Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΒΟΤΣΗ, απο την Ελευθεροτυπια...
Θύμωσε ο Σίμος Κεδίκογλου με τους τρομοκράτες, που αναστάτωσαν την Αθήνα με το βροντερό «μπαμ», άγρια χαράματα, στο κέντρο της, και λίγο έλειψε να του χαλάσουν τη δουλειά. «Προφανής στόχος τους -είπε- είναι να αλλάξουν την ατζέντα...».Και ήταν όλα καλοστημένα με την πανηγυρικά προεκλογική ατζέντα.
Προχθές, μόνο οι καμπάνες δεν ήχησαν χαρμόσυνα, πολύ πριν την Ανάσταση και δεν πνίγηκε η πόλη στη γαλανόλευκη, που ξαναγίναμε... αγοραίοι, ύστερα από τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Πανευτυχής, σαν φουσκωμένος διάνος από κανάλι σε κανάλι να πετάει, ο Ευ. Βενιζέλος θριαμβολογεί που «οι αγορές ψήφισαν Ελλάδα!». Με το αζημίωτο, βέβαια, για τους κερδοσκόπους, με τόσο υψηλό επιτόκιο και τόσο χαμηλό ρίσκο, αλλά ποιος λογαριάζει τέτοιες λεπτομέρειες...
Και χθες η Αθήνα φιλοξένησε για μερικές ώρες την κραταιά και κατενθουσιασμένη με τις επιδόσεις του πειθήνιου πρωθυπουργού μας Ανγκελα Μέρκελ - κατά πώς της πρέπει: Ερημη από κοινούς θνητούς, με απαγορευμένες τις κινήσεις, κινητοποιήσεις και μετακινήσεις και αυστηρά αστυνομοκρατούμενη (με 6.000 αστυνομικούς στους δρόμους...).
Ολα λαμπρά -κι άσε τον Τσίπρα να περιφέρει στην Εσπερία τη μιζέρια του και να οδύρεται, που δεν του έγινε η χάρη να αμαυρωθεί η πανηγυρική ατζέντα με μια αρχηγική συζήτηση στη Βουλή για το «θέμα Μπαλτάκου» -τρέχα γύρευε τώρα. Ασ' το για μετά το Πάσχα και βλέπουμε... Ετσι κι αλλιώς, ο γάιδαρος δέθηκε προς το παρόν: Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου απαγόρευσε διά ροπάλου να χρησιμοποιηθούν νέα εξόχως αποκαλυπτικά βίντεο (και δεν ξεσηκώθηκε ο κόσμος για την προληπτική λογοκρισία), Αθανασίου και Δένδιας σιγά που θα υπέβαλλαν μηνύσεις στον Μπαλτάκο -κι ούτε γάτα ούτε ζημιά...
Οσο για το πόπολο του καναπέ, μπορεί να το κουμαντάρει ώς και ο... Πρετεντέρης, που κραύγασε αγανακτισμένος: «Ποιος είναι επί τέλους αυτός ο Μπαλτάκος, που κομπάζει ότι διαφωνεί για τη Χρυσή Αυγή με την κυβέρνηση; Ούτε καν ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού δεν είναι...»! Ελα, ντε...
Οργίασαν τα «παπαγαλάκια» σε συστηματική πλύση εγκεφάλου του πολίτη, αφού στη συντριπτική πλειονότητά τους τα ΜΜΕ και για πρώτη φορά στη νεοελληνική Ιστορία του τόπου στηρίζουν απροκάλυπτα την κυβέρνηση. Στην πρώτη φάση, για να πείσουν ότι ο Αντ. Σαμαράς δεν είχε ιδέα για το συντροφικό νταλαβέρι του Μπαλτάκου με τον Κασιδιάρη (λες και δεν είναι χειρότερο η, κατά Τσίπρα, «ακροδεξιά σέκτα του Μαξίμου» να λειτουργεί αυτονομημένα και παρακρατικά). Και, σε μια δεύτερη φάση, για να υποβαθμίσουν φαινομενικά τον Τ. Μπαλτάκο και το ρόλο του, ως γεν. γραμματέα της κυβέρνησης, σε βοηθητικές, τάχα, υπηρεσίες, όπως να... ταξινομεί τα νομοσχέδια.
Αλλά ο πολύς Μπαλτάκος δεν αρκέστηκε στον υπηρεσιακό ρόλο των προκατόχων του. Ποιος γνωρίζει λ.χ. ότι ο σεμνός και σοβαρός καθηγητής Αργ. Καρράς εθήτευσε αθόρυβα στην ίδια τυπικά θέση πάνω από τέσσερα χρόνια;
Αυτοπροβαλλόμενος σαν αδερφοποιτός, κολλητός και ομοϊδεάτης του πρωθυπουργού («Για μένα είναι Αντώνης, εδώ και 35 χρόνια... Και οι δύο δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά δαυλοί αναμμένοι στο βωμό της πατρίδας») ο δεδηλωμένος με καμάρι «εθνικιστής» και «αντικομμουνιστής» Τ. Μπαλτάκος, μόλις διορίστηκε, κατέστησε σαφές στους πάντες, ρητά και έμπρακτα, ότι είναι πάνω από βουλευτές και πάνω από υπουργούς, το γενικών καθηκόντων alter ego του αρχηγού. Ακραίο και σκληρό -καθότι μανιάτικο...
Το γυροφέρνανε περί διαγραμμάτου στην τελευταία εκπομπή «Στον ενικό» (Star) του Ν. Χατζηνικολάου, ώσπου ο τέως υπουργός Δικαιοσύνης Αντ. Ρουπακιώτης, με τις αλλεπάλληλες συγκρούσεις με τον κ. Γενικό κι όχι μόνο για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, είπε τα πράγματα με το όνομά τους, μειλίχια και σταράτα:
«Γνώρισα τον κ. Μπαλτάκο ως διαμορφωτή ή συνδιαμορφωτή της κυβερνητικής πολιτικής. Με ακραίες ιδεολογικές θέσεις, που δεν συνάδουν με το Σύνταγμα. Και με πολιτική πρακτική εις βάρος του κοινοβουλευτικού συστήματος...».
Μα δεν κρύβει λόγια ο κ. Μπαλτάκος. Το λέει ξεκάθαρα παντού:
* Στα ερτζιανά (Real FM): «Προσπάθησα να βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις ιδιαίτερα τους δύο πυλώνες, στους οποίους στηρίζεται η Ελλάδα, την Ορθοδοξία και τους ένστολους...».
* Στη βουλευτή (και τώρα υποψήφια περιφερειάρχη Αττικής) Μαρία Γιαννακάκη, όταν, με συναδέλφους της, απείλησαν (!) τον Μπαλτάκο ότι η ΔΗΜΑΡ θα έφευγε από την κυβέρνηση, αν δεν ψηφιζόταν το αντιρατσιστικό: «Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές, που κάνουν πορτοκάλια, κυρία μου...». Και
* Στο προεδρείο της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: «Ξέρετε πού γράφω τις επιτροπές σας και τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα...».
Κι ωστόσο, όταν αυτός, που καθρεφτίζει τον αρχηγικό αυταρχισμό του Αντ. Σαμαρά, περιεβλήθη και νομοθετικά (Φλεβάρης 2013) ως εξωθεσμικός υπερεξουσίες (δεν κατατίθεται στη Βουλή νομοσχέδιο ή τροπολογία χωρίς την υπογραφή Μπαλτάκου!) ουδείς μέσα κι έξω από τη Βουλή αντέδρασε. Ουδείς διερωτήθηκε καν πού λογοδοτεί αυτός ο κύριος και ποιος τον ελέγχει επιτέλους σ' αυτό το άθλιο κακέκτυπο «δημοκρατίας» που ζούμε...
Ούτε αντέδρασε βεβαίως ο (και συνταγματολόγος) πολυπράγμων Ε. Βενιζέλος, που ξέρει πολύ καλά ότι η πολύπλευρη κρίση, που δυναστεύει και θα δυναστεύει για πολύ τον τόπο, πάνω και από οικονομική, είναι πρωτίστως πολιτική και θεσμική, με κύρια ευθύνη των κυβερνώντων και όλου του πολιτικού κόσμου.
Αφ' ότου μας υποδέχθηκαν οι αγορές μετά βαΐων και κλάδων, με το ομόλογο ανάρπαστο διεθνώς από τους αετονύχηδες, ο πληθωρικός αντιπρόεδρος της συγκυβέρνησης δεν πιάνεται. Αναθαρρημένος για παράταση της παραμονής του στην εξουσία και με την αμετροέπεια που τον διακρίνει, δηλώνει ότι συνομιλεί πλέον με την Ιστορία -με Μπαλτάκους θα ασχολείται
Θύμωσε ο Σίμος Κεδίκογλου με τους τρομοκράτες, που αναστάτωσαν την Αθήνα με το βροντερό «μπαμ», άγρια χαράματα, στο κέντρο της, και λίγο έλειψε να του χαλάσουν τη δουλειά. «Προφανής στόχος τους -είπε- είναι να αλλάξουν την ατζέντα...».Και ήταν όλα καλοστημένα με την πανηγυρικά προεκλογική ατζέντα.Προχθές, μόνο οι καμπάνες δεν ήχησαν χαρμόσυνα, πολύ πριν την Ανάσταση και δεν πνίγηκε η πόλη στη γαλανόλευκη, που ξαναγίναμε... αγοραίοι, ύστερα από τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Πανευτυχής, σαν φουσκωμένος διάνος από κανάλι σε κανάλι να πετάει, ο Ευ. Βενιζέλος θριαμβολογεί που «οι αγορές ψήφισαν Ελλάδα!». Με το αζημίωτο, βέβαια, για τους κερδοσκόπους, με τόσο υψηλό επιτόκιο και τόσο χαμηλό ρίσκο, αλλά ποιος λογαριάζει τέτοιες λεπτομέρειες...
Και χθες η Αθήνα φιλοξένησε για μερικές ώρες την κραταιά και κατενθουσιασμένη με τις επιδόσεις του πειθήνιου πρωθυπουργού μας Ανγκελα Μέρκελ - κατά πώς της πρέπει: Ερημη από κοινούς θνητούς, με απαγορευμένες τις κινήσεις, κινητοποιήσεις και μετακινήσεις και αυστηρά αστυνομοκρατούμενη (με 6.000 αστυνομικούς στους δρόμους...).
Ολα λαμπρά -κι άσε τον Τσίπρα να περιφέρει στην Εσπερία τη μιζέρια του και να οδύρεται, που δεν του έγινε η χάρη να αμαυρωθεί η πανηγυρική ατζέντα με μια αρχηγική συζήτηση στη Βουλή για το «θέμα Μπαλτάκου» -τρέχα γύρευε τώρα. Ασ' το για μετά το Πάσχα και βλέπουμε... Ετσι κι αλλιώς, ο γάιδαρος δέθηκε προς το παρόν: Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου απαγόρευσε διά ροπάλου να χρησιμοποιηθούν νέα εξόχως αποκαλυπτικά βίντεο (και δεν ξεσηκώθηκε ο κόσμος για την προληπτική λογοκρισία), Αθανασίου και Δένδιας σιγά που θα υπέβαλλαν μηνύσεις στον Μπαλτάκο -κι ούτε γάτα ούτε ζημιά...
Οσο για το πόπολο του καναπέ, μπορεί να το κουμαντάρει ώς και ο... Πρετεντέρης, που κραύγασε αγανακτισμένος: «Ποιος είναι επί τέλους αυτός ο Μπαλτάκος, που κομπάζει ότι διαφωνεί για τη Χρυσή Αυγή με την κυβέρνηση; Ούτε καν ειδικός σύμβουλος του πρωθυπουργού δεν είναι...»! Ελα, ντε...
Οργίασαν τα «παπαγαλάκια» σε συστηματική πλύση εγκεφάλου του πολίτη, αφού στη συντριπτική πλειονότητά τους τα ΜΜΕ και για πρώτη φορά στη νεοελληνική Ιστορία του τόπου στηρίζουν απροκάλυπτα την κυβέρνηση. Στην πρώτη φάση, για να πείσουν ότι ο Αντ. Σαμαράς δεν είχε ιδέα για το συντροφικό νταλαβέρι του Μπαλτάκου με τον Κασιδιάρη (λες και δεν είναι χειρότερο η, κατά Τσίπρα, «ακροδεξιά σέκτα του Μαξίμου» να λειτουργεί αυτονομημένα και παρακρατικά). Και, σε μια δεύτερη φάση, για να υποβαθμίσουν φαινομενικά τον Τ. Μπαλτάκο και το ρόλο του, ως γεν. γραμματέα της κυβέρνησης, σε βοηθητικές, τάχα, υπηρεσίες, όπως να... ταξινομεί τα νομοσχέδια.
Αλλά ο πολύς Μπαλτάκος δεν αρκέστηκε στον υπηρεσιακό ρόλο των προκατόχων του. Ποιος γνωρίζει λ.χ. ότι ο σεμνός και σοβαρός καθηγητής Αργ. Καρράς εθήτευσε αθόρυβα στην ίδια τυπικά θέση πάνω από τέσσερα χρόνια;
Αυτοπροβαλλόμενος σαν αδερφοποιτός, κολλητός και ομοϊδεάτης του πρωθυπουργού («Για μένα είναι Αντώνης, εδώ και 35 χρόνια... Και οι δύο δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά δαυλοί αναμμένοι στο βωμό της πατρίδας») ο δεδηλωμένος με καμάρι «εθνικιστής» και «αντικομμουνιστής» Τ. Μπαλτάκος, μόλις διορίστηκε, κατέστησε σαφές στους πάντες, ρητά και έμπρακτα, ότι είναι πάνω από βουλευτές και πάνω από υπουργούς, το γενικών καθηκόντων alter ego του αρχηγού. Ακραίο και σκληρό -καθότι μανιάτικο...
Το γυροφέρνανε περί διαγραμμάτου στην τελευταία εκπομπή «Στον ενικό» (Star) του Ν. Χατζηνικολάου, ώσπου ο τέως υπουργός Δικαιοσύνης Αντ. Ρουπακιώτης, με τις αλλεπάλληλες συγκρούσεις με τον κ. Γενικό κι όχι μόνο για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, είπε τα πράγματα με το όνομά τους, μειλίχια και σταράτα:
«Γνώρισα τον κ. Μπαλτάκο ως διαμορφωτή ή συνδιαμορφωτή της κυβερνητικής πολιτικής. Με ακραίες ιδεολογικές θέσεις, που δεν συνάδουν με το Σύνταγμα. Και με πολιτική πρακτική εις βάρος του κοινοβουλευτικού συστήματος...».
Μα δεν κρύβει λόγια ο κ. Μπαλτάκος. Το λέει ξεκάθαρα παντού:
* Στα ερτζιανά (Real FM): «Προσπάθησα να βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις ιδιαίτερα τους δύο πυλώνες, στους οποίους στηρίζεται η Ελλάδα, την Ορθοδοξία και τους ένστολους...».
* Στη βουλευτή (και τώρα υποψήφια περιφερειάρχη Αττικής) Μαρία Γιαννακάκη, όταν, με συναδέλφους της, απείλησαν (!) τον Μπαλτάκο ότι η ΔΗΜΑΡ θα έφευγε από την κυβέρνηση, αν δεν ψηφιζόταν το αντιρατσιστικό: «Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές, που κάνουν πορτοκάλια, κυρία μου...». Και
* Στο προεδρείο της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: «Ξέρετε πού γράφω τις επιτροπές σας και τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα...».
Κι ωστόσο, όταν αυτός, που καθρεφτίζει τον αρχηγικό αυταρχισμό του Αντ. Σαμαρά, περιεβλήθη και νομοθετικά (Φλεβάρης 2013) ως εξωθεσμικός υπερεξουσίες (δεν κατατίθεται στη Βουλή νομοσχέδιο ή τροπολογία χωρίς την υπογραφή Μπαλτάκου!) ουδείς μέσα κι έξω από τη Βουλή αντέδρασε. Ουδείς διερωτήθηκε καν πού λογοδοτεί αυτός ο κύριος και ποιος τον ελέγχει επιτέλους σ' αυτό το άθλιο κακέκτυπο «δημοκρατίας» που ζούμε...
Ούτε αντέδρασε βεβαίως ο (και συνταγματολόγος) πολυπράγμων Ε. Βενιζέλος, που ξέρει πολύ καλά ότι η πολύπλευρη κρίση, που δυναστεύει και θα δυναστεύει για πολύ τον τόπο, πάνω και από οικονομική, είναι πρωτίστως πολιτική και θεσμική, με κύρια ευθύνη των κυβερνώντων και όλου του πολιτικού κόσμου.
Αφ' ότου μας υποδέχθηκαν οι αγορές μετά βαΐων και κλάδων, με το ομόλογο ανάρπαστο διεθνώς από τους αετονύχηδες, ο πληθωρικός αντιπρόεδρος της συγκυβέρνησης δεν πιάνεται. Αναθαρρημένος για παράταση της παραμονής του στην εξουσία και με την αμετροέπεια που τον διακρίνει, δηλώνει ότι συνομιλεί πλέον με την Ιστορία -με Μπαλτάκους θα ασχολείται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου