To 1974 υπήρξε μια χρονιά κατάρρευσης για τη δικτατορία, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Πορτογαλία,καθώς σαν σήμερα (25/4) ακριβώς πριν από 38 χρόνια, το 50ετές καθεστώς στη χώρα της Ιβηρικής Χερσονήσου, λάμβανε τέλος…
Γράφει ο Γιάννης Νέγρης jnegris@i-jukebox.gr
Η 25η Απρίλη 1974, γράφτηκε στην πορτογαλική ιστορία ως η ημέρα της Επανάστασης των Γαρυφάλλων (Revolucao dos Cravos). Για σχεδόν 50 χρόνια, από το 1926, η χώρα ζούσε σε φασιστικό καθεστώς, το επονομαζόμενο, από το 1932, Estado Novo (Νέο Κράτος), υπό τον Antonio de Oliveira Salazar και έπειτα τον Marcelo Caetano. Το Estado Novo υπήρξε, άλλωστε, το πλέον μακρόχρονο αυταρχικό καθεστώς της Δυτικής Ευρώπης.
Το μεσημέρι της 25/4/1974, κίνημα χαμηλόβαθμων στρατιωτικών με επικεφαλής τον Otelo Saraiva de Carvalho, έδωσε το σύνθημα της αντίστασης από ραδιοφώνου, με τα τραγούδια E Depois do Adeus (Και Μετά το Αντίο)του Paulo de Carvalho – που είχε εκπροσωπήσει, λίγες ημέρες πριν, την Πορτογαλία στη Eurovision - και το (απαγορευμένο, έως τότε) Grandola, Vila Morena (Γκράντολα, Μελαψή Πόλη), του αντιστασιακού τραγουδιστή,Zeca Afonso.
Οι κάτοικοι κλήθηκαν να παραμείνουν στα σπίτια τους, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Χιλιάδες ξεχύθηκαν στους δρόμους της Λισαβόνας, τοποθετώντας γαρύφαλλα στις κάνες των όπλων των αντιστασιακών, σε μια συμβολική κίνηση που έμελλε να ονοματίσει την επανάσταση, η οποία υπήρξε σχεδόν αναίμακτη, με 4 ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους.
Μέσα σε μόλις 6 ώρες, η δικτατορία είχε ήδη καταρρεύσει, για να δώσει τη θέση της, το 1976, στο δημοκρατικό καθεστώς και τη διάλυση ενός, έως τότε, αποικιοκρατικού κράτους.