Ρε πατέρα, ρε μάνα, κυρ Θανάση… κάτσε μέσα ρε γαμώτο.
Και εσύ ρε φίλε, συμπολίτη, ρε μεγάλε με την μπάλα του μπάσκετ, πού πάτε ρε; Πάτε καλά;
Κατά τις 21.00 σήμερα με πήρε ένας γιατρός του Νοσοκομείου μας τρελαμένος.
«Ρε Δημήτρη, που πάνε όλοι αυτοί; Δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται;».
Όχι, δυστυχώς γιατρέ μου δεν καταλαβαίνουν. Το πρωί η πόλη είχε σχεδόν μποτιλιάρισμα, το γεγονός ότι στην περιοχή δεν έχουμε κανένα επίσημο κρούσμα μας δίνει την βλακώδη πολυτέλεια να σουλατσάρουμε, να ερχόμαστε στο Δημαρχείο και να κάνουμε τσαμπουκάδες στους υπαλλήλους που σου λένε πως το αίτημά σου δεν είναι επείγον, να αλλάζουμε σημείο περιπάτου και από το πάρκο του Αη Γιώργη που ο κακός Δήμαρχος έκλεισε, να πάμε στο πάρκο της Σωτήρας ή του Πυργετού που δεν έχουν περίφραξη και συνεπώς δεν κλειδώνουν, να πάμε στα κοντινά χωριά που κάποιοι (λίγοι) πονηροί έχουν ανοίξει τα καφενεία στη ζούλα για να πουλήσουν 10 τσίπουρα.
Πού πάτε εσείς ο μόνιμοι κάτοικοι; Τώρα θυμηθήκατε να κάνετε τουρισμό στην πόλη σας;
Πού πάτε εσείς που φύγατε από τα αστικά κέντρα και ήρθατε στα χωριά σας, τα χωριά μας;
Πού πάτε εσείς που ήρθατε από το εξωτερικό να δείτε τους γονείς σας και (κάποιοι) δεν τηρείτε την καραντίνα των 14 ημερών, όπως έχετε υποχρέωση;
Ρε σεις, δεν είναι Δεκαπενταύγουστος, δεν έχουμε πανηγύρι στο χωριό με τη Γωγώ Τσαμπά, δεν θα βγάλουμε κλαρίνα. Και μάλλον δεν θα βγάλουμε ούτε το καλοκαίρι γιατί αν πεθάνουν μερικοί δικοί σας, θα λέμε πως έχουμε πένθος λόγω του άτιμου του ιού. Όχι, λόγω της δικής μας επιπολαιότητας θα γίνει ό,τι θα γίνει.
Σήμερα ζήτησα από την Αστυνομική Διεύθυνση και από τη Δημοτική Αστυνομία ελέγχους για όλα τα παραπάνω.
Για τους μόνιμους κατοίκους, σοβαρευτείτε. Φοβάμαι πως η γενική απαγόρευση κυκλοφορίας μόνον θα μας σώσει, αφού δε βάζουμε μυαλό.
Για τους επισκέπτες, αν ήρθατε, κακώς ήρθατε αλλά τουλάχιστον μείνετε μέσα.
Για όλους μας, καλό κουράγιο. Ο Δήμος Τρικκαίων πάντως θα συνεχίσει να κάνει ό,τι καλύτερο, ό,τι περισσότερο, ό,τι πιο ανθρώπινο μπορεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου