ΟΧΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΛΟΓΩ ΣΥΡΙΑΣ

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ* 

Αποκλείεται ο ''εισαγόμενος'' εμφύλιος στη Συρία να μετεξελιχθεί σε πόλεμο παγκόσμιων διαστάσεων. Παρά την ανάμιξη της Ρωσίας στο πλευρό του Άσαντ, παρά την με διάφορα προσχήματα προώθηση ασήμαντων δυνάμεων του ΝΑΤΟ ανατολικότερα, δεν υπάρχει περίπτωση να προκύψει ένας μεγάλος πόλεμος με στρατιωτική αντιπαράθεση ΗΠΑ και Ρωσίας – πόσω μάλλον παγκόσμια σύρραξη, όπως ισχυρίζονται κάποιοι στη χώρα μας, προσπαθώντας να τρομοκρατήσουν τον πληθυσμό. 

Παρά τις υλακές της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας που ζητούν –''συμμαχική χερσαία επιχείρηση'' υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ – δηλαδή των ΗΠΑ! - προκειμένου να ανατραπεί ο Άσαντ, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Η πραγματική έγνοια της Άγκυρας συνίσταται στην αποτροπή ίδρυσης ενός ημιαυτόνομου, ίσως και ημιανεξάρτητου κουρδικού κράτους στη Συρία. Όσο για τη Σαουδική Αραβία, αυτή η αγωνία μην τυχόν και χάσει την πρωτοκαθεδρία ως στρατηγικός εταίρος των ΗΠΑ μετά την αποκατάσταση των σχέσεων της Ουάσιγκτον με την Τεχεράνη. Αυτό όμως θα συμβεί οπωσδήποτε ό,τι και να κάνουν οι Σαουδάραβες, δεδομένου ότι καμιά σύγκριση δεν μπορεί να γίνει ανάμεσα στις δύο χώρες. Το Ιράν υπερτερεί στα πάντα, τόσο από πλευράςπληθυσμιακής όσο και κυριότερο από πλευράς εθνικής συνοχής. Η Σαουδαραβία είναι ένα τεχνητό κράτος που ιδρύθηκε λιγότερο από ...εκατό (!) χρόνια πριν. Ένα κράτος φύλαρχων και φυλών που μόνο η εξαγορά από την οικογένεια Σάουντ το κρατάει τυπικά ως ενιαία κράτος, σε συνδυασμό με την απόλυτη μοναρχία και τη θρησκευτική τρομοκρατία. Για να καταλάβουμε καλύτερα τι εννοούμε, αρκεί να πούμε ότι μόλις το 1925, ο ιδρυτής του κράτους αυτού Ίμπιν Σαούντ απόσπασε τη Μέκκα και τηΜεδίνα, τους ιερούς τόπους του Ισλάμ! 

Η Σαουδαραβία είναι ίσως το μοναδικό κράτος στον κόσμο που ...''φουσκώνει'' τον πληθυσμό του για να εντυπωσιάσει τους γείτονες του! Δηλώνει πληθυσμό 32 εκατομμύρια. Σε πλήρη αντίθεση με τη Σαουδαραβία, το Ιράν είναι μια αυτοκρατορία που διαρκεί περισσότερα από ...τέσσερις χιλιάδες (!) χρόνια, με 80 εκατομμύρια πληθυσμό και φυσικά πραγματική εθνική συνοχή. Όσο για τον Ερντογάνδεν ξέρει τι λέει, καθώς σταδιακά συνειδητοποιεί πόσο μοιραίο λάθος εκ μέρους του ήταν κατάρριψη του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους στη Συρία προ τριμήνου, η οποία συνεπέφερε πλήρη ρήξη στις ρωσοτουρκικές σχέσεις. Ο Πούτιν μίλησε για ''προδοσία'' και έχει δίκιο. Ενώ η Μόσχα στήριξεποικιλοτρόπως τον Ερντογάν, όταν αυτός προσπαθούσε να χειραφετηθεί από την αμερικανική πολιτική επιρροή, εισέπραξε από την Τουρκία την κατάρριψη μέσα στην Συρία του πολεμικού αεροσκάφους Σουχόι. 

Απείλησε η Άγκυρα στην αρχή με μονομερή εισβολή. Κατάλαβε όμως ο Ερντογάν τι ηλιθιότητακυριολεκτικά θα αποτελούσε κάτι τέτοιο, με τη ρωσική πολεμική αεροπορία να δρα στους συριακούς ουρανούς. Χιλιάδες νεκροί Τούρκοι στρατιώτες και δεκάδες πολεμικά τουρκικά αεροπλάνα από τους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 και τους S-400 της Συρίας χειρίζονται Ρώσοι και όχι Σύριοι. Στη συνέχεια, ο Ερντογάν ζήτησε ''συμμαχική χερσαία εισβολή'', η οποία αποκλείεται να γίνει λόγω των συμφερόντων των ΗΠΑ προς τα οποία μια τέτοια εισβολή θα ήταν εντελώς αντίθετη. Σιγά μην κάνουν πόλεμο στη Συρία οι Αμερικανοί για να δουν να ανατρέπεται αμέσως ο φιλοαμερικανός πρόεδροςΡουχανί του Ιράν και να ανακαταλαμβάνουν την εξουσία οι σκληροπυρηνικοί! Έτσι έγινε και το 2003 . Είχαν επι9κρατήσει στην προεδρία του Ιράν Ο Ραφσανζανί και ο Χαταμί, εντελώς φιλοαμερικανοί για την ιρανικά δεδομένα. Μάλιστα ο Χαταμί είχε επικρατήσει στις προεδρικές εκλογές του 2001 με 77%. Μόλις όμως έγινε η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ, τα πάντα άλλαξαν εκ βάθρων. Στις επόμενες προεδρικές εκλογές του 2005 νίκησε ο Μαχμούτ Αχμαντινετζάντ, επικρατώντας άνετα του πιο επιφανούς αμερικανόφιλου αντιπάλου του, του πρώην προέδρου Χασεμί Ραφσανζανί. Το 2009 οΑχμαντινετζάντ σάρωσε και τον επίσης φιλοαμερικανό για τα ιρανικά δεδομένα Χουσεϊν Μουσαβί, τον οποίο υποστήριξε ο Χαφσανζανί και ο Χαταμί. Μέσα σε μια βδομάδα, ο Ερντογάν άλλαξε Τρίτη φορά θέση. Ζήτησε αυτή τη φορά τη δημιουργία ''ζώνης ασφαλείας'' μέσα στο Συριακό κράτος! Αυτή τη φορά μάλιστα είχε και την υποστήριξη της Μέρκελ, η οποία καίγεται για το προσφυγικό εν όψει εκλογών σε τρία γερμανικά κρατίδια.

Πέρυσι, τον Ιούνιο του 2015, η αμερικανική εφημερίδα Ουάσιγκτον Πόστ, είχε δημοσιεύσει πληροφορίες για τη δημιουργία μιας ντε φάκτο ''ζώνης ασφαλείας'' στη Βόρεια Συρία, κατόπιν συμφωνίας ΗΠΑ και Τουρκίας. Χαρακτηριστικά του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει η τουρκική πολιτική είναι το γεγονός ότι φέτος η άγκυρα ζητάει λιγότερο από τη μισή από τη ''ζώνη ασφαλείας'' που είχε συμφωνήσει πέρυσι ο Ερντογάν με τις ΗΠΑ.