Γράφει ο Μαζεστίξ στον τοίχο-τοίχο
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, πάντως εγώ κάθε μέρα που περνά γουστάρω όλο και περισσότερο αυτήν την κυβέρνηση.
Την γουστάρω γιατί μου αποδεικνύει καθημερινά ότι έχει την πρόθεση να κάνει ό,τι περνά απ' το χέρι της για να αντιστρέψει την άθλια κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Βέβαια εκ του αποτελέσματος κρίνονται συνήθως τα πράγματα και το αποτέλεσμα ακόμη δεν το ξέρουμε (αν και δυστυχώς μπορούμε να το μαντέψουμε πάνω-κάτω).
Αλλά για να κρίνουμε σωστά κάποια πράξη την κρίνουμε με βάση 1) το αποτέλεσμά της, 2) τις υφιστάμενες συνθήκες, 3) τον αγώνα που έδωσε και με ποιο προσανατολισμό και 4) τις επιλογές που δεν προκρίθηκαν τελικώς.
Ε λοιπόν αυτή η κυβέρνηση (της οποίας τα αποτελέσματα δεν τα γνωρίζουμε ακόμη) έχει πείσει ήδη τους πάντες ότι είναι ειλικρινής στις προθέσεις της, ότι δίνει αγώνα μέσα στις χειρότερες συνθήκες, για να επιτύχει την καλύτερη δυνατή από τις όποιες επιλογές έχει.
Έχει πείσει ότι αυτό που είπε με χιούμορ ο Τσίπρας μετεκλογικά: "σκέφτομαι να... πρωτοτυπήσω και να υλοποιήσω αυτά που υποσχέθηκα" το εννοεί πράγματι.
Οι "κωλοτουμπολόγοι" έχουν κρυφτεί στις σπηλιές τους εδώ και καιρό, καθώς τους διέψευσε η ίδια η πραγματικότητα.
Πώς, άλλωστε, θα ήταν δυνατόν να έχει κάνει "κωλοτούμπα" και να γίνεται όλος αυτός ο χαμός, οι κυρώσεις, οι αντεγκλήσεις, οι δημόσιες απειλές, τα έκτακτα επί εκτάκτων eurogroup κλπ;;; Αυτά μόνο το αστείο ΚΚΕ τα λέει... (και δεν ξέρω αν και πόσο τα πιστεύει) - το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, δήλωσε ότι θα βρίσκεται απέναντι... είτε έρθει συμβιβασμός είτε ρήξη! (γιατρέ μου!)
Η Ελλάδα, η μικρή μας χώρα, έχει οπλίσει και ανταλλάσσει πυρά με τη... μισή Υφήλιο- αυτήν που μέχρι πρότινος έκανε ό,τι γούσταρε εδώ χάμω, στην πρώην αποικία.
Τα 'χει βάλει με τη Γερμανία, με τους θεσμούς της Ε.Ε., με το ΔΝΤ, με την ΕΚΤ... γενικώς με όποιον μιλάει... αγγλικά ή γερμανικά!
Δεν κώλωσε μπροστά στις ΗΠΑ να κάνει αυτό που θεωρούσε αυτή σωστό (θέμα Ξηρού), δεν κώλωσε να πάει κόντρα σε ολόκληρη τη Δύση και να κάνει γλύκες με τη Ρωσία και να καταγγείλει δημοσίως το δυτικό εμπάργκο προς τη Ρωσία, δεν κώλωσε να ξεκινήσει μαζί της συνομιλίες για τον αγωγό φυσικού αερίου, που είναι κόκκινο πανί για Γερμανούς και Αμερικάνους...
Απειλεί την Ευρώπη με μονομερή αποχώρηση από το "Δουβλίνο 2", στέλνοντας στο Βορρά... τζιχαντιστές, προειδοποιεί για αποσταθεροποίηση στην περιοχή κλπ.
Εκβιάζει δημοσίως τους Ευρωπαίους εμμέσως πλην σαφώς πως, αν παρατραβήξει η κατάσταση και δεν υποχωρήσουν εντός διμήνου οι Ευρωπαίοι έστω σε κάποια βασικά ζητήματα, τότε θα επιλέξει να μην πληρώσει τους δανειστές (και όχι μισθούς-συντάξεις)...
...Με λίγα λόγια έχει βάλει μπουρλότο στο παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικόσκηνικό!
Δεν μπορεί, λοιπόν, κανείς να μιλά πια για "κωλοτούμπες", για "Τσιπρανδρέου" και άλλες τέτοιες μαλακίες.
Δεν ξέρω- ίσως στο τέλος λυγίσει.
Ίσως να ΄χω λυγίσει κι εγώ, πριν καν λυγίσει ο Τσίπρας.
Αλλά θα ξέρω ότι προσπάθησε.
Ότι έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να πετύχει δέκα πράγματα που ζητήσαμε.
Και αυτό μετράει πάρα πολύ για μένα.
Αν τα καταφέρει, τότε θα γευτούμε τους καρπούς της επιτυχίας του.
Αν δεν τα καταφέρει ούτε αυτός, τότε θα σημαίνει πως ίσως δεν μπορεί να γίνει τίποτα ή ότι μπορεί να γίνει με κάποιον άλλον τρόπο, πολύ διαφορετικό από αυτόν για τον οποίο εκλέξαμε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σ' αυτό το σενάριο άλλωστε υπάρχουν δύο επιλογές: ή άτακτη υποχώρηση προς την προτέρα κατάσταση ή είσοδος στα αχαρτογράφτα νερά της βίαιης νομισματικής αλλαγής.
Αν και όταν βρεθούμε μπροστά σ' αυτό το δίλημμα, όπου και οι δύο επιλογές είναι καταστροφικές, όποια απ' τις δύο κι αν επιλεγεί (και εγκριθεί μέσω δημοψηφίσματος) ως καλύτερη ή ως λιγότερη κακή για τη χώρα, θα είναι σεβαστή, αφού προήλθε έπειτα από σκληρή μάχη για να μη συμβεί ούτε η μία ούτε η άλλη.
Δεν ξέρω για πόσο ακόμη θα μπορεί η Ελλάδα να στέκεται αγέρωχα μπροστά στις Μεγάλες Δυνάμεις και να τους κάνει τσαλίμια.
Δεν ξέρω αν και πόσο ακόμη θα αντέξει.
Αλλά τι να κάνουμε;
Όσο αντέξει!
Έτσι κι αλλιώς εδώ και 5 χρόνια φωνάζω στην εκάστοτε κυβέρνηση: "Παίξε κι ας χάσεις! Αλλά τουλάχιστον παίξε..."
Και βλέπω ότι αυτή εδώ το πράττει: παίζει!
Και με τη φωτιά ενίοτε.
Τα 'χει βάλει με όλους και με όλα.
Και προσπαθεί ταυτόχρονα να κρατήσει τη χώρα σε ασφαλές πλαίσιο.
Ίσως προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα.
Αλλά αυτό της ζητήσαμε.
Πολύ σύντομα θα ξέρουμε αν αυτό που ζητήσαμε γινόταν τελικά ή όχι.
Και τότε, αν δεν έχουν πάει καλά τα πράγματα, θα μπορούμε να αποφασίσουμε νηφάλια και εν πλήρει συνειδήσει το μέλλον μας.
Το σίγουρο, όμως είναι ότι αυτή η κυβέρνηση έχει κερδίσει το σεβασμό μου.
Και αυτή είναι η θριαμβευτική επιστροφή της πολιτικής στη χώρα μας.
Ξαναείδαμε μετά από πολύ-πολύ καιρό (μη ρωτήσετε πόσο) την πολιτική τάξη της χώρας να εκπροσωπεί πράγματι τα συμφέροντά μας, με τον καλύτερο τρόπο που μπορεί.
Το πόσο μπορεί και πόσο μπορούμε, αυτό θα φανεί πολύ σύντομα.
Αλέξη Τσίπρα, δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή για την ψήφο μου αλλά και για την προσπάθεια εδώ και πάνω από 5 χρόνια, για να ρίξουμε τη φαυλοκρατία.
Ό,τι κι αν γίνει στο τέλος (είτε έντιμος συμβιβασμός είτε άτακτη υποχώρηση είτε οριστική ρήξη), να ξέρεις ότι έχεις το σεβασμό και τη συμπάθειά μου, ανεξάρτητα από την όποια θέση θα πάρω στο ένα ή στο άλλο ενδεχόμενο.
http://anemosantistasis.blogspot.gr/2015/04/blog-post_957.html
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, πάντως εγώ κάθε μέρα που περνά γουστάρω όλο και περισσότερο αυτήν την κυβέρνηση.
Την γουστάρω γιατί μου αποδεικνύει καθημερινά ότι έχει την πρόθεση να κάνει ό,τι περνά απ' το χέρι της για να αντιστρέψει την άθλια κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας τα τελευταία χρόνια.
Βέβαια εκ του αποτελέσματος κρίνονται συνήθως τα πράγματα και το αποτέλεσμα ακόμη δεν το ξέρουμε (αν και δυστυχώς μπορούμε να το μαντέψουμε πάνω-κάτω).
Αλλά για να κρίνουμε σωστά κάποια πράξη την κρίνουμε με βάση 1) το αποτέλεσμά της, 2) τις υφιστάμενες συνθήκες, 3) τον αγώνα που έδωσε και με ποιο προσανατολισμό και 4) τις επιλογές που δεν προκρίθηκαν τελικώς.
Ε λοιπόν αυτή η κυβέρνηση (της οποίας τα αποτελέσματα δεν τα γνωρίζουμε ακόμη) έχει πείσει ήδη τους πάντες ότι είναι ειλικρινής στις προθέσεις της, ότι δίνει αγώνα μέσα στις χειρότερες συνθήκες, για να επιτύχει την καλύτερη δυνατή από τις όποιες επιλογές έχει.
Έχει πείσει ότι αυτό που είπε με χιούμορ ο Τσίπρας μετεκλογικά: "σκέφτομαι να... πρωτοτυπήσω και να υλοποιήσω αυτά που υποσχέθηκα" το εννοεί πράγματι.
Οι "κωλοτουμπολόγοι" έχουν κρυφτεί στις σπηλιές τους εδώ και καιρό, καθώς τους διέψευσε η ίδια η πραγματικότητα.
Πώς, άλλωστε, θα ήταν δυνατόν να έχει κάνει "κωλοτούμπα" και να γίνεται όλος αυτός ο χαμός, οι κυρώσεις, οι αντεγκλήσεις, οι δημόσιες απειλές, τα έκτακτα επί εκτάκτων eurogroup κλπ;;; Αυτά μόνο το αστείο ΚΚΕ τα λέει... (και δεν ξέρω αν και πόσο τα πιστεύει) - το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, δήλωσε ότι θα βρίσκεται απέναντι... είτε έρθει συμβιβασμός είτε ρήξη! (γιατρέ μου!)
Η Ελλάδα, η μικρή μας χώρα, έχει οπλίσει και ανταλλάσσει πυρά με τη... μισή Υφήλιο- αυτήν που μέχρι πρότινος έκανε ό,τι γούσταρε εδώ χάμω, στην πρώην αποικία.
Τα 'χει βάλει με τη Γερμανία, με τους θεσμούς της Ε.Ε., με το ΔΝΤ, με την ΕΚΤ... γενικώς με όποιον μιλάει... αγγλικά ή γερμανικά!
Δεν κώλωσε μπροστά στις ΗΠΑ να κάνει αυτό που θεωρούσε αυτή σωστό (θέμα Ξηρού), δεν κώλωσε να πάει κόντρα σε ολόκληρη τη Δύση και να κάνει γλύκες με τη Ρωσία και να καταγγείλει δημοσίως το δυτικό εμπάργκο προς τη Ρωσία, δεν κώλωσε να ξεκινήσει μαζί της συνομιλίες για τον αγωγό φυσικού αερίου, που είναι κόκκινο πανί για Γερμανούς και Αμερικάνους...
Απειλεί την Ευρώπη με μονομερή αποχώρηση από το "Δουβλίνο 2", στέλνοντας στο Βορρά... τζιχαντιστές, προειδοποιεί για αποσταθεροποίηση στην περιοχή κλπ.
Εκβιάζει δημοσίως τους Ευρωπαίους εμμέσως πλην σαφώς πως, αν παρατραβήξει η κατάσταση και δεν υποχωρήσουν εντός διμήνου οι Ευρωπαίοι έστω σε κάποια βασικά ζητήματα, τότε θα επιλέξει να μην πληρώσει τους δανειστές (και όχι μισθούς-συντάξεις)...
...Με λίγα λόγια έχει βάλει μπουρλότο στο παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικόσκηνικό!
Δεν μπορεί, λοιπόν, κανείς να μιλά πια για "κωλοτούμπες", για "Τσιπρανδρέου" και άλλες τέτοιες μαλακίες.
Δεν ξέρω- ίσως στο τέλος λυγίσει.
Ίσως να ΄χω λυγίσει κι εγώ, πριν καν λυγίσει ο Τσίπρας.
Αλλά θα ξέρω ότι προσπάθησε.
Ότι έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να πετύχει δέκα πράγματα που ζητήσαμε.
Και αυτό μετράει πάρα πολύ για μένα.
Αν τα καταφέρει, τότε θα γευτούμε τους καρπούς της επιτυχίας του.
Αν δεν τα καταφέρει ούτε αυτός, τότε θα σημαίνει πως ίσως δεν μπορεί να γίνει τίποτα ή ότι μπορεί να γίνει με κάποιον άλλον τρόπο, πολύ διαφορετικό από αυτόν για τον οποίο εκλέξαμε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Σ' αυτό το σενάριο άλλωστε υπάρχουν δύο επιλογές: ή άτακτη υποχώρηση προς την προτέρα κατάσταση ή είσοδος στα αχαρτογράφτα νερά της βίαιης νομισματικής αλλαγής.
Αν και όταν βρεθούμε μπροστά σ' αυτό το δίλημμα, όπου και οι δύο επιλογές είναι καταστροφικές, όποια απ' τις δύο κι αν επιλεγεί (και εγκριθεί μέσω δημοψηφίσματος) ως καλύτερη ή ως λιγότερη κακή για τη χώρα, θα είναι σεβαστή, αφού προήλθε έπειτα από σκληρή μάχη για να μη συμβεί ούτε η μία ούτε η άλλη.
Δεν ξέρω για πόσο ακόμη θα μπορεί η Ελλάδα να στέκεται αγέρωχα μπροστά στις Μεγάλες Δυνάμεις και να τους κάνει τσαλίμια.
Δεν ξέρω αν και πόσο ακόμη θα αντέξει.
Αλλά τι να κάνουμε;
Όσο αντέξει!
Έτσι κι αλλιώς εδώ και 5 χρόνια φωνάζω στην εκάστοτε κυβέρνηση: "Παίξε κι ας χάσεις! Αλλά τουλάχιστον παίξε..."
Και βλέπω ότι αυτή εδώ το πράττει: παίζει!
Και με τη φωτιά ενίοτε.
Τα 'χει βάλει με όλους και με όλα.
Και προσπαθεί ταυτόχρονα να κρατήσει τη χώρα σε ασφαλές πλαίσιο.
Ίσως προσπαθεί να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα.
Αλλά αυτό της ζητήσαμε.
Πολύ σύντομα θα ξέρουμε αν αυτό που ζητήσαμε γινόταν τελικά ή όχι.
Και τότε, αν δεν έχουν πάει καλά τα πράγματα, θα μπορούμε να αποφασίσουμε νηφάλια και εν πλήρει συνειδήσει το μέλλον μας.
Το σίγουρο, όμως είναι ότι αυτή η κυβέρνηση έχει κερδίσει το σεβασμό μου.
Και αυτή είναι η θριαμβευτική επιστροφή της πολιτικής στη χώρα μας.
Ξαναείδαμε μετά από πολύ-πολύ καιρό (μη ρωτήσετε πόσο) την πολιτική τάξη της χώρας να εκπροσωπεί πράγματι τα συμφέροντά μας, με τον καλύτερο τρόπο που μπορεί.
Το πόσο μπορεί και πόσο μπορούμε, αυτό θα φανεί πολύ σύντομα.
Αλέξη Τσίπρα, δεν έχω μετανιώσει ούτε στιγμή για την ψήφο μου αλλά και για την προσπάθεια εδώ και πάνω από 5 χρόνια, για να ρίξουμε τη φαυλοκρατία.
Ό,τι κι αν γίνει στο τέλος (είτε έντιμος συμβιβασμός είτε άτακτη υποχώρηση είτε οριστική ρήξη), να ξέρεις ότι έχεις το σεβασμό και τη συμπάθειά μου, ανεξάρτητα από την όποια θέση θα πάρω στο ένα ή στο άλλο ενδεχόμενο.
http://anemosantistasis.blogspot.gr/2015/04/blog-post_957.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου