Η αρχή του τέλους των νεοναζί

Ελένη Μπέλλου

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του Tvxs.gr.

Μετά από μία πορεία 7 χρόνων που πλήγωσε την ελληνική Δημοκρατία, η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή μένει εκτός Βουλής. Με καταμετρημένο το 99,87 % των ψήφων λαμβάνει ποσοστό 2,93%, έναντι του 6,99% που είχε πάρει στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Πρόκειται για το οριστικό τέλος των νεοναζί;

Η πορεία προς τη Βουλή

Ήταν άνοιξη του 2012 και παραμονές εκλογών, όταν οι πρώτες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή θα περνούσε μετά (αίματος), τιμής και... δόξης την πύλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου για πρώτη φορά. Και δεν ήταν τυχαίο. Η χώρα τραυματισμένη από την ελεγχόμενη χρεοκοπία της και έχοντας γίνει πεδίο εφαρμογής σκληρών μνημονιακών μέτρων λιτότητας, βρισκόταν αντιμέτωπη με την ιστορία της. Και η ιστορία έχει δείξει ότι σε στιγμές μεγάλων κρίσεων, πολλές φορές επαναλαμβάνεται με το χειρότερο πρόσωπό της.

Η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ υπό τον Λουκά Παπαδήμο είχε ήδη ψηφίσει τη μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22% για τους εργαζόμενους άνω των 25 ετών και κατά 32% για τους νέους από 18 έως 25 ετών, την κατάργηση 150.000 θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα, την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και περικοπές στις συντάξεις. Η επόμενη κυβέρνηση θα είχε μπροστά της την εφαρμογή ενός τρίτου πακέτου μέτρων λιτότητας. Παρόλ'αυτά, αν άνοιγε κανείς να δει ένα δελτίο ειδήσεων των ημερών, θα παρατηρούσε ότι τα μεγάλα οικονομικά ζητήματα που διακυβεύονταν δεν ήταν στην ημερήσια διάταξη. «Πρώτο θέμα» παντού ήταν οι επιχειρήσεις – σκούπα της αστυνομίας στο κέντρο της Αθήνας κατά των «λαθρομεταναστών».

Οδηγώντας το «εξπρές» της κρίσης το επίσημο κράτος ήταν βέβαιο ότι θα τρακάρει στη λαϊκή δυσαρέσκεια. Το αντίδοτο, δε θα μπορούσε παρά να είναι η καλλιέργεια του φόβου, μέσα από την ασύμμετρη απειλή ενός εχθρού που αποτυπώθηκε στα πρόσωπα των μεταναστών, των απεργών, των ελευθεριακών, των ομοφυλόφιλων, των Αριστερών, των διαφορετικών. Αυτό που στη συνέχεια θα γινόταν κανονικότητα και σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Η ΝΔ σε μια προσπάθεια να ανακόψει την ανοδική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ -που είχε από καιρό αφήσει πίσω του το 3% - είχε μετατοπίσει τη δημόσια ατζέντα στο δόγμα «νόμος και τάξη». Αναλαμβάνοντας τα ηνία της γαλάζιας παράταξης ο Αντώνης Σαμαράς έκλεισε το μάτι στην Ακροδεξιά που για πρώτη φορά σήκωνε κεφάλι από τις αρχές τις δεκαετίας του '90 στη δημόσια ζωή. Στιγμιότυπα αυτής της ακροδεξιάς παρέκκλισης ήταν οι τοποθετήσεις του Τάκη Μπαλτάκου, η αρθογραφία του Φαήλου Κρανιδιώτη, η μεταγραφή του τηλεαστέρα Άδωνι Γεωργιάδη του ΛΑΟΣ και του «ακτιβιστή της ακροδεξιάς» Μάκη Βορίδη, prime time συνεντέυξεις του Μιχαλολιάκου, σφαλιάρες του Κασιδιάρη στα στούντιο, κ.α.

Το μοιραίο λάθος

Η βασική συνταγή αυτού του μαγειρέματος ήταν η θεωρία των δύο άκρων, όπου επιχειρήθηκε να ταυτιστεί η Αριστερα - και δη ο ανερχομενος ΣΥΡΙΖΑ - με την Χρυσή Αυγή. Η κατάσταση όμως που «μαγειρεύτηκε» ξέφυγε όταν η ακροδεξιά μαγιά που ήδη υπήρχε στην ελληνική κοινωνία άρχιζε να «φουσκώνει» πολύ περισσότερο από όσο κανείς φανταζόταν, με αποτέλεσμα οι δημοσκοπήσεις να εκτοξεύσουν τους νεοναζί σε δεύτερη εν δυνάμει εκλογική δύναμη. 

Το να χυθεί αίμα, με τόσο «Αίμα-Τιμή-Χρυσή Αυγή» που είχαμε ακούσει από τις εθνικές εκλογές του 2012 και μετά, και με μια νεοναζιστική συμμορία που δρούσε ανεξέλεγκτα υπό τη νομιμοποίηση της ψήφου του 7% του ελληνικού λαού και μέρους του συστήματος, ήταν αναπόφευκτο. Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής που είχαν εκπαιδευτεί ήδη από το 1987 στα κορμιά μεταναστών ή «αντιφρονούντων», ήταν θέμα χρόνου να κάνουν το μοιραίο λάθος και το έκαναν.

Το μαχαίρι του Ρουπακιά που δολοφόνησε τον Παύλο Φύσσα έφερε πάνω του όχι μόνο τα δικά του δακτυλικά αποτυπώματα, αλλά και τα δακτυλικά αποτυπώματα των 426.025 ψηφοφόρων του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής κι όσων έλεγαν ότι... τον σκότωσαν για το ποδόσφαιρο.

Ο φύρερ ήταν γυμνός

Τότε ήταν που αποδείχτηκε πόσο «γυμνός» ήταν ο φύρερ του μορφώματος, Νίκος Μιχαλολιάκος, που νόμιζε πως εκείνος ορίζει την πολιτική ατζέντα και όχι η πολιτική ατζέντα αυτόν. Και ήρθε η στιγμή να αφήσει τον δήθεν αντισυστημικό θρόνο και να κάτσει «στο σκαμνί», τον Σεπτέμβριο του 2013. Η δίκη της Χρυσής Αυγής φανέρωσε ακόμα και στον τελευταίο «παραπλανημένο» το αληθινό της πρόσωπο. Η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, ο Πάυλος Φύσσας, η δολοφονική επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και στους Αιγύπτιους ψαράδες στο Πέραμα και άλλα τόσα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, μη αφήνοντας καμία αμφιβολία.

Ενδεικτικό του πανικού των νεοναζί είναι ότι πριν τις Ευρωεκλογές του περασμένου Ιουνίου τα μαχαίρια βγήκαν πια και μεταξύ τους. Σε μια προσπάθεια αλά «ο σώζων ευατόν σωθήτω» ο ηγετικός πυρήνας της Χρυσής Αυγής συσπειρώθηκε απέναντι στα αλληλοκαρφώματα που έχουν ξεκινήσει εντός κι εκτός της δικαστικής αίθουσας, πετώντας εκτός, όσους τους στήριξαν τόσα χρόνια. Ενδεικτικό ήταν ότι ο Μιχαλολιάκος ξήλωσε από το ευρωψηφοδέλτιο όποιον απειλούσε την υποψηφιότητα του Γιάννη Λαγού, που πάσχισε για να... στρίψειν μιας επικείμενης καταδίκης, διά της ασυλίας της Ευρωβουλής. Παράλληλα η κανονικότητα στην οποία επέστρεψε η χώρα με την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς, έστρεψε τους ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής στο κανονικό κόμμα της Δεξιάς.

Τελειώσαμε;

Η Χρυσή Αυγή είναι πλέον κι επίσημα εκτός Βουλής και αυτό είναι σίγουρα μια μεγάλη νίκη. Από κόμμα που συμμετείχε στις αστικοδημοκρατικές διαδικασίες, όπως ο καρκίνος πολλαπλασιάζεται στα κύτταρα, η συμμορία των Μιχαλολιάκου, Κασιδιάρη, Λαγού και του «παραλίγο βουλευτή» Παναγιώταρου, απονομιμοποιήθηκε στις νεοσυντηριτικές συνειδήσεις κι έχασε την κοινοβουλευτική της έκφραση. Ίσως βέβαια να μην την έχασε εντελώς, αν σκεφτεί κανείς ότι η ΝΔ είχε εισροή της τάξης του 9% από ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής στις ευρωεκλογές της 28ης Ιουνίου, κι ενισχύθηκε με ένα επιπλέον 8% του συγκεκριμένου εκλογικού κοινού στις εθνικές εκλογές.

Το πολιτικό συμπέρασμα που εξάγεται από αυτά τα στατιστικά είναι ότι η Χρυσή Αυγή εξαϋλώθηκε γιατί έπαψε να είναι χρήσιμη, καθώς το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων της «σοβάρεψε», για να θυμηθούμε και τη γνωστή ρήση πρώην τηλεοπτικού σχολιαστή και νυν βουλευτή της ΝΔ, και δεν ψήφισε τους ακροδεξιούς με τα μαχαίρια, αλλά τους ακροδεξιούς με τις γραβάτες, που αποτελούν μια δυναμική πτέρυγα της ΝΔ. Κι αυτοί που δεν «σοβάρεψαν» βρήκαν έκφραση στο «πουλέν» του Ιησού Χριστού, που υπόσχεται να δώσει λύσεις... ελληνικές και δεν του αρέσουν τα «πολύ ναζιστικά». Μένει η ετυμηγορία της πολύκροτης δίκης της, για να επισφραγιστεί και η συντριβή της.

Όμως αυτό είναι μόνο η αρχή του τέλους των νεοναζί. Ο φασισμός είναι ένας εχθρός δύσκολος. Όπως η Δίκη της Νυρεμβέργης απέδειξε είναι ένας εχθρός που δεν αφήνει την τελευταία του πνοή μέσα στις δικαστικές αίθουσες, οι φασίστες της Χρυσής Αυγής θα συνεχίσουν να είναι εκεί έξω, μαζί με τους φασίστες των οργανώσεων-δορυφόρων της και όπως έχουν κατά καιρούς πει, θα επιστρέψουν. Αν όχι ως Χρυσή Αυγή, με άλλο όνομα...

Ο Μιχαλολιάκος έδωσε ήδη το στίγμα. «Ευχαριστούμε θερμά τις περισσότερες από 150.000 υπερήφανους Έλληνες και υπερήφανες Ελληνίδες που τίμησαν με την ψήφο τους τη Χρυσή Αυγή και δίνουμε ένα μήνυμα σε εχθρούς και "φίλους": Η Χρυσή Αυγή δεν τέλειωσε, ας το πάρουν απόφαση. Ο αγώνας για τον εθνικισμό συνεχίζεται. Επιστρέφουμε εκεί όπου γίναμε δυνατοί, στους δρόμους και στις πλατείες, σε έναν αγώνα σκληρό ενάντια στον μπολσεβικισμό και στον άγριο καπιταλισμό που έρχεται. Θα αγωνιστούμε με σθένος ενάντια στο ξεπούλημα των εθνικών θεμάτων και για τα συμφέροντα του λαού μας. Ζήτω η νίκη», δήλωσε μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων.

Ο ναζισμός δεν είναι ανίκητος όμως. Νικιέται εκεί που γεννιέται. Στους δρόμους. Πανηγυρίζουμε λοιπόν για την εκλογική συντριβή του νεοναζιστικού μορφώματος, αλλά όχι μόνο δεν εφησυχάζουμε... επαγρυπνούμε και παίρνουμε τους δρόμους, αλλά και τη ζωή μας στα χέρια μας!

https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/i-arxi-toy-teloys-ton-neonazi