Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2014

Γράμμα στον Νίκο Ρ.

Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΑΝΑΡΑΚΗΣ

"Τουλάχιστον ας έχετε το θάρρος να παραδεχτείτε τα εγκλήματά σας, αξιότιμοι κύριοι της μπουρζουαζίας, και να συμφωνήσετε πως τα αντίποινα μας είναι απόλυτα νομιμοποιημένα.
Τα χέρια μου δε στάζουν περισσότερο αίμα απ όσο η πορφυρή τήβεννος σας κύριε πρόεδρε.."
Εμίλ Ανρύ, αναρχικός καταδικασμένος σε θάνατο.

Σύντροφε, φίλε ή απλά Νίκο...Εύχομαι το αυτό το γράμμα να σε βρίσκει ακόμη όρθιο.Ψυχικά αν όχι σωματικά. Ξέρω βέβαια πως δεν είσαι απ τα "σοκολατόπαιδα" που λυγάνε έτσι εύκολα κι ας γράφουν κάποιοι για τη "μεγαλοαστική" καταγωγή σου. Βλέπεις οι συμβιβασμένοι, οι οσφυοκάμπτες, οι άκαπνοι, προκειμένου να δικαιολογήσουν το ξεπεσμό και τη δειλία τους χρησιμοποιούν το μόνο τρόπο που ξέρουν: πετάνε λάσπη δεξιά- αριστερά και κρώζουν με τα καλοπληρωμένα λαρύγγια τους οποιονδήποτε τόλμησε να σταθεί πέρα και πάνω απ το μέσο όρο που ορίζει η σημερινή καπιταλιστική κοινωνία.
Νίκο, δε θα υποκριθώ πως "σε νιώθω", δε θα σου πω πως ταυτίζομαι απαραίτητα με όλες τις πράξεις σου. Κι εσύ άλλωστε θα συμφωνείς πως από "κατανόηση" και παχιά λόγια σε αυτή τη διαλυμένη (πολύ πριν τα μνημόνια !) χώρα έχουμε χορτάσει, ειδικά σα γενιά "που θα ζήσει χειρότερα απ τις προηγούμενες". Τι κλισέ πια κι αυτό ρε Νίκο...λες και το ζητούμενο είναι απλά να τελειώσει η κρίση και να γυρίσουμε στα "χαιλίκια" του παρελθόντος. Να κάνουμε "γούστα" στην Παραλιακή με τις "γκόμενες" παριστάνοντας τους "μουράτους", είτε ήμασταν από Κηφησιά είτε απο Χαιδάρι γιατί τέτοια ήταν η νεοφιλελεύθερη αλλοτρίωση κι η πολιτισμική και κοινωνική ισοπέδωση η οποία μας σάρωσε το '90 που κι ο φτωχότερος πιτσιρικάς στο Μενίδι ήθελε να ζει όπως στο "Χτυποκάρδια στο Μπεβερλυ Χίλς", έστω και σε νεοελληναράδικη βλαχομπαρόκ βερσιόν !!

Άλλα είμαι σίγουρος ότι θυμάσαι τι έλεγε ο απεργός πείνας της RAF Χόλγκερ Μαίνς λίγο πριν το τέλος: "Ή γουρούνι ή άνθρωπος ή με το πρόβλημα ή με τη λύση του προβλήματος. Έτσι κι αλλιώς όλοι θα πεθάνουμε.Σημασία έχει αυτό που δίνει αξία στη ζωή μας". Αν για πολλούς συνομήλικούς μας λοιπόν ακόμα και μέσα στη μαύρη κρίση αυτο που δίνει αξία στη ζωή τους είναι να κατέχουν ενα i-phone, να φουσκώνουν τα μπράτσα τους με λαθραίες τεστοστερόνες, να κυκλοφορούν με γλάστρες τύπου Παπαγγελή και να ψηφίζουν το κάθε φασιστόμουτρο επειδή "αυτο τους εκφράζει", κάποια άλλα "θρασίμια" επιλέγουν τον πολύ δύσκολο τρόπο της ανυπακοής και της αντίστασης.Του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης. Ξέροντας βέβαια πως οι σκυφτοί μοιρολάτρες με τα κατεβασμένα παντελόνια φθονούν πάντοτε οσούς μπορούν και στέκονται όρθιοι.Όσους μπορούν να πληρώνουν το τίμημα του να στέκεσαι όρθιος.

Νίκο δε ξέρω αν με θεωρείς φίλος σου."Κύριε φυλαγέ με απ τους φίλους, τους εχθρούς τους κανονίζω μόνος μου" έλεγε ο Ζάκ Μεσρίν. Κι αρκετοί τώρα σου παρουσιάζονται ως ψευτικοί φίλοι για να σου δώσουν "σοφές συμβουλές" δήθεν.Βασικά για να σου πουν να γίνεις κι εσύ ενα απ τα "κανονικά παιδία" που τους αρκεί ας πούμε να τραβάνε κουπί στις γαλέρες των βάουτσερ και να σέρνουν τη μιζέρια τους σε καμιά καφετέρια.Ευτυχώς ξέρω πως εσύ τους φτύνεις όλους αυτούς κατάμουτρα.

Νίκο ξέρω πως κι εγώ δεν μπορώ να σε πείσω για την αγνότητα των προθεσεών μου.Έχουμε μια κοινή αφετηρία όμως. Ένα βράδυ του Δεκέμβρη όπου ένας απ τους γνωστούς μανιακούς που αισθάνονται μικροί θεοί μες στις στολές τους τίναξε με μια πιστολιά στον αέρα την ψεύτικη βιτρίνα της ελληνικής κοινωνίας δείχνοντας με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο το αποκρουστικό πρόσωπο ενός παραπαίοντος συστήματος.Από κείνη τη νύχτα δεν υπάρχουν αθώοι.Από κείνη τη νύχτα έπρεπε να διαλέξεις στρατόπεδο.

Ξέρω βέβαια πως είμαστε σε διαφορετικά μετερίζια. Εγώ πιστεύω πως ο αγώνας για το ξεπέρασμα της αθλιότητας που μας ανάγκασαν να ζήσουμε μπορεί και να περνά μέσα απ τις εκλογές και τα κοινοβούλια που εσύ ενδεχομένως να σιχαίνεσαι. Αλλά Νίκο σε σέβομαι. Νίκο, Γιάννη, Αντρέα η στάση σας μας δίνει θάρρος κι ας μη συμφωνούμε σε όλα γιατί συμφωνούμε στο κυριότερο: ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΤΕ ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ !!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου