του Γιώργου Μητραλιά
Η είδηση –δίκαια- εντυπωσιάζει: «Ο ισπανός πολιτικός Ροντρίγκο Ράτο, πρώην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, συνελήφθη για απάτη και ξέπλυμα χρήματος, μεταδίδουν ισπανικά μέσα ενημέρωσης.». Η είδηση είναι όμως λειψή: ο κ. Ράτο δεν ήταν μόνο «πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ» (2004-2007), αλλά και πρώην «τσάρος» της ισπανικής οικονομίας (υπουργός Οικονομικών) στη κυβέρνηση Αθνάρ της οποίας ήταν και αντιπρόεδρος (1996-2004), καθώς και πρώην πρόεδρος της πολύπαθης και άκρως διεφθαρμένης τράπεζας Bankia (2010-2012). Κυρίως όμως, ο κ. Ράτο διετέλεσε επίσημος «δελφίνος» του Αθνάρ στην αρχηγία του –πάντα- κυβερνώντος Λαϊκού κόμματος (ΡΡ) και παραλίγο πρωθυπουργός της Ισπανίας στη θέση του… Ραχόι.
Τα αξιώματα του κ. Ράτο δεν είναι λοιπόν παίξε γέλασε. Προκαλούν το σεβασμό και αυτό ακριβώς δεν σταμάτησε να επαναλαμβάνει φωνάζοντας και χτυπώντας έξαλλη τα κουδούνια της, η πρόεδρος του Καταλανικού Κοινοβουλίου στον… ασεβούντα βουλευτή της CUP (Candidatura d’Unitat Popular)* Νταβίντ Φερνάντεθ όταν, στις 12 Νοεμβρίου 2013, αυτός τολμούσε να κατευοδώνει τον –εξεταζόμενο από τον ίδιο για την υπόθεση Bankia- μεγαλόσχημο τραπεζίτη, πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, πρώην εγκέφαλο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, πρώην Νο 1 του ΔΝΤ, και πάντα ισχυρό άνδρα της ισπανικής «κάστας», με την ιερόσυλη φράση «Γεια χαρά γκάνγκστερ, Έξω η μάφια» (Hasta pronto gangster, Fuera la mafia)!...
Την επόμενη μέρα, η καταδίκη του Νταβίντ ήταν περίπου ομόφωνη στα ισπανικά ΜΜΕ, παρόμοια με την ομοβροντία ύβρεων που είχε –και έχει- στο στόχαστρό της την Ζωή Κωνσταντοπούλου όταν προσπαθούσε να εξετάσει κάποιους «δικούς μας» Ράτο στις κοινοβουλευτικές επιτροπές διερεύνησης σκανδάλων διαφθοράς. Το κανάλι της ισπανικής Εκκλησίας (!) τον αποκάλεσε «γουρούνι» και «αγροίκο», ενώ η ναυαρχίδα του πιο βάναυσου νεοφιλελευθερισμού που λέγεται El Pais δεν δίστασε να του αφιερώσει το κύριο άρθρο της που έφερε τον εύγλωττο τίτλο… «Αλητεία». Φυσικά, ο «αλήτης» ήταν ο Νταβίντ επειδή όχι μόνο τόλμησε να θυμίσει στον Ράτο π.χ. ότι 80.000 οικογένειες πετάχτηκαν κυριολεκτικά στο δρόμο από την τράπεζά του αλλά και επειδή τον ρώτησε αν φοβάται μην συναντηθεί μια μέρα στο δρόμο με κάποιο μέλος αυτών των 80.000 ξεσπιτωμένων οικογενειών, πριν τον προειδοποιήσει με τη σημαδιακή φράση «Η δικιά σου κόλαση είναι η δικιά μας ελπίδα».
Να λοιπόν γιατί γράφουμε σήμερα αυτές τις αράδες και τις συνοδεύουμε με το βίντεο της ιστορικής εξέτασης και αντιπαράθεσης του μεγαλόσχημου κ. Ράτο με τον Καταλανό βουλευτή David Fernandez που στην προκειμένη περίπτωση εξέφρασε, όσο κανείς άλλος, τα δεκάδες –ή μήπως εκατοντάδες;- εκατομμύρια θύματα όλων των Ράτο της βάρβαρης και απάνθρωπης εποχής μας. Ακόμα λοιπόν και αν δεν καταλαβαίνετε τα ισπανικά, παρακολουθείστε αυτό το ιστορικό βίντεο έστω και για τη στιγμή που ο Νταβίντ βγάζει το σανδάλι του και δείχνοντάς το στον Ράτο τον ρωτάει αν ξέρει ότι οι Άραβες πετάνε τα παπούτσια τους στους εγκληματίες, και ότι ένας τέτοιος εγκληματίας είναι και αυτός ο ίδιος που κατάστρεψε τις ζωές τόσων ανθρώπων.
Και αν φυσικά, όλα αυτά σας θυμίζουν κάτι και από Ελλάδα, όχι, δεν κάνετε λάθος. Ναι, σίγουρα «η δική τους κόλαση είναι η δική μας ελπίδα»…
*Η CUP είναι ένα μικρό καταλανικό κόμμα, ριζωμένο όμως στη τοπική αυτοδιοίκηση και σε μεγάλη άνοδο τους τελευταίους μήνες (οι δημοσκοπήσεις το φέρουν κοντά στο 10%), που έχει ως πολιτική του ταυτότητα την ανεξαρτησία της Καταλονίας, τον αντικαπιταλισμό, τον οικοσοσιαλισμό και την πάλη ενάντια στην πατριαρχία. Εδώ και μήνες , ο Νταβίντ Φερνάντεθ είναι πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής διερεύνησης της τεράστιας υπόθεσης διαφθοράς της οικογένειας Pujol, που κυβέρνησε την Καταλωνία τα τελευταία 40 χρόνια.
Ολόκληρη την ιστορική αντιπαράθεση Φερνάντεθ-Ράτο μπορείτε να τη δείτε στο:
http://www.contra-xreos.gr/arthra/809-2015-04-17-dnt-rodrigo-rato.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου