Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν 17 επιφανείς οικονομολόγοι λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «η Ευρώπη υπνοβατεί προς μια καταστροφή ανυπολόγιστων διαστάσεων» και ζητώντας ουσιαστικά αλλαγή στάσης από τη Γερμανία, αλλά και την ΕΚΤ.
«Η αίσθηση μιας κρίσης που δεν τελειώνει ποτέ, με το ένα ντόμινο μετά το άλλο, πρέπει να ανατραπεί» τονίζουν και προτείνουν δραστικά μέτρα, κάποια εκ των οποίων, όπως η ενίσχυση των ευρωμηχανισμών στήριξης ή η μερική αμοιβαιοποίηση του χρέους, έχουν ξανατεθεί, αλλά συναντούν τεράστιες αντιστάσεις κυρίως από το Βερολίνο.
Την εν λόγω έκθεση που δημοσιεύεται από το Ινστιτουτο Νέας Οικονομικής Σκέψης (ΙΝΕΤ), της Νέας Υόρκης το οποίο στηρίζεται από τον βετεράνο επενδυτή Τζ.Σόρος, συνυπογράφουν κάποιοι εκ των σημαντικότερων οικονομολόγων διεθνώς, εκ των οποίων και δύο σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης, ο Πέτερ Μπόφιγκερ και Λαρς Φέλτ.
Η έκθεση των 17 οικονομολόγων (στα αγγλικά)
Ειδικότερα, οι 17 οικονομολόγοι δηλώνουν πως οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης θα πρέπει να λύσουν δύο προβλήματα ξεχωριστά: αφ’ ενός να αντιμετωπίσουν το κόστος που έχει κληρονομηθεί από τον αρχικά ελαττωματικό σχεδιασμό του ευρώ και αφ’ ετέρου να διορθώσουν τη δομή της ευρωζώνης.
Στις συστάσεις τους περιλαμβάνονται η έγκαιρη μερική αμοιβαιοποίηση του χρέους και η δημιουργία ενός διακρατικού εποπτικού οργανισμού για τον χρηματοοικονομικό κλάδο με μεγαλύτερη εξουσία από ό,τι τα κρατικά όργανα.
Ζητούν ακόμη να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα τον ρόλο του έσχατου δανειστή.
Όπως σημειώνει η Deutsche Welle, σε αντίθεση με τους 170 Γερμανούς οικονομολόγους στις αρχές του μήνα, οι 17 διάσημοι Ευρωπαίοι συνάδελφοί τους επιμένουν στην αναγκαιότητα η Γερμανία να καταβάλει μεγαλύτερες προσπάθειες για να αποτραπεί η επαπειλούμενη κατάρρευση της ευρωζώνης.
Βεβαίως σε αρκετές από τις προτάσεις που διατυπώνουν οι επιφανείς οικονομολόγοι έχει αντιδράσει σθεναρά και η ίδια η ΕΚΤ.
Δημιουργία κοινού ταμείου εξόφλησης χρέους
Οι Ευρωπαίοι οικονομολόγοι, εξηγεί η DW, κάνουν διαχωρισμό μεταξύ βραχυπρόθεσμων μέτρων και μακροπρόθεσμων διαρθρωτικών αλλαγών.
Επειδή ο μόνιμος μηχανισμός σταθερότητας ESM είναι κατά την άποψη τους πολύ μικρός για να βοηθήσει κράτη όπως η Ισπανία και η Ιταλία, οι 17 ειδικοί προτείνουν ως άμεσο μέτρο τη δημιουργία ενός ταμείου εξόφλησης χρέους.
Σε αυτό θα συγκεντρωθούν όλα τα χρέη των κρατών της ευρωζώνης τα οποία υπερβαίνουν το 60% του ΑΕΠ. Σε αντάλλαγμα, τα κράτη θα υποχρεωθούν να εξοφλούν τα χρέη τους τακτικά.
Ως μακροπρόθεσμο στόχο η οικονομολόγοι βλέπουν μια δημοσιονομική ένωση στην οποία δεν θα κοινοποιούνται ούτε τα τραπεζικά, ούτε τα χρέη των κρατών-μελών της ευρωζώνης.
Για αυτό το λόγο, τονίζουν, θα πρέπει να εγκαθιδρυθεί, μεταξύ άλλων, μια κοινή τραπεζική ένωση με κεντρική εποπτεία.
Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργηθούν μηχανισμοί που θα διασφαλίζουν τον έλεγχο των δημοσιονομικών των κρατών-μελών της ευρωζώνης, όπως επίσης και η δυνατότητα εξόδου μιας χώρας από το ευρώ σε περίπτωση που δεν τηρεί τα κοινά δημοσιονομικά κριτήρια.
Αυτό όμως για το μέλλον, ξεκαθαρίζουν.