Θεόδωρος Κουτρούκης
"[...] Αν τα συνδικάτα συνεχίσουν να επικεντρώνονται στη διατήρηση συντεχνιακών επιδιώξεων και μικροσυμφερόντων… Αν δεν φροντίσουν να παρέχουν χρήσιμες υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας προς τα μέλη τους αλλά και χειροπιαστά κίνητρα συμμετοχής στα μη μέλη… Αν δεν προωθήσουν τάχιστα τον εκσυγχρονισμό της δομής τους (συγχωνεύσεις οργανώσεων, δημιουργία σχημάτων εκπροσώπησης ανέργων, αλλοδαπών και «ευέλικτα εργαζόμενων» κ.α.)… Τότε πολύ φοβούμαι ότι σύντομα η Πρωτομαγιά στη χώρα μας θα ξαναγίνει αποκλειστικά μια γιορτή των λουλουδιών, ενώ θα μιλούμε για το συνδικαλισμό μόνο σε χρόνο υπερσυντέλικο."
Από τον Θεόδωρο Κουτρούκη, Πανεπιστημιακό και Ερευνητή Εργασιακών Σχέσεων.
Η φετινή επέτειος της Εργατικής Πρωτομαγιάς δεν συνοδεύεται από καλούς οιωνούς. Μετά από αλλεπάλληλα χτυπήματα εναντίον της μισθωτής εργασίας, φαίνεται πως προωθείται η αναθεώρηση του εμβληματικού νόμου 1264/82 για τον εργατικό συνδικαλισμό, ένα από τα «ταμπού» της σύγχρονης κοινωνικής μας ιστορίας.
Αν στα παραπάνω προστεθούν οι ενστάσεις εναντίον των συνδικάτων ότι ευνοούν τους εργαζόμενους του προστατευμένου τομέα και δεν διεισδύουν στα σύγχρονα κοιτάσματα απασχόλησης (εταιρίες φύλαξης και καθαρισμού, εστιατόρια, εμπορικά κέντρα, ξενοδοχεία, εταιρίες νέας τεχνολογίας, κλινικές κ.α.) είναι φανερό ότι η εργατική οργάνωση στη χώρα μας βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή.
Είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός ότι η εικόνα του μέσου συνδικαλιστικού εκπροσώπου (άνδρας, Έλληνας μέσης ηλικίας με σταθερότητα απασχόλησης στο στενό ή ευρύτερο δημόσιο τομέα) απέχει παρασάγγας από εκείνη του μέσου εργαζόμενου ιδίως στον ιδιωτικό τομέα (νεώτερος, με ασταθή ή περιστασιακή απασχόληση, με 40% πιθανότητα να είναι γυναίκα και 12% αλλοδαπός).
Οι εργαζόμενοι στον μη προστατευμένο τομέα συνήθως αδιαφορούν για τα συνδικάτα, θεωρώντας τα διεφθαρμένους και γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που δεν έχουν τίποτε να προσφέρουν στο «εκτός των τειχών» εργατικό δυναμικό που εργάζεται σε συνθήκες ανασφάλειας, απλήρωτων υπερωριών, μαύρης εργασίας και αβεβαιότητάς.
Η επικέντρωση των συνδικάτων στη διαφύλαξη δικαιωμάτων ή /και προνομίων που είναι απροσπέλαστα στους εν λόγω περιστασιακούς απασχολούμενους διευρύνει ακόμη περισσότερο το χάσμα ανάμεσα στους συνδικαλισμένους και μη μισθωτούς.
Αν τα συνδικάτα συνεχίσουν να επικεντρώνονται στη διατήρηση συντεχνιακών επιδιώξεων και μικροσυμφερόντων…
Αν δεν φροντίσουν να παρέχουν χρήσιμες υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας προς τα μέλη τους αλλά και χειροπιαστά κίνητρα συμμετοχής στα μη μέλη…
Αν δεν προωθήσουν τάχιστα τον εκσυγχρονισμό της δομής τους (συγχωνεύσεις οργανώσεων, δημιουργία σχημάτων εκπροσώπησης ανέργων, αλλοδαπών και «ευέλικτα εργαζόμενων» κ.α.)…
Τότε πολύ φοβούμαι ότι σύντομα η Πρωτομαγιά στη χώρα μας θα ξαναγίνει αποκλειστικά μια γιορτή των λουλουδιών, ενώ θα μιλούμε για το συνδικαλισμό μόνο σε χρόνο υπερσυντέλικο.-
Άρθρο δημοσιευμένο βάση του δημoσίου διάλογου στο tvxs.gr με πάνω από 260 άρθρα και συνεντεύξεις στα πλαίσια της έρευνας για τις αιτίες και τις λύσεις της κρίσης, που διεξάγεται ακτιβιστικά από την Κρυσταλία Πατούλη (από το 2010 έως σήμερα), με τη συμμετοχή 177 προσώπων των γραμμάτων των επιστημών και των τεχνών.
---
Διαβάστε επίσης: Πεθαίνουν τα εργατικά συνδικάτα;
http://tvxs.gr/news/ti-na-kanoyme/protomagia-giorti-ton-ergaton-i-ton-loyloydion
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου