Αυτά τα πρόσωπα που βολεύονται...

Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ*

Λοιπόν, πάει τελείωσε. Αυτά τα πρόσωπα που βολεύονται αξίζουντελικώς κάθε έπαινο, κάθε βραβείο, κάθε διάκριση. Και τον καθιστό ύμνο, που λέει ο λόγος. Διότι πριν καλά-καλά βρεθούν όρθιοι, τσουπ ξαναθρονιάζονται. Επιπλέον, επιπλέουν σε συνθήκες παντός καιρού. Συντάσσουν επιστολές, αλλάζουν στολές, ασκούν συστολές, εξασκούν διαστολές, ελίσσονται, εξελίσσονται. Αλλά το στασίδι στο υπερώο του κράτους, των δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων, των ΜΜΕ, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικό τους είναι.

Το θέμα είναι να τρουπώσεις, έλεγε ο Γκιωνάκης σε παλιά ελληνική ταινία. Ε, αυτοί και αυτές τρουπώνουν συνεχώς. Αλλάζουν κυβερνήσεις; Αυτοί εκεί. Αλλάζουν υπουργοί; Αυτοί εκεί. Αλλάζουν κόμμωση, στρατόπεδο, ιδέες, μπλα-μπλα, αλλά μόνο ένα δεν αλλάζουν: Το ταλέντο τους στο διορισμό. Στο βόλεμα. Στο τρούπωμα. Έτσι που ο ατρούπωτος λαός να τους θεωρεί κάτι σαν εκείνους τους αθάνατους της μυθολογίας. Αυτοί δεν χάνονται όποιος και να 'ναι στα πράγματα, είναι η επωδός που συνοδεύει κάθε τους βήμα.

Ε, με τη νέα κυβέρνηση είπαμε όλοι ότι τελειώνουμε μ' αυτή τη νομενκλατούρα της αρπαχτής, της μετριότητας και της συμφοράς. Θα παίξουν οι δικοί μας τη φλογέρα του ήθους, της αξιοκρατίας, της συνέπειας και θα φουντάρουν τα ποντίκια με τον ήχο της να πνιγούν. Αμ δε. Ξανά προς τη δόξα τραβούν κάποιοι αδιάβροχοι. Να και διευθύνοντες σύμβουλοι, να και πρόεδροι, να και αντιπρόεδροι, να και ο διάολος τον πατέρα τους. Και βγάζουν και γλώσσα από πάνω για το ανυπότακτο της διαδρομής τους. Και το μπάρμπα στη Μακρόνησο.

Καλά βρε παιδιά της Ελλάδας παιδιά, που σκληρά πολεμάτε: Στην εξουσία που σας έστειλε ο λαός, λεφτά δεν έχετε, εντάξει. Δίνετε τη μάχη σας στη ζούγκλα των Eurogroup, εντάξει. Παλεύετε με όλους τους διαβόλους και τους τριβόλους, εντάξει. Αλλά αυτούς τους εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντες τι τους βρίσκετε και τι τους θέλετε; Γιατί τους ενθρονίζετε πάλι σε θέσεις κλειδιά και τους δίνετε τα ίδια κλειδιά με τα οποία άνοιγαν τα δημόσια ταμεία κι έκλειναν σπίτια; Ποιος Θεός και ποιος Μαρξ το θέλει αυτό;

Δεν έχουν πείρα οι καινούργιοι, θα πείτε. Καλώς. Το θέμα είναι να αποκτήσουν τάχιστα πείρα, για να μη μυρίσουμε όλοι άσχημα. Διότι υπάρχει και ο απόλυτος πολιτικός κανόνας: Κώλο είδες; Σκατά να περιμένεις....

*Δημοσιεύθηκε στην''ΑΥΓΗ'' την Τετάρτη 13 Μαίου 2015