Όταν ένα κράτος χάνει την εθνική του κυριαρχία λόγω πολεμικής κατάκτησης και κατοχής του από άλλο κράτος, τότε καταλύονται και τα ατομικά δικαιώματα ιδιοκτησίας των υπόδουλων πολιτών και ισχύει το δίκαιο του κατακτητή.
Δηλαδή η εθνική κυριαρχία ενός κράτους σε μια συγκεκριμένη εδαφική επικράτεια, είναι εκείνη που θεμελιώνει και τα ατομικά δικαιώματα ιδιοκτησίας επί ακινήτων, εισοδημάτων κ.λ.π.. Όταν αυτή καταλύεται, καταλύονται και τα σχετικά ατομικά δικαιώματα.
Για όσους ακόμα δεν το έχουν αντιληφθεί, έχουμε χάσει έναν πόλεμο. Η Ελλάδα έχει ήδη χρεοκοπήσει, έχει απολέσει την εθνική της κυριαρχία και βρίσκεται κάτω από οικονομική κατοχή και διοίκηση των δανειστών της. Επομένως, τα όποια ατομικά δικαιώματα νομίζουμε ότι έχουμε επί ακινήτων, εισοδημάτων κ.λ.π., απλά είναι νομιζόμενα μόνο στο μυαλό μας, ενώ στην πραγματικότητα ισχύει το δίκαιο των κατακτητών – δανειστών. Ούτε Σύνταγμα ισχύει, ούτε απλοί νόμοι.
Η χώρα κυβερνάται από ντιρεκτίβες των δανειστών, οι οποίες τυπικά και χωρίς να διαβαστούν ψηφίζονται στο ελληνικό κοινοβούλιο, για να υπάρχει μια επίφαση νομιμοφάνειας. Κυρίως για να το «καταπίνουν» οι υπόδουλοι ιθαγενείς και να μην αντιλαμβάνονται την αλήθεια. Άλλωστε, όπως είπε και ο πρόεδρος της ΕΕ κ. Γιουνκέρ, δεν ισχύει για την Ελλάδα το ευρωπαϊκό δίκαιο. Απλά γιατί η χώρα είναι υπό την κατοχή των δανειστών της.
Και ενώ δεν ισχύει το Σύνταγμα, οι δανειστές επιτρέπουν να υπάρχει τυπικά το πρόθυμο για τη δουλειά και κοστοβόρο ελληνικό πολιτικό – κομματικό σύστημα, για να υπάρχει τεχνητός εσωτερικός διχασμός και μια επίφαση δημοκρατικότητας, απλά και μόνο για να μην υπάρξει λαϊκή εξέγερση.
Αφού λοιπόν ισχύουν όλα αυτά και αφού οι πολίτες, χωρίς δική τους ευθύνη, δεν μπορούν πλέον να βρουν εισοδήματα για να εξοφλούν τα όποια χρέη είχαν δημιουργήσει οι ίδιοι (π.χ. δάνεια κ.λ.π.), πως είναι δυνατόν να τους βγάζουν τις περιουσίες στους πλειστηριασμούς; Είναι λογικό κάτι τέτοιο; Αυτό γίνεται ακριβώς γιατί δεν ισχύουν πλέον τα ατομικά δικαιώματα επί των εισοδημάτων, των ακινήτων κ.λ.π.
Κάποιοι πολίτες μάχονται ενάντια στους πλειστηριασμούς, ενάντια στους φόρους κ.λ.π. Στην ουσία η δράση τους μοιάζει με απελευθερωτικό αντάρτικο προς ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας.
Θα ισχυριστεί κάποιος ότι στην περίπτωση τη δική μας δεν είχαμε αναίτια επίθεση άλλου κράτους και απώλεια πολέμου, αλλά μόνοι μας δανειστήκαμε, μόνοι μας δεν εξοφλήσαμε, μόνοι μας στη συνέχεια υπογράψαμε μνημόνια και μόνοι μας μετατρέψαμε τα ιδιωτικά χρέη σε διακρατικά. Αυτό όμως είναι το ίδιο με την απώλεια ενός πολέμου. Μόνοι τους οι ηττημένοι δεν είχαν επαρκώς εξοπλιστεί αλλά είχαν σπαταλήσει τα κονδύλια σε άλλα θέματα, μόνοι τους δεν είχαν επαρκώς εκπαιδευτεί στρατιωτικά και μόνοι τους δεν πολέμησαν γενναία και έχασαν τον πόλεμο. Αυτό όμως δεν αποκλείει στη συνέχεια τη δημιουργία απελευθερωτικού αντάρτικου για την απελευθέρωση της χώρας και την τιμωρία των υπευθύνων. Το αποκλείει;;;
Αν λοιπόν κρατήσει για πολύ ακόμα αυτή η κατάσταση, δεν μπορεί πλέον να καλυφθεί προπαγανδιστικά η αλήθεια της κατοχής και φυσικά δεν θα μπορεί να αποκλειστεί η εμφάνιση ενός απελευθερωτικού μετώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου