Στην κοινωνία της κρίσης, η αλληλεγγύη είναι παντού και για όλους!

“Όταν λέμε για όλους, εννοούμε για όλους”, έλεγε ένα διαφημιστικό σλόγκαν. Θα μπορούσαν εύκολα να το δανειστούν οι πολλές δεκάδες δομές αλληλεγγύης που γεννήθηκαν μέσα στα Μνημόνια ως απάντηση στις δουλειές που χάνονται, στις ανάγκες που πολλαπλασιάζονται.

Αγκάλιασαν τον άνεργο, τον ανασφάλιστο, τον περιθωριοποιημένο που προϋπήρχε της κρίσης. Άγγιξαν αυτόν που δεν είχε ανάγκη και τον ώθησαν να προσφέρει. Μετέτρεψαν την αλληλεγγύη από άγνωστη έννοια, σε επιβεβλημένη απάντηση στην εξαθλίωση. Η δυναμική που απέκτησε η αλληλεγγύη αντιστοιχεί σε πανελλαδικά δίκτυα με βασικούς τομείς τη σίτιση, την υγεία, το διαφορετικό μοντέλο εργασίας. Πέρα από το “κάθε οικογένεια κι άνεργος”, πλέον υπάρχει και το “κάθε γειτονιά και δομή αλληλεγγύης”. Κοινωνικά Ιατρεία – Φαρμακεία, Κοινωνικά Παντοπωλεία, Συλλογικές Κουζίνες, Χωρίς Μεσάζοντες, Διανομή τροφίμων με ‘πακέτο”, συνεταιρισμοί που καταρρίπτουν το εργασιακό μοντέλο αφεντικό – υπάλληλος, συνθέτουν το παζλ.

Η αυξημένη παρέμβαση των δομών, δεν αρκεί για να λύσει όλα τα προβλήματα. Έχει όμως σχηματίσει ασπίδα προστασίας για τους αδύναμους, που λειτουργεί παράλληλα ως μοχλός πίεσης προς την κυβέρνηση. Από το Πέραμα στην Κηφισιά και από το Περιστέρι έως το Ψυχικό, ένα ευαισθητοποιημένο κομμάτι κόσμου, που μεγαλώνει διαρκώς βρίσκεται πίσω από καθημερινές δράσεις, συχνά με τον πιο απλό τρόπο όπως να βρει παπούτσια για ένα παιδί, στέλνοντας μήνυμα ότι “Στην Αθήνα της κρίσης, η αλληλεγγύη είναι παντού”.

Βόρεια Προάστια: Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός

Άγρια φτώχεια καμουφλαρισμένη από τις βιτρίνες των πολυεθνικών στους κεντρικούς δρόμους, περιγράφεται από κατοίκους η κατάσταση στα Βόρεια Προάστια. Όπως σ’ ένα σπίτι της Κυψέλης, έτσι και σ’ ένα της Κηφισιάς υπάρχουν άνεργοι, χρέη, αλλά κι ο φόβος ότι μπορεί να χαθούν τα πάντα. Το πρόβλημα είναι μικρότερο συγκριτικά με άλλες περιοχές, αλλά υπαρκτό. Εκεί εμφανίστηκε το φαινόμενο των αστέγων με στέγη. “Είναι οξύμωρο, αλλά είναι οι άνθρωποι που είτε έχουν κληρονομήσει ένα καλό σπίτι, έχασαν τη δουλειά τους και πλέον δεν μπορούν να το συντηρήσουν, αλλά και όσοι πριν την κρίση κατάφεραν να πάρουν ένα σπίτι που τους άρεσε, να διαμορφώσουν με τις τότε δυνατότητες τη ζωή τους και δεν μπορούν πια να καλύψουν βασικές ανάγκες”, λέει στην “Α”ο Κώστας Βενιώτης κάτοικος της περιοχής, μέλος του δικτύου αλληλεγγύης “Ανάσα” που δραστηριοποιείται στην περιοχή τα τελευταία δύο χρόνια και της “Αλληλεγγύης για Όλους”, κόμβου επικοινωνίας των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης. “Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στους ελεύθερους επαγγελματίες”, τονίζει, δηλαδή “σε ανθρώπους που αναγκάστηκαν να κατεβάσουν ρολά λόγω κρίσης και Μνημονίου”.
 

Όταν η αλληλεγγύη έσωσε οικογένεια από την έξωση

Η απελευθέρωση των κατασχέσεων για οφειλές ακόμα και μερικών εκατοντάδων ευρώ έρχεται και δένει το γλυκό. Πριν λίγους μήνες χτύπησε το καμπανάκι του πλειστηριασμού για τον Γιώργο Μ. κάτοικο Κηφισιάς. Κινδύνεψε να χάσει το σπίτι του για οφειλή 2.790 ευρώ στην εφορία. Μετά από συντονισμένη δράση της “Ανάσας” και αλληλέγγυων απετράπη να μείνουν ο ίδιος και η οικογένειά του στον δρόμο. Το καμπανάκι του πλειστηριασμού θα χτυπήσει και γι’ άλλους, προειδοποιεί ο Κ. Βενιώτης και τονίζει ότι η αλληλεγγύη είναι μονόδρομος, γιατί “αλληλεγγύη σημαίνει στέκομαι δίπλα στον άλλο”.

Η “Ανάσα” σε μικρό χρονικό διάστημα έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα. Διανέμει τρόφιμα, λειτουργεί τράπεζα χρόνου ανταλλαγής υπηρεσιών, στήνει αγορές Χωρίς Μεσάζοντες, έχει σχηματίσει δίκτυο γιατρών, ομάδα συλλογής φαρμάκων και ομάδα παιδείας που κάνει κοινωνικά φροντιστήρια. Περί τις 25 οικογένειες παίρνουν σταθερά τρόφιμα, αρκετές ήρθαν σε ανάγκη μέσα στην κρίση, ενώ 20 μαθητές παρακολούθησαν μαθήματα φέτος από τους καθηγητές της.
Πού θα τους βρεις: Π. Γρηγορίου Ε’ 20, Κηφισιά / Τηλ: 210 8078353

Κρύβοντας το πρόβλημα πίσω από τους κήπους

“Πίσω από αυτούς τους μεγάλους κήπους κρύβουν και το πρόβλημά τους”, μας λέει η Άννα Ψιλοπούλου για τον Διόνυσο των λουξ μονοκατοικιών. Η Άννα Ψιλοπούλου, βλέποντας τη μετάλλαξη της περιοχής συγκρότησε μαζί με λίγους ακόμα δίκτυο αλληλεγγύης. “Από τις πεσμένες στο μισό παραγγελίες για πετρέλαιο τον χειμώνα, τους λιγοστούς κηπουρούς που έχουν απομείνει να φροντίζουν τις αυλές, τα μισοάδεια καλάθια του σούπερ μάρκετ καταλαβαίνεις ότι υπάρχει πρόβλημα”, μας λέει.

Τροφή και φάρμακα βρίσκονται στο επίκεντρο των δράσεων της δομής. “Ξεκινήσαμε να υποστηρίζουμε 12 οικογένειες και έχουμε φτάσει να δίνουμε μια σακούλα τον μήνα σε 40 οικογένειες”. Οι 40 οικογένειες θα μπορούσαν να ήταν πολλαπλάσιες. Ωστόσο, ο κόσμος ντρέπεται να μοιραστεί τις αγωνίες του. ‘Ίσως γιατί είναι μαθημένος στη σιωπή, που έχει εδραιωθεί φυσικά με την απομόνωσή τους σε μονοκατοικίες και μεζονέτες”, εξηγεί η Α. Ψιλοπούλου. Στόχος του δικτύου είναι και αυτός, να φέρει τον κόσμο κοντά.

Πού θα τους βρεις: diktioadion.blogspot.gr/ Τηλ: 6945 375900 6977 435110
Γειτονιές της ανεργίας: Τους λείπουν και τα παπούτσια

Το χαράτσι της ΔΕΗ ήταν η αφορμή για να δημιουργηθεί πριν από 3,5 χρόνια στο Πέραμα, βλέποντας το ένα σπίτι να μένει χωρίς ηλεκτρικό μετά το άλλο, η “Ανοιχτή Συνέλευση Περάματος”. Επί 3,5 χρόνια 50 με 60 άτομα κάνουν κάθε Δευτέρα συνέλευση και αποφασίζουν αμεσοδημοκρατικά για τις επόμενες δράσεις τους. Θα τους δεις παθιασμένους ν’ αλλάξουν τη γειτονιά τους. Θα τους δεις με τα παιδιά τους γιατί βλέπουν τη συνέλευση σαν σπίτι τους. Πιο μεγάλη τους επιτυχία θεωρούν ότι απέτρεψαν πλειστηριασμό για οφειλή 750 ευρώ στην ΕΥΔΑΠ.

Το Πέραμα είναι μία από τις φτωχότερες γειτονιές στην Αττική κυρίως λόγω της κατάρρευσης που επήλθε στη Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη. Η Ανοιχτή Συνέλευση υποστηρίζει 100 οικογένειες με τρόφιμα, επανασυνδέει καθημερινά το ρεύμα, ενώ παράλληλα δίνει αντιφασιστικό αγώνα σε μια γειτονιά που η Χρυσή Αυγή αποκτά διαρκώς μεγαλύτερη επιρροή. “Ένα χέρι βοήθειας που του απλώνεται από τον άγνωστο. Αυτό το χέρι που απλώνεται είναι ένα χέρι απέναντι στη Χρυσή Αυγή”, πιστεύουν στην Ανοιχτή Συνέλευση. Δεν περιμένουν να έρθει το βουνό στον Μωάμεθ: “κάνουμε συνελεύσεις με ανέργους στον ΟΑΕΔ”, ενώ δεν δεν αμελούν να δώσουν βάρος σε Παιδεία και Πολιτισμό. “Τα Σαββατοκύριακα κάνουμε σε σχολεία κοινωνικό φροντιστήριο. Διοργανώνουμε επίσης μουσικές εκδηλώσεις κι εκθέσεις”. Πέρα από τη διατήρηση των κεκτημένων, ζητούν το δικαίωμα στη δωρεάν μετακίνηση για τους ανέργους.
Κι από το κίνημα της πατάτας εγένετο η δομή αλληλεγγύης Φυλής

Ιστορίες όπως αυτή μητέρας που ζήτησε παπούτσια για το παιδί της ακούν καθημερινά στην πρωτοβουλία αλληλεγγύης πολιτών Φυλής, η οποία εγκαινίασε χτες το δικό της στέκι. Τον χώρο έδωσε ιδιώτης, που έμαθε για την πρωτοβουλία και μην μπορώντας να τον νοικιάσει, τον παραχώρησε, συνεχίζοντας να πληρώνει τα λειτουργικά έξοδα. Η ιδέα γεννήθηκε με το κίνημα της πατάτας. Η διανομή της με 25 λεπτά σε περιοχές όπως η Κηφισιά κινητοποίησε την Γεωργία Γούλα και μαζί με άλλους έφτιαξαν τη δική τους δομή. “Στηρίζουμε 300 οικογένειες με τρόφιμα κάθε μήνα. Υπάρχουν όμως κι άλλες που αδυνατούμε να βοηθήσουμε”, λέει στην “Α”.

Τα τρόφιμα δίνονται από τους παραγωγούς που συμμετέχουν στο κίνημα “Χωρίς Μεσάζοντες”. Οι παραγωγοί εκτιμώντας την προσπάθεια των ανθρώπων της Φυλής προθυμοποιήθηκαν να δίνουν μέρος της παραγωγής τους για την ενίσχυση των απόρων οικογενειών. Οι εικόνες “με άτομα που περιμένουν τη σακούλα” δεν είναι ο στόχος τους. Στόχος τους είναι “μια αλυσίδα αλληλεγγύης, με κρίκους εμάς τους ίδιους”.

Πού θα τους βρεις: p.a.p.d.fs @ gmail.com/ 2102472427, 6982759188, 6983038320
Η αλληλεγγύη με αριθμούς

* 50 δομές μόνο στην Αττική ενισχύουν 5.000 οικογένειες και συνολικά 13.000 άτομα

* 28% αυξήθηκαν οι ανάγκες σε τρόφιμα από τον Ιούλιο του 2013 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2014

* Σήμερα λειτουργούν:

- 45 αγορές Χωρίς Μεσάζοντες, 26 στην Αττική και 19 στην Περιφέρεια

*963 εθελοντές οργανώνoυν τις διανομές, 417 σε μόνιμη βάση, 546 επιπλέον τις ημέρες των διανομών

* 13.755 αγοράζουν τα προϊόντα, 655 αγοραστές μ.ο ανά διανομή, 48% με προπαραγγελίες

* 2.169 νοικοκυριά ενισχύονται από τα τρόφιμα που προσφέρουν

- 20 Συλλογικές Κουζίνες, 11 στην Αττική και 9 στην Περιφέρεια

* 9.000 μερίδες μοιράζονται κάθε μήνα, 150 μηνιαία, 1.245 εβδομαδιαία, 175 καθημερινά

* 130 εθελοντές μαγειρεύουν και συγκεντρώνουν τα απαραίτητα τρόφιμα

* 290% αύξηση στην προσφορά μερίδων από τις συλλογικές κουζίνες.
Ο Ευαγγελισμός τον έδιωξε το ΜΚΙΕ τον κράτησε ζωντανό

Ο ρόλος των κοινωνικών δομών δεν αρχίζει και τελειώνει στην παροχή βασικών αγαθών, αλλά επεκτείνεται στην καθημερινή διεκδίκηση τους από το κράτος. Πριν ένα μήνα ο ανασφάλιστος, άπορος και βαριά καρδιοπαθής Γ.Δ., ενώ βρισκόταν στο χειρουργείο στον Ευαγγελισμό, πετάχτηκε έξω γιατί δεν είχε βιβλιάριο απορίας. Η επέμβαση από τους γιατρούς είχε χαρακτηριστεί κρίσιμη (τοποθέτηση απινιδωτή), αλλά ο υπουργός Υγείας είχε κατηγορήσει το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού (ΜΚΙΕ) που ανέδειξε το θέμα για “πολιτικό παιχνίδι”. Ένα μήνα αργότερα ο Γ.Δ. με δηλώσεις του στην “Α” διαψεύδει τις κυβερνητικές ανακοινώσεις και εξάρει τη στάση του Ιατρείου.

“Δεν υπήρξε καμία ατυχής συνεννόηση όπως αναφέρει το υπουργείο. Είχαμε συμφωνήσει ότι θα τους έφερνα μετά το βιβλιάριο, γιατί δεν ήταν έτοιμο και θα υπέγραφα μια υπεύθυνη δήλωση. Η εισαγωγή μου έγινε κανονικά, μου πήραν αίμα, με ξύρισαν και με συνέδεσαν με τα μηχανήματα. Ξαφνικά μπήκε μέσα σαν τρελός ο υπεύθυνος του λογιστηρίου και σταμάτησε η διαδικασία”, περιγράφει στην “Α” ο Γ.Δ.

Σύμφωνα με την τελευταία γνωμάτευση των γιατρών ο Γ.Δ. για να μπορέσει να ζήσει χωρίς να διατρέχει άμεσο κίνδυνο πρέπει να υποβληθεί σε μεταμόσχευση. Παρότι διαθέτει βιβλιάριο απορίας, αυτός ίσως να μην αποδειχτεί αρκετό για να πάρει σειρά προτεραιότητας, καθότι ανασφάλιστος. Ο Γ.Δ. είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Μέχρι πριν τρία χρόνια εργαζόταν κανονικά για Κυπριακή εταιρεία με ακίνητα στην Ελλάδα, όταν κι η εταιρεία έκλεισε τα γραφεία της στη χώρα λόγω της κρίσης. “Μου έπεσαν όλα μαζί. Στα 50 μου έμεινα άνεργος, με παιδί και παραμένω χωρίς δουλειά γιατί είμαι καρδιοπαθής”. Το ΜΚΙΕ είναι συνεχώς δίπλα του. Αν δεν υπήρχε, δεν θα υπήρχα κι εγώ. Μου χορηγούσαν φάρμακα, που δεν μπορούσα ν’ αγοράσω, πίεσαν για να γίνει η επέμβαση, αλλά το κυριότερο έδειξαν ότι είναι εκεί για μένα”.

 http://left.gr