν αρκεί! Για να αποδειχθεί ειλικρινής η μεταμέλεια του γερμανικού κράτους και να λάβει το πλήρες της περιεχόμενο απαιτούνται πράξεις! Πράξεις δικαιοσύνης, έμπρακτης αναγνώρισης της θυσίας του ελληνικού λαού και αποκατάστασης των φοβερών δεινών, που υπέστη. Διαφορετικά θα πρόκειται για ένα «πουκάμισο αδειανό», μία ακόμη θεαματική, χωρίς αντίκρυσμα, κίνηση, στο πλαίσιο της «διπλωματίας του πένθους και της συγγνώμης» του γερμανικού κράτους, που ως μόνο στόχο έχει τον εξωραϊσμό της εικόνας της Γερμανίας και τον κατευνασμό της οργής των πολιτών για την εκπορευόμενη από το Βερολίνο πανευρωπαϊκή πολιτική σκληρής λιτότητας. Αλήθεια, πόσο ειλικρινής είναι η μεταμέλεια του θύτη όταν αρκείται σε ζεστές αν και καθυστερημένες ρητορικές εκφράσεις και δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του εμπράκτως; Πόσο έντιμη είναι η προεδρική «συγγνώμη» όταν η γερμανική κυβέρνηση εξακολουθεί συστηματικά να αρνείται να αναλάβει, επί της ουσίας, την ευθύνη της για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα; Πώς, αλήθεια, θα υπερισχύσει το δίκαιο όταν τα θύματα δεν έχουν αποζημιωθεί; Όταν το κατοχικό αναγκαστικό δάνειο και οι κλαπέντες πολιτιστικοί θησαυροί δεν έχουν επιστραφεί και η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα, που δεν έχει λάβει επανορθώσεις;
Αναμφίβολα, η δυναμική παρουσία της αντιπροσωπείας του Εθνικού Συμβουλίου και των Ενώσεων Θυμάτων στους Λυγκιάδες υπενθύμισε σε όλους ότι η Γερμανία συνεχίζει προκλητικά να μην εκπληρώνει τις απαράγραπτες υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα. Ως απάντηση στην προεδρική συγγνώμη, με μια ακαριαία και καλά προετοιμασμένη κίνηση υψηλού συμβολισμού, ανοίξαμε πανώ με το σύνθημα «Δικαιοσύνη και Αποζημίωση!». Την απαίτησή μας για την έμπρακτη δικαίωση της θυσίας του ελληνικού λαού θέσαμε ευθέως στον Γερμανό Πρόεδρο, κατά την εκτός προγράμματος συνάντησή μας, όπου του επιδώσαμε ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου.
Παρά τις πιθανούς σχεδιασμούς για εκτόνωση και στη συνέχεια ενταφιασμό του θέματος, οι προσδοκίες της γερμανικής κυβέρνησηςκάθε άλλο παρά εκπληρώθηκαν. Η διεκδίκηση βρίσκεται πλέον στο ζενίθ, η διακομματική επιτροπή της Βουλής συγκροτείται, ο λαός ενημερώνεται και κινητοποιείται, ενώ και μέσα στη Γερμανία διαφαίνονται πλέον ρωγμές στο τείχος της αδιαλλαξίας. Η Sueddeutsche Zeitungαναφέρει ότι η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί το ζήτημα λήξαν, προσθέτοντας όμως, σε σχέση με τον κ. Γκάουκ, ότι «κάποια πράγματα στη στάση του αφήνουν να εννοηθεί ότι στο θέμα «επανορθώσεις για τους Έλληνες» θέλει τουλάχιστον να προκαλέσει κάποιες σκέψεις στη Γερμανία»...
Η λύτρωση της Γερμανίας από τη μέγγενη του «ηθικού χρέους» της απαιτεί θαρραλέες πράξεις «Δικαιοσύνης και Αποζημίωσης!». Η λύτρωση της Ελλάδας από την τραγωδία της Κατοχής, που οδήγησε στο σημερινό δράμα του ελληνικού λαού, απαιτεί δυναμική, μεθοδική και σθεναρή διεκδίκηση. Με θάρρος, ενότητα και ομοψυχία, μακριά από κομματικά παιχνίδια, ύποπτες μεθοδεύσεις και προσωπικές στρατηγικές. Οι Ενώσεις Θυμάτων, οι μαρτυρικοί δήμοι, η Πανελλήνια Ένωση Δικηγόρων, το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης και ο ελληνικός λαός στο σύνολό του, με μπροστάρη τον Μανώλη Γλέζο, συμμετέχουμε ενεργά και στηρίζουμε την εθνική προσπάθεια διεκδίκησης αλλά και θα είμαστε αυστηροί κριτές τυχόν παλινωδίας και ενδοτισμού.
Η γενναία, άλλωστε, στάση του ελληνικού λαού απέναντι στον Άξονα αποτελεί φάρο αγωνιστικότητας! Και στην υπόθεση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, μόνο η παλλαϊκή κινητοποίηση μπορεί να φέρει τη νίκη! Αγωνιζόμαστε κι αισιοδοξούμε!
Ελευθεροτυπία
«Ποιος εσύναξε αυτό το πλήθος, ποιος τους έδωσε το κουράγιο να αψηφήσουν τη γερμανική μπότα και μπροστά της να τραγουδήσουνε τον Εθνικό Ύμνο στην εθνεγερτήρια αυτή μέρα. Ποιος άλλος από τον ίδιο τον νεκρό Ποιητή και τον ζωντανό Ποιητή!». Άννα Σικελιανού, αναφερόμενη στην μεγαλειώδη λαϊκή συμμετοχή στην κηδεία του Κωστή Παλαμά και τον επικήδειο του Άγγελου Σικελιανού στις 28.2.1943.
Στις 5 Μαρτίου του 1943, ο ελληνικός λαός, με πρωτοπόρο την ΕΠΟΝ κι αψηφώντας την τρομοκρατία του Άξονα, με μία μεγαλειώδη αλλά και με πολλούς νεκρούς διαδήλωση, απέτρεψε την πολιτική επιστράτευση. Έσωσε έτσι τα παιδιά του από την καταναγκαστική εργασία στη Γερμανία, όταν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες είχαν ήδη υποκύψει και τα νιάτα τους έπαιρναν το δρόμο - χωρίς επιστροφή - για τα χιτλερικά στρατόπεδα εργασίας. Μία εθνική και λαϊκή επιτυχία χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία της Κατοχής και της Αντίστασης όλης της Ευρώπης.
Αριστομένης Ι. Συγγελάκης
Από ένα παιχνίδι της τύχης, την ίδια μέρα, 71 χρόνια μετά, στις 5 Μάρτη 2014, πάτησε το πόδι του σε ελληνικό έδαφος ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Γιόαχιμ Γκάουκ, κομίζοντας μηνύματα «σεβασμού της μνήμης και μεταμέλειας» για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα. Από το μνημείο των μαρτυρικών Λυγκιάδων, 71 χρόνια μετά το επί χρόνια καταδικασμένο στη λήθη Ολοκαύτωμά τους, ο πρώτος πολίτης της Γερμανίας, ζήτησε μία καθαρή συγγνώμη από τον ελληνικό λαό για τα τρομακτικά εγκλήματα των γερμανικών στρατευμάτων Κατοχής.
Θετική, αναμφισβήτητα, η συγγνώμη του αλλά δεν αρκεί! Για να αποδειχθεί ειλικρινής η μεταμέλεια του γερμανικού κράτους και να λάβει το πλήρες της περιεχόμενο απαιτούνται πράξεις! Πράξεις δικαιοσύνης, έμπρακτης αναγνώρισης της θυσίας του ελληνικού λαού και αποκατάστασης των φοβερών δεινών, που υπέστη. Διαφορετικά θα πρόκειται για ένα «πουκάμισο αδειανό», μία ακόμη θεαματική, χωρίς αντίκρυσμα, κίνηση, στο πλαίσιο της «διπλωματίας του πένθους και της συγγνώμης» του γερμανικού κράτους, που ως μόνο στόχο έχει τον εξωραϊσμό της εικόνας της Γερμανίας και τον κατευνασμό της οργής των πολιτών για την εκπορευόμενη από το Βερολίνο πανευρωπαϊκή πολιτική σκληρής λιτότητας. Αλήθεια, πόσο ειλικρινής είναι η μεταμέλεια του θύτη όταν αρκείται σε ζεστές αν και καθυστερημένες ρητορικές εκφράσεις και δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του εμπράκτως; Πόσο έντιμη είναι η προεδρική «συγγνώμη» όταν η γερμανική κυβέρνηση εξακολουθεί συστηματικά να αρνείται να αναλάβει, επί της ουσίας, την ευθύνη της για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα; Πώς, αλήθεια, θα υπερισχύσει το δίκαιο όταν τα θύματα δεν έχουν αποζημιωθεί; Όταν το κατοχικό αναγκαστικό δάνειο και οι κλαπέντες πολιτιστικοί θησαυροί δεν έχουν επιστραφεί και η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα, που δεν έχει λάβει επανορθώσεις;
Αναμφίβολα, η δυναμική παρουσία της αντιπροσωπείας του Εθνικού Συμβουλίου και των Ενώσεων Θυμάτων στους Λυγκιάδες υπενθύμισε σε όλους ότι η Γερμανία συνεχίζει προκλητικά να μην εκπληρώνει τις απαράγραπτες υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα. Ως απάντηση στην προεδρική συγγνώμη, με μια ακαριαία και καλά προετοιμασμένη κίνηση υψηλού συμβολισμού, ανοίξαμε πανώ με το σύνθημα «Δικαιοσύνη και Αποζημίωση!». Την απαίτησή μας για την έμπρακτη δικαίωση της θυσίας του ελληνικού λαού θέσαμε ευθέως στον Γερμανό Πρόεδρο, κατά την εκτός προγράμματος συνάντησή μας, όπου του επιδώσαμε ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου.
Παρά τις πιθανούς σχεδιασμούς για εκτόνωση και στη συνέχεια ενταφιασμό του θέματος, οι προσδοκίες της γερμανικής κυβέρνησηςκάθε άλλο παρά εκπληρώθηκαν. Η διεκδίκηση βρίσκεται πλέον στο ζενίθ, η διακομματική επιτροπή της Βουλής συγκροτείται, ο λαός ενημερώνεται και κινητοποιείται, ενώ και μέσα στη Γερμανία διαφαίνονται πλέον ρωγμές στο τείχος της αδιαλλαξίας. Η Sueddeutsche Zeitungαναφέρει ότι η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί το ζήτημα λήξαν, προσθέτοντας όμως, σε σχέση με τον κ. Γκάουκ, ότι «κάποια πράγματα στη στάση του αφήνουν να εννοηθεί ότι στο θέμα «επανορθώσεις για τους Έλληνες» θέλει τουλάχιστον να προκαλέσει κάποιες σκέψεις στη Γερμανία»...
Η λύτρωση της Γερμανίας από τη μέγγενη του «ηθικού χρέους» της απαιτεί θαρραλέες πράξεις «Δικαιοσύνης και Αποζημίωσης!». Η λύτρωση της Ελλάδας από την τραγωδία της Κατοχής, που οδήγησε στο σημερινό δράμα του ελληνικού λαού, απαιτεί δυναμική, μεθοδική και σθεναρή διεκδίκηση. Με θάρρος, ενότητα και ομοψυχία, μακριά από κομματικά παιχνίδια, ύποπτες μεθοδεύσεις και προσωπικές στρατηγικές. Οι Ενώσεις Θυμάτων, οι μαρτυρικοί δήμοι, η Πανελλήνια Ένωση Δικηγόρων, το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης και ο ελληνικός λαός στο σύνολό του, με μπροστάρη τον Μανώλη Γλέζο, συμμετέχουμε ενεργά και στηρίζουμε την εθνική προσπάθεια διεκδίκησης αλλά και θα είμαστε αυστηροί κριτές τυχόν παλινωδίας και ενδοτισμού.
Η γενναία, άλλωστε, στάση του ελληνικού λαού απέναντι στον Άξονα αποτελεί φάρο αγωνιστικότητας! Και στην υπόθεση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, μόνο η παλλαϊκή κινητοποίηση μπορεί να φέρει τη νίκη! Αγωνιζόμαστε κι αισιοδοξούμε!
Ελευθεροτυπία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου