Κόκκινο λουλούδι
“ Η ψήφος στις 18 και 25 του Μάη δίνει τα χαρακτηριστικά του προσήμου της μελλοντικής πολιτικής πορείας του τόπου και επειδή κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει τη δυναμική του πλαισίου που προσδιορίζει τις εξελίξεις και να κινηθεί ανεύθυνα και ανερμάτιστα, οφείλουμε να σηματοδοτήσουμε αυτές τις εξελίξεις με τα χαρακτηριστικά της μελλοντικής διακυβέρνησης του τόπου, μιας διακυβέρνησης αριστερής. ” Του Σπύρου Μπεκιάρη
Η δύναμη της ποίησης έγκειται στο γεγονός της μέθεξης του απλού ανθρώπου με το αισθητήριο του δημιουργού και στη δυνατότητα γενίκευσης του ατομικού. Όταν όμως η ατομική διαίσθηση υπερβαίνει τα όρια των συγκεκριμένων χρονικών διαστημάτων, τότε η διεγερτική φωνή του ποιητή αποτελεί τον φάρο και τον οδηγητή για κάθε χειμαζόμενο πολίτη και λαό. Έτσι, για να απαλλαγούμε από τις ενοχές της ευθύνης για την κρίση, ας φέρουμε στο νου μας τα λόγια του Γιώργου Σουρή, που μας επιτρέπουν να σχηματίσουμε το πορτραίτο και των σημερινών ιθυνόντων και διαχειριστών της πολιτικής εξουσίας, σε όλα τα επίπεδα.
Στα 1902 γράφει ο Σουρής:
Δυστυχία σου Ελλάς
με τα τέκνα που γεννάς!
Ω Ελλάς ηρώων χώρα
τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;
Και να θελήσει κανείς να παραδεχθεί κάποια ίχνη ποιητικής υπερβολής και σαρκασμού προσγειώνεται παραχρήμια, φέρνοντας στο νου του τα «ανθρωπάρια», όχι κατ’ ανάγκη σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής εξουσίας, που εμπορεύονται τις τύχες αυτού του λαού κι αυτού του τόπου. Το τραγικό είναι ότι 110 χρόνια μετά τα γραφόμενα γινόμαστε μάρτυρες του «πολιτικού ανθρωπομορφισμού» και απέχουμε παρασάγγας από τον πολιτικό ανθρωπισμό.
Γι’ αυτά τα περίφημα στελέχη, που η καλή μας τύχη μάς επιτρέπει να τα γευόμαστε και σήμερα γράφει ο ποιητής:
Ποιο είδε κράτος...
Να χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά
και ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τους κλέφτες να γυρεύουνε;
Οι αλχημικές διαστάσεις του πλεονάσματος δεν αναιρούν σε καμιά περίπτωση την ύπαρξη πλεονάσματος ευήθειας και υποκρισίας. Οι εντολοδόχοι διαχειριστές της εκτελεστικής εξουσίας και οι λυμαινόμενοι τον ιδρώτα και τις ελπίδες του λαού να κόπτονται για την απόδοση δικαιοσύνης και τη διαφάνεια! Κι όλα αυτά εν όψει εκλογικών αναμετρήσεων που η αγοραία μιντιακή εξουσία προσπαθεί εναγωνίως να τις ντύσει με το ένδυμα της χαλαρής έκφρασης και της ανέξοδης διαμαρτυρίας. Αν τα καταφέρει το πρόβλημα είναι του πολίτη, ο οποίος οφείλει, νηφάλια, να οδηγήσει το νυστέρι στην καρδιά του αποστήματος και να εξοβελίσει διά παντός τον ανθρωπομορφισμό από την πολιτική κονίστρα.
Το πρόσημο στις ερχόμενες εκλογές αναπότρεπτα πρέπει να είναι προοδευτικό, να είναι αριστερό. Κάθε άλλη επιλογή εγείρει ερωτήματα για το «εύρωστον» της ελληνικής κοινωνίας και το «υγιές» του πολιτικού αισθητηρίου και κριτηρίου του Έλληνα πολίτη. Οριοθετώντας την αριστερή προοπτική οφείλουμε ν’ αντιταχτούμε στις λογικές της χαλάρωσης και στους ταρτούφους που ενδημούν σε κάθε χώρο της ελληνικής πραγματικότητας και εμφανίζονται ως μεγέθη με κύρος και ικανότητα.
Είναι αυτοί που ο Σουρής κατονομάζει και δυστυχώς αυτοί οι οποίοι ορίζουν τη μοίρα μας, αυτοί δηλαδή που πραγματεύονται αναπαλλοτρίωτα δικαιώματά μας.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει
κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Ούτε με τον μπούφο, ούτε με την αλεπού μπορείς να πας μπροστά. Οι μπούφοι σε οδηγούν στον γκρεμό, ενώ οι αλεπούδες στον εκτροχιασμό... Αυτοί λοιπόν οι πανέξυπνοι λογιστάδες που ανακαλύπτουν πλεονάσματα και προοπτικές ανάπτυξης επιβάλλεται να ενταφιαστούν, πολιτικά.
Κάθε εκλογική αναμέτρηση θεωρείται σημαντική. Όμως οι συγκεκριμένες αναμετρήσεις, για την αυτοδιοίκηση και το Ευρωκοινοβούλιο, θεωρούνται οι πιο σημαντικές στην πολιτική ιστορία του τόπου, γιατί μπορούν να αλλάξουν τον χαρακτήρα του προσήμου στην πολιτική πορεία της χώρας και προσθετικά να τροφοδοτήσουν την προοπτική των αναγκαίων ανατροπών. Την ώρα που οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης πασχίζουν να στηρίξουν την κυβέρνηση των καταστροφικών επιλογών για τους Έλληνες, για να διασφαλίσουν τη δική τους οικονομική και πολιτική ηγεμονία και την απευκταία αναβίωση του άξονα στην πολιτικοοικονομική του μορφή, ο ελληνικός λαός έχει χρέος να τους απογοητεύσει και να χαλάσει το πανηγύρι των καναλιών και των ψευτοαναλυτών. Γιατί η αναπηρική λογική του καναπέ και η Φαρισαϊκή προτροπή της αποχής από τις κάλπες είναι επιλογές που ενθαρρύνουν τη Μέρκελ και τους Σαμαρο-βενιζέλους. Δεν είναι η ώρα για καφέ και παραλία, αλλά είναι η ώρα της πολιτικής ευθύνης, γιατί πέτρα που δεν κυλάει χορταριάζει.
Για ποιους λόγους μπορεί κάποιος να ψηφίσει Σαμαρά ή Βενιζέλο;
- Είναι δυνατόν να πεισθεί, κανείς για το εικονικό πλεόνασμα; Σήμερα που το χρέος είναι μεγαλύτερο από το 2009.
- Είναι δυνατόν Έλληνας, εργαζόμενος, μισθοσυντήρητος, άνεργος, συνταξιούχος να τιμήσει με την ψήφο του αυτούς που αποθεμελίωσαν το σύστημα υγείας;
- Είναι δυνατόν ο νέος να παρασυρθεί από τις πελατειακού τύπου υποσχέσεις για εποχική απασχόληση την ώρα που βιώνει τον εφιάλτη της ανεργίας;
- Είναι δυνατόν να δώσουν ψήφο στους εταίρους της συγκυβέρνησης οι απολυμένοι σ’ όλους τους χώρους, οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, οι φαρμακοποιοί, οι αυτοκινητιστές και κυρίως οι άνεργοι;
- Είναι δυνατόν να πείσουν κανένα οι υποσχέσεις για 14.000 διορισμούς, με το πρόσχημα της ποιοτικής αναβάθμισης του δημοσίου, την ώρα που υπάρχουν δεσμεύσεις για αντίστοιχες απολύσεις;
- Είναι δυνατόν ο παραδοσιακός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ, που ανδρώθηκε πολιτικά με την αντιδεξιά προοπτική να ψηφίσει Βενιζέλο, για να αποτελέσει ο κύριος αυτός το δεκανίκι του Σαμαρά; Και το σύνθημα που από το 74 ηχεί: Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά... Αποτελεί πια ιστορικό κειμήλιο;
- Είναι δυνατόν ο Έλληνας πολίτης να μη σκέπτεται το νέο μεσοπρόθεσμο και τα νέα επώδυνα μέτρα που θα ψηφιστούν τον Ιούνιο;
Όμως υπάρχουν και δυνάμεις πολιτικά όμορες με τη σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία ιστορικά επωμίζεται μεγάλες ευθύνες, και οι οποίες οφείλουν να λειτουργήσουν με επίγνωση.
• Πρώτα - πρώτα η Δημοκρατική αριστερά, δεν δικαιούται να απορρίπτει τις προτάσεις για ισότιμη, συμμετοχή στις πρωτοβουλίες για τη δημιουργία του μεγάλου πόλου που θα οδηγήσει στην αριστερή πορεία, την ώρα που συμμετείχε «για το καλό του τόπου», στη διακυβέρνηση της χώρας, στο πλαίσιο των μνημονιακών επιλογών. Πολύ περισσότερο οφείλουν οι σύντροφοι της Δημοκρατικής αριστεράς να συνειδητοποιήσουν ότι δεν δικαιούνται να λειτουργήσουν ως το ανάχωμα στην δεδομένη προοπτική ενίσχυσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
• Οι ακραιφνείς αριστεροί οφείλουν να απαλλαγούν από τα σύνδρομα του Ρεβιζιονισμού και της πολιτικής καθαρότητας. Τότε ίσως συμβάλλουν στην πραγμάτωση του στόχου που για πρώτη φορά φαίνεται εφικτός, δηλ. στην πρώτη αριστερή διακυβέρνηση της χώρας. Οι εμμονές στις λογικές της ορθοδοξίας και της μη παρέκκλισης δεν συνάδουν με το ήθος του πραγματικού αριστερού. Σε επίπεδο τουλάχιστον αυτοδιοικητικών εκλογών δεν δικαιούται κανένας αριστερός να δηλώνει ότι η δεύτερη Κυριακή, αν έχουν «προκριθεί» συνδυασμοί που υποστηρίζονται από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Ν.Δ., δεν ψηφίζει ούτε τους μεν, ούτε τους δε. Κάθε αριστερός και προοδευτικός πολίτης έχει έναν μόνο δρόμο να πορευθεί, το δρόμο που οδηγεί στην ενίσχυση της μεγάλης αριστερής προοδευτικής παράταξης. Διαφορετικά θα βιώνει την πικρή και ένοχη μοναξιά του πολιτικού αυτισμού.
• Όσον αφορά το άρτι εμφανιζόμενο πολιτικό μόρφωμα, το ποτάμι, δεν θα πρέπει να παρασυρθεί από τη σκόπιμη υπερπροβολή και έχουν χρέος ο πρόεδρός του και οι άλλοι παράγοντες να λάβουν υπόψη τους την κρίση της ιστορίας, η οποία σε κάθε περίπτωση είναι αμείλικτη. Δεν μπορούν να δηλώνουν ότι μπορεί να συνεργαστούν, δίκην μπαλαντέρ, με όποιον κερδίσει τις εκλογές. Η σοβαρή πολιτική δεν είναι κουμ - καν. Η σοβαρή προοδευτική πολιτική δεν έχει ανάγκη τις διανοουμενίστικες αμετροέπειες, αλλά την πίστη στην αριστερή πολιτική πορεία. Αλήθεια μπορεί να πείσει ο οποιοσδήποτε καλοδεχούμενος νέος φορέας τον Έλληνα πολίτη, εάν δηλώνει ότι μπορεί να συνεργαστεί και με τον Σαμαρά;
Τα αναχώματα, στην όποια μορφή τους και ο όψιμες πολιτικές ερωτοτροπίες για την αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον κάποιων καστών, γιγαντώνουν τη θέληση του λαού για αλλαγή και ανατροπές. Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορείς να περιμένεις τίποτα απ’ αυτούς που ανεβάζουν το χρέος, απογειώνουν την ανεργία, διαλύουν την παιδεία και την υγεία, σπρώχνουν τους πολίτες στη φτώχια και τον αποκλεισμό, οδηγούν στην κοινωνική κατάρρευση και εκχωρούν μαζί με τα κεκτημένα και την αξιοπρέπειά μας.
Η ψήφος στις 18 και 25 του Μάη δίνει τα χαρακτηριστικά του προσήμου της μελλοντικής πολιτικής πορείας του τόπου και επειδή κανένας δεν μπορεί να αγνοήσει τη δυναμική του πλαισίου που προσδιορίζει τις εξελίξεις και να κινηθεί ανεύθυνα και ανερμάτιστα, οφείλουμε να σηματοδοτήσουμε αυτές τις εξελίξεις με τα χαρακτηριστικά της μελλοντικής διακυβέρνησης του τόπου, μιας διακυβέρνησης αριστερής.
Οι πιο κρίσιμες εκλογές θα είναι οι επόμενες βουλευτικές εκλογές...
Όσοι, εκόντες ή άκοντες, συνεργήσουν στην προσπάθεια αλλοίωσης της θέλησης του λαού και συνδράμουν τη συντήρηση στην προσπάθειά της να κρατήσει θετικό εκλογικό πρόσημο, να γνωρίζουν ότι η Ιστορία θα τους κρίνει και το κυριότερο ότι δεν έχουν καν το δικαίωμα να επικαλούνται την αριστερή τους καταγωγή και κληρονομιά.
ΣΥΡΙΖΑ: Μετεξεταστέα η Άννα Μισέλ - Να έρθει διαβασμένη την επόμενη φορά
ΣΥΡΙΖΑ: Δεν τρομοκρατούμαστε από επιθέσεις και τραμπουκισμούς
Καθηγητής Πανάς: «Μπροστά με 6% ο ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές» (ΒΙΝΤΕΟ)
Αλέξης Τσίπρας: Με τον ΣΥΡΙΖΑ για να σταματήσουμε την καταστροφή
Τα βιογραφικά των υποψήφιων ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ
http://www.periodista.gr/greece/item/11123.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου