ΤΩΡΑ ΣΥΡΙΖΑ. ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΣΙΣΥΦΕ;
Γράφει ο Στέφανος Πρίντσιος
Σε όσους είναι ή αισθάνονται αριστεροί απευθύνεται ο παρακάτω προβληματισμός:
Μέχρι πρότινος ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας αριστερός συνασπισμός κομμάτων, κινήσεων, οργανώσεων και κινημάτων συνολικής αποδοχής 4%, ακίνδυνη φωνή διαμαρτυρίας για την καθεστηκυία τάξη. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ γιγαντώθηκε και το ακίνδυνο ρυάκι φούσκωσε, έγινε ορμητικός χείμαρρος, ικανός να παρασύρει στο διάβα του νοοτροπίες δεκαετιών! Η αντίδραση του κατεστημένου ήταν άμεση και αποτελεσματική, με λυσσαλέα χτυπήματα κατασυκοφάντησης του, τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά. Άλλοι τον κατηγορούν για δεξιά μνημονιακή στροφή, άλλοι για σταλινισμό και γκουλάγκ, άλλοι ότι θα τους πάρει την κατσίκα, άλλοι για αναρχισμό, άλλοι για χρυσαυγιτισμό και δεν συμμαζεύεται!
Αρκετοί αριστεροί ψηφοφόροι του αρχίζουν ήδη να απομακρύνονται από τις τάξεις του χολωμένοι, βρίσκοντας την όποια αφορμή, είτε από μία δήλωση, πότε του Σταθάκη, πότε του Μπαλάφα κ.α. «δεξιών» χαρακτηριζόμενων δυνάμεων. Άλλοι πάλι ζορίζονται από την επιλογή Βουδούρη και ούτω καθεξής! Ξεχνούν όμως το βασικότερο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κυβερνήσει καταλαμβάνοντας με έφοδο τα χειμερινά ανάκτορα, αλλά για να κυβερνήσει χρειάζεται κοινοβουλευτική πλειοψηφία η οποία μπορεί να προέλθει μόνο με τις ισχύουσες σήμερα εκλογικές διαδικασίες. Δυστυχώς το σύνολο σήμερα των αριστερών δυνάμεων στη χώρα μας με καθαρή αριστερή σκέψη και φιλοσοφία δεν ξεπερνά το 30% και αυτό βρίσκεται διασκορπισμένο. Αυτή την αριστερή πανσπερμία κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να την ενώσει, απειλώντας για πρώτη φορά, μετά την ΕΔΑ, να χτυπήσει ειρηνικά την πόρτα της εξουσίας στην Ελλάδα. Στο καθοριστικό αυτό σημείο, αρχίζουν τα δύσκολα, αρχίζουν οι προβληματισμοί και οι αμφισβητήσεις κυρίως από τα αριστερά του.
Η ΤΡΙΧΟΤΟΜΙΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΧΑΣ
Μετά πολλών κόπων και βασάνων έγινε το ακατόρθωτο και ενοποιήθηκε η εν Ελλάδι αριστερά το 1990 στο περιβόητο ενιαίο Συνασπισμό Κύρκου – Φλωράκη και λοιπών αριστερών δυνάμεων.
Ήταν ένα εγχείρημα που μπορούσε να χτυπήσει εξουσία αλλά χώρισαν γρήγορα τα τσανάκια τους γιατί κάποιοι γνήσιοι κομουνιστές δεν ήθελαν συναναστροφές με οπορτουνιστές. Πήρε λοιπόν το ΚΚΕ των ομμάτιον του και παράτησε το «δεξιό» Συνασπισμό να βολοδέρνει στο μπαίνει δεν μπαίνει στη Βουλή.
Μόλις ο Συνασπισμός κατάφερε να σταθεί στα πόδια του από κατηγορούμενος ως οπορτουνιστής φάνηκε αμέσως πολύ κομουνιστής σε ορισμένους που τον παράτησαν στα κρύα του λουτρού δημιουργώντας τη ΔΗΜΑΡ.
Συνασπιστές και λοιποί αριστεριστές, με τη μορφή του ΣΥΡΙΖΑ πλέον, ξαναεπιχείρησαν ένα ντου για την εξουσία αλλά τους κόπηκε η φόρα γιατί αυτή τη φορά χαρακτηρίστηκαν από ορισμένους συντρόφους τους δεξιοπασοκίζοντες, αυτοί οι ως αναρχοκομουνιστές κατηγορούμενοι πανταχόθεν!
Αφού επιβίωσε η αριστερά και από αυτή τη δοκιμασία με το ΣΥΡΙΖΑ προ των πυλών της Βαστίλης ξανάρχισαν τώρα τα όργανα να βαράνε αυτή τη φορά και από αριστερά και από δεξιά, όπου τσιμπάει ο καθείς!
Μία απαραίτητη διευκρίνιση. Το δημοσίευμα απευθύνεται σε όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ μετατρέποντας το ακίνδυνο ρυάκι σε επικίνδυνο για την καθεστηκυία τάξη χείμαρρο και τώρα θέλουν να εγκαταλείψουν αυτό τους το εγχείρημα φοβούμενοι οπισθοδρομήσεις. Όσοι προσπάθησαν για το ίδιο, ψηφίζοντας άλλα κόμματα της αριστεράς, γνώμη μου είναι ότι πρέπει να παραμείνουν εκεί , πιστοί στο μετερίζι του αγώνα τους.
Ας μην είμαστε και τόσο σίγουροι ότι είναι καλό για όλους μας ο ΣΥΡΙΖΑ να στραγγίσει το αριστερό ακροατήριο στην προσπάθειά του για αυτοδυναμία. Τροχοπέδη σ’ αυτή την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο οι αριστεροί που δεν τον ψήφισαν, προτιμώντας άλλο αριστερό κόμμα, όσο οι αριστεροί που τον ψήφισαν και τώρα φοβούμενοι δεξιόστροφα γυρίσματα, δεν θέλουν να τον ξαναψηφίσουν. Αυτοί οι αριστεροί ψηφοφόροι, με τις δίκαιες επιφυλάξεις τους, είναι που θα στερήσουν την αριστερά να κυβερνήσει, χωρίς καν να περιμένουν τουλάχιστον να επαληθευτούν οι φοβίες τους, αφού έτσι και αλλιώς η ψήφος τους δεξιά πολιτική θα φέρει, μιας και καταψηφίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές, ξαναζωντανεύουν την σημερινή κυβέρνηση. Η αύξηση λοιπόν των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει αναγκαστικά να προέρθει από το συντηρητικό ακροατήριο που αν και τα ταξικά του συμφέροντα τα εκφράζει η αριστερά εν τούτοις είναι εγκλωβισμένο στο δεξιό χώρο. Δυστυχώς στη χώρα μας αυτός ο λεγόμενος κεντροδεξιός χώρος είναι η πλειοψηφία και ο ΣΥΡΙΖΑ για να κυβερνήσει χρειάζεται τη βοήθειά του, εφόσον πιστεύει στις δημοκρατικές διαδικασίες και όχι στην κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων όπως π.χ. το ΚΚΕ. Είναι όμως ποτέ δυνατόν π.χ. ο Λαφαζάνης να προσεγγίσει ένα κεντροδεξιό ακροατήριο; Μπορεί από τη μία μέρα στην άλλη π.χ. ο Στρατούλης να φέρει κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ ένα συντηρητικό ψηφοφόρο; Αυτή λοιπόν την προσέγγιση νομίζω ότι την έχουν αναλάβει ορισμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθώντας να βρουν ακροατήριο σε έναν κόσμο εγκλωβισμένο σε χώρο εχθρικό των συμφερόντων του.
Ας το σκεφτούν λίγο περισσότερο όσοι αριστεροί ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και τώρα θέλουν να τον εγκαταλείψουν. Έως πότε δηλαδή οι αριστεροί θα ταυτίζονται με τον Σίσυφο!
http://anemosantistasis.blogspot.gr/2014/03/blog-post_7212.html
Γράφει ο Στέφανος Πρίντσιος
Σε όσους είναι ή αισθάνονται αριστεροί απευθύνεται ο παρακάτω προβληματισμός:
Μέχρι πρότινος ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας αριστερός συνασπισμός κομμάτων, κινήσεων, οργανώσεων και κινημάτων συνολικής αποδοχής 4%, ακίνδυνη φωνή διαμαρτυρίας για την καθεστηκυία τάξη. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ γιγαντώθηκε και το ακίνδυνο ρυάκι φούσκωσε, έγινε ορμητικός χείμαρρος, ικανός να παρασύρει στο διάβα του νοοτροπίες δεκαετιών! Η αντίδραση του κατεστημένου ήταν άμεση και αποτελεσματική, με λυσσαλέα χτυπήματα κατασυκοφάντησης του, τόσο από τα δεξιά όσο και από τα αριστερά. Άλλοι τον κατηγορούν για δεξιά μνημονιακή στροφή, άλλοι για σταλινισμό και γκουλάγκ, άλλοι ότι θα τους πάρει την κατσίκα, άλλοι για αναρχισμό, άλλοι για χρυσαυγιτισμό και δεν συμμαζεύεται!
Αρκετοί αριστεροί ψηφοφόροι του αρχίζουν ήδη να απομακρύνονται από τις τάξεις του χολωμένοι, βρίσκοντας την όποια αφορμή, είτε από μία δήλωση, πότε του Σταθάκη, πότε του Μπαλάφα κ.α. «δεξιών» χαρακτηριζόμενων δυνάμεων. Άλλοι πάλι ζορίζονται από την επιλογή Βουδούρη και ούτω καθεξής! Ξεχνούν όμως το βασικότερο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κυβερνήσει καταλαμβάνοντας με έφοδο τα χειμερινά ανάκτορα, αλλά για να κυβερνήσει χρειάζεται κοινοβουλευτική πλειοψηφία η οποία μπορεί να προέλθει μόνο με τις ισχύουσες σήμερα εκλογικές διαδικασίες. Δυστυχώς το σύνολο σήμερα των αριστερών δυνάμεων στη χώρα μας με καθαρή αριστερή σκέψη και φιλοσοφία δεν ξεπερνά το 30% και αυτό βρίσκεται διασκορπισμένο. Αυτή την αριστερή πανσπερμία κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να την ενώσει, απειλώντας για πρώτη φορά, μετά την ΕΔΑ, να χτυπήσει ειρηνικά την πόρτα της εξουσίας στην Ελλάδα. Στο καθοριστικό αυτό σημείο, αρχίζουν τα δύσκολα, αρχίζουν οι προβληματισμοί και οι αμφισβητήσεις κυρίως από τα αριστερά του.
Η ΤΡΙΧΟΤΟΜΙΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΧΑΣ
Μετά πολλών κόπων και βασάνων έγινε το ακατόρθωτο και ενοποιήθηκε η εν Ελλάδι αριστερά το 1990 στο περιβόητο ενιαίο Συνασπισμό Κύρκου – Φλωράκη και λοιπών αριστερών δυνάμεων.
Ήταν ένα εγχείρημα που μπορούσε να χτυπήσει εξουσία αλλά χώρισαν γρήγορα τα τσανάκια τους γιατί κάποιοι γνήσιοι κομουνιστές δεν ήθελαν συναναστροφές με οπορτουνιστές. Πήρε λοιπόν το ΚΚΕ των ομμάτιον του και παράτησε το «δεξιό» Συνασπισμό να βολοδέρνει στο μπαίνει δεν μπαίνει στη Βουλή.
Μόλις ο Συνασπισμός κατάφερε να σταθεί στα πόδια του από κατηγορούμενος ως οπορτουνιστής φάνηκε αμέσως πολύ κομουνιστής σε ορισμένους που τον παράτησαν στα κρύα του λουτρού δημιουργώντας τη ΔΗΜΑΡ.
Συνασπιστές και λοιποί αριστεριστές, με τη μορφή του ΣΥΡΙΖΑ πλέον, ξαναεπιχείρησαν ένα ντου για την εξουσία αλλά τους κόπηκε η φόρα γιατί αυτή τη φορά χαρακτηρίστηκαν από ορισμένους συντρόφους τους δεξιοπασοκίζοντες, αυτοί οι ως αναρχοκομουνιστές κατηγορούμενοι πανταχόθεν!
Αφού επιβίωσε η αριστερά και από αυτή τη δοκιμασία με το ΣΥΡΙΖΑ προ των πυλών της Βαστίλης ξανάρχισαν τώρα τα όργανα να βαράνε αυτή τη φορά και από αριστερά και από δεξιά, όπου τσιμπάει ο καθείς!
Μία απαραίτητη διευκρίνιση. Το δημοσίευμα απευθύνεται σε όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ μετατρέποντας το ακίνδυνο ρυάκι σε επικίνδυνο για την καθεστηκυία τάξη χείμαρρο και τώρα θέλουν να εγκαταλείψουν αυτό τους το εγχείρημα φοβούμενοι οπισθοδρομήσεις. Όσοι προσπάθησαν για το ίδιο, ψηφίζοντας άλλα κόμματα της αριστεράς, γνώμη μου είναι ότι πρέπει να παραμείνουν εκεί , πιστοί στο μετερίζι του αγώνα τους.
Ας μην είμαστε και τόσο σίγουροι ότι είναι καλό για όλους μας ο ΣΥΡΙΖΑ να στραγγίσει το αριστερό ακροατήριο στην προσπάθειά του για αυτοδυναμία. Τροχοπέδη σ’ αυτή την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο οι αριστεροί που δεν τον ψήφισαν, προτιμώντας άλλο αριστερό κόμμα, όσο οι αριστεροί που τον ψήφισαν και τώρα φοβούμενοι δεξιόστροφα γυρίσματα, δεν θέλουν να τον ξαναψηφίσουν. Αυτοί οι αριστεροί ψηφοφόροι, με τις δίκαιες επιφυλάξεις τους, είναι που θα στερήσουν την αριστερά να κυβερνήσει, χωρίς καν να περιμένουν τουλάχιστον να επαληθευτούν οι φοβίες τους, αφού έτσι και αλλιώς η ψήφος τους δεξιά πολιτική θα φέρει, μιας και καταψηφίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν στις προηγούμενες εκλογές, ξαναζωντανεύουν την σημερινή κυβέρνηση. Η αύξηση λοιπόν των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει αναγκαστικά να προέρθει από το συντηρητικό ακροατήριο που αν και τα ταξικά του συμφέροντα τα εκφράζει η αριστερά εν τούτοις είναι εγκλωβισμένο στο δεξιό χώρο. Δυστυχώς στη χώρα μας αυτός ο λεγόμενος κεντροδεξιός χώρος είναι η πλειοψηφία και ο ΣΥΡΙΖΑ για να κυβερνήσει χρειάζεται τη βοήθειά του, εφόσον πιστεύει στις δημοκρατικές διαδικασίες και όχι στην κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων όπως π.χ. το ΚΚΕ. Είναι όμως ποτέ δυνατόν π.χ. ο Λαφαζάνης να προσεγγίσει ένα κεντροδεξιό ακροατήριο; Μπορεί από τη μία μέρα στην άλλη π.χ. ο Στρατούλης να φέρει κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ ένα συντηρητικό ψηφοφόρο; Αυτή λοιπόν την προσέγγιση νομίζω ότι την έχουν αναλάβει ορισμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ προσπαθώντας να βρουν ακροατήριο σε έναν κόσμο εγκλωβισμένο σε χώρο εχθρικό των συμφερόντων του.
Ας το σκεφτούν λίγο περισσότερο όσοι αριστεροί ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και τώρα θέλουν να τον εγκαταλείψουν. Έως πότε δηλαδή οι αριστεροί θα ταυτίζονται με τον Σίσυφο!
http://anemosantistasis.blogspot.gr/2014/03/blog-post_7212.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου