Ποιο χρώμα αγαπάς;

Τα γράμματα μου δε τα βγάζω – και μου το ‘πα ... μην είσαι τόσο ‘’βιαστική’’. Αλλά να, σε κοιτάζω και το χέρι πάει μόνο του, τα ‘χει βρει με το μυαλό και εγώ δεν αντιστέκομαι. Τρέχουν τα λόγια, τρέχουν κι οι σκέψεις. Γελάς! Ει, μη κοιτάς τι γράφω, θα τα μάθεις, αλλά τώρα μην κοιτάς.
Βάλε ένα κομμάτι. Ναι αυτό σκεφτόμουν. Χαμογελάω και συνεχίζω. Ανάβεις το τσιγάρο, το βλέμμα δεξιά και αριστερά, ναι, ξανακάντο. Και Πάλι. Σου πάει! Στην υγειά μας, το αλκοόλ είναι μελάνι και γράφω και σβήνω, μουτζούρες παντού και ασυνάρτητες φράσεις. Περπατάς, κάπου χάνεσαι, γυρνάς και πάλι πίσω ... Κολυμπάς μες το σκοτάδι, κι όχι ότι δεν αγαπάς το φως, κι όχι ότι δεν έχεις φως μέσα σου, αλλά πως να το εξηγήσω; Απλά κολυμπάς. Θολωμένο θεριό με μια θλίψη καρφωμένη στα μάτια κι ένα χαμόγελο που βγαίνει απ την ψυχή.

Πάλι γράφω αντί να σου μιλάω, αλλά πως αλλιώς; Κάποιες λέξεις όταν βγαίνουν απ το στόμα σαν να ασχημαίνουν, σαν να βρίσκουν τόπο μόνο στο χαρτί. Τι σου λέω; Τα ξέρεις ... Ας πιούμε λίγο ακόμη. Δε θα δεις τι γράφω, άλλωστε είμαι στη μέση, θα ‘θελα ‘’χειμώνες’’ για να κλείσω. Κοιτάς λοξά, δεν είμαι τρελή (ή ίσως και να ‘μαι) – δε μπορώ να σε ζωγραφίσω γι αυτό γράφω. Δεν αποτυπώνονται αλλιώς οι εκφράσεις. Από το μυαλό οι εικόνες ξεπηδάνε στο χαρτί. Είναι σφηνωμένες καλά εκεί μέσα.
Φυσάς τον καπνό και πέφτεις ... Ει! Πάλι πέφτεις ... Το βλέμμα χάνεται, τρέχει ... Ξημερώνει, μα εσύ στέκεσαι σαν να δύεις. Κι ας παίζει αισιόδοξο κομμάτι, κι ας το γραψες εσύ, δύεις. Κουνάω το κεφάλι και σκέφτομαι τι θα κάνεις μετά. Και κάνεις αυτό ακριβώς που σκεφτόμουν. Και που κατα βάθος ήθελα να κάνεις. Αλλάζεις το κομμάτι και ξαφνικά σαν να ‘’γέμισες’’ φως. Χαμογελάς και επιστρέφεις ρυθμικά, σαν να νιωσες την παρουσία του εκεί! Όχι, βγάλε το σαν, την ένιωσες – και εγώ την ένιωσα. Στο χω ‘πει άλλωστε – πάντα εκεί είναι.
Δως μου λίγο χρώμα, κάποιες λέξεις δεν ‘’ζωγραφίζονται’’ με μπλε στυλό ... δως μου λίγο κόκκινο. Πέταξε το γκρίζο απ τα μάτια σου ρε μούτρο. Ας βάλουμε λίγο χρώμα. Ίσα που να μπορούν οι σκέψεις να χρωματίζονται, ίσα που να μπορούν τα συναισθήματα να θυμίζουν μια ωραία ζωγραφιά. Και ξέρεις όλο το βράδυ ήθελα να σε ρωτήσω ... Ποιο χρώμα αγαπάς;

catchyourdream

 

 http://saktsak.blogspot.gr/2014/03/blog-post_22.html