Όσο κι αν το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού που κατατέθηκε χτες είναι εικονικό, καθώς το πραγματικό του περιεχόμενο θα το δούμε στην τελική του μορφή σε δυο περίπου μήνες, εντούτοις οι προβλέψεις που περιλαμβάνει είναι αποκαλυπτικές της φιλοσοφίας της κυβερνητικής πολιτικής που ισοδυναμεί με αέναη συνέχιση και βάθεμα της καταστροφικής λιτότητας. Ενώ λοιπόν η κυβέρνηση μιλάει για «ανάπτυξη» μειώνει κατά επιπλέον 300 εκατ. ευρώ τις Δημόσιες Επενδύσεις. Ενώ μιλά για «ελαφρύνσεις» μονιμοποιεί την δήθεν «έκτακτη» φορολογία. Ενώ μιλά για «ανακούφιση» του λαού και για «τέλος των Μνημονίων και της επιτήρησης» θέτει το πλαίσιο της διαρκούς εποπτείας με βάση τις ευρωενωσιακές προδιαγραφές. Ενώ μιλά για «κοινωνική προστασία» μειώνει περαιτέρω τις δαπάνες στον κοινωνικό τομέα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι:
α) Ο ελληνικός λαός (κεφάλαιο 2, σελ. 23, πίνακας 2.1) θα κληθεί το 2015 να πληρώσει φόρους αυξημένους συνολικά έναντι του 2014 κατά 1,735 δισ. ευρώ.
β) Οι άμεσοι φόροι θα αυξηθούν κατά 805 εκατ. ευρώ (από 21,339 δισ. ευρώ στα 22,144 δισ. ευρώ)
γ) Οι έμμεσοι φόροι θα αυξηθούν κατά 930 εκατ. ευρώ (από 24,312 δισ. ευρώ στα 25,242 δισ. ευρώ)
δ) Οι δαπάνες που προβλέπονται για κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη μειώνονται, για μια ακόμα χρονιά, κατά 459 εκατ. ευρώ (από 14,39 δισ. ευρώ το 2014 στα 13,931 δισ. ευρώ)
Αξιοσημείωτο είναι ότι την ίδια ώρα που αντιλαϊκοί φόροι αυξάνονται και οι κοινωνικές δαπάνες μειώνονται, την ίδια ώρα που προαναγγέλλεται ότι «το ύψος των δαπανών για επιδόματα ανεργίας θα μειωθεί» (κεφάλαιο 2, σελ.31), οι ταμειακές πληρωμές για εξοπλιστικές δαπάνες θα αυξηθούν κατά 250 εκατ. ευρώ ενώ κατά 200 εκατ. ευρώ θα αυξηθούν και οι δαπάνες για καταβολή τόκων...
Αποκαλυπτικό, δε, είναι το Προσχέδιο ως προς το κυβερνητικό «αφήγημα» περί το δήθεν «τέλος της επιτήρησης». Ανάμεσα στα άλλα διαβάζουμε (κεφάλαιο 1, σελ. 10) ότι:
«Σύμφωνα με τη νέα οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ όλες οι οικονομίες των κρατών – μελών της ΕΕ υπόκεινται πλέον σε ενισχυμένη εποπτεία και υποχρεώσεις (…). Το νέο πλαίσιο δημοσιονομικής πειθαρχίας καθορίζει τις υποχρεώσεις κάθε κράτους – μέλους οι οποίες περιλαμβάνουν: (…) την προληπτική εποπτεία του εθνικού προϋπολογισμού (διαδικασία “ευρωπαϊκού εξαμήνου”), τον έλεγχο του προϋπολογισμού και των μακροοικονομικών προβλέψεων από ανεξάρτητες εθνικές αρχές (Δημοσιονομικό Συμβούλιο), την υπαγωγή σε καθεστώς “ενισχυμένης εποπτείας” και τη σύναψη μνημονίου συνεννόησης όταν προσφεύγει στη χρηματοδοτική στήριξη του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ΕΜΣ)»
Εν ολίγοις: Στο ίδιο το Προσχέδιο του Προϋπολογισμού κονιορτοποιούνται όλα τα φληναφήματα περί «τέλους της εποπτείας». Τονίζεται ότι η παρουσία εντός της ΕΕ και της Ευρωζώνης συνεπάγεται, αυτόματα, την επιβολή καθεστώτος εποπτείας και επιτήρησης. Ομολογείται ότι εκείνο που θα αλλάξει μετά τη λήξη των Μνημονίων, θα είναι ότι οι έλεγχοι της ελληνικής οικονομίας - με αντικείμενο το ξεπούλημα, την εμβάθυνση του εργασιακού Μεσαίωνα, την εισοδηματική απομύζηση των λαϊκών στρωμάτων - δεν θα γίνονται ανά τρίμηνο, όπως τώρα με την τρόικα, αλλά ανά… εξάμηνο.
Στο Προσχέδιο, τελικά, ομολογείται: Είτε με «ανάπτυξη» είτε με κρίση, αυτό το περίφημο «ευρωπαϊκό πλαίσιο» δεν σημαίνει τίποτα λιγότερο από «την τήρηση του κανόνα του ισοσκελισμένου προϋπολογισμού». Δηλαδή της –χωρίς ημερομηνία λήξης - λιτότητας.
Βλέπετε στα άνυδρα, στα στεγνά και τεχνοκρατικά κείμενα των κυβερνώντων, όπως στα κείμενα των προϋπολογισμών, ενίοτε καταγράφεται η αλήθεια.
email: mpog@enikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου