του Νίκου Ιγγλέση
Ύστερα από τρείς Συνόδους Κορυφής, ατέλειωτες διαπραγματεύσεις και ανατολίτικα παζάρια, Ευρωπαϊκή Ένωση και Τουρκία κατέληξαν σε μια συμφωνία για το μεταναστευτικό που μπορεί να χαρακτηριστεί ως ευχολόγιο με γκρίζα σημεία και μεγάλα πρακτικά προβλήματα εφαρμογής.
Παρά την ασάφεια της Κοινής Δήλωσης ΕΕ - Τουρκίας το βέβαιο είναι ότι περίπου 50.000 μετανάστες και πρόσφυγες που έχουν εισέλθει παράνομα στην Ελλάδα θα μείνουν εγκλωβισμένοι στη χώρα μας, αφού έχει κλείσει οριστικά η οδός των Δυτικών Βαλκανίων, ενώ λαμβάνονται μέτρα για να μην υπάρξει άλλη οδός ούτε μέσω Βουλγαρίας ούτε μέσω Αλβανίας.
Παράλληλα για όσους εισέλθουν από την 20η Μαρτίου 2016 και μετά, εφ’ όσον ζητήσουν και τους χορηγηθεί άσυλο, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη με βάση τις διεθνείς συνθήκες να τους φιλοξενήσει στο έδαφός της. Ποιος θα είναι ο αριθμός τους κανείς δεν το γνωρίζει, αφού αυτό εξαρτάται από τις προθέσεις της Τουρκίας.
Με τη συμφωνία για τις μεταναστευτικές ροές η Τουρκία πέτυχε να καταστεί απαραίτητος - προνομιακός εταίρος της ΕΕ. Η ιδιότητα αυτή την ενισχύει αποφασιστικά στην αντιπαράθεσή της με ...
τη Ρωσία στην περιοχή της Μ. Ανατολής (Συρία - Ιράκ). Η ΕΕ έχει στοιχηθεί πίσω από την Τουρκία, που θεωρεί ότι αποτελεί τη χώρα - κλειδί, για να μην κατακλυστεί η ίδια από εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες.
Παράλληλα η Τουρκία εξασφάλισε το άνοιγμα ενός ακόμη κεφαλαίου (Κεφ. 33) της διαπραγματευτικής διαδικασίας διατηρώντας έτσι ζωντανή την ενταξιακή προοπτική της στην ΕΕ. Το τι θα σήμαινε μια μελλοντική ένταξη της Τουρκίας των 75 εκατομμυρίων στην Ε.Ε με το δικαίωμα εγκατάστασης τούρκων υπηκόων στην Ελλάδα και την Κύπρο, είναι ένα μεγάλο θέμα που δεν μπορούμε να αναλύσουμε στο άρθρο αυτό.
Ακόμη η Τουρκία, παζαρεύοντας τις μεταναστευτικές ροές, πέτυχε να εξασφαλίσει την απελευθέρωση της βίζας για τους πολίτες της από τα τέλη Ιουνίου 2016, καλύπτοντας τα προαπαιτούμενα που έχουν απομείνει. Έτσι το καλοκαίρι οι Τούρκοι θα έρχονται ελεύθερα στην Ελλάδα ενώ οι Ρώσοι, για παράδειγμα, θα χρειάζονται βίζα.
Τέλος η Τουρκία εξασφάλισε 3+3 δισ. ευρώ, μέχρι το 2018, για να διαχειριστεί τους μετανάστες και πρόσφυγες στο έδαφός της. Ένα μέρος από το ποσό αυτό των 6 δισ. θα πληρώσει και η Ελλάδα.
Made in Turkey
Το μεταναστευτικό κύμα προς την Ελλάδα και εν συνεχεία προς τις άλλες χώρες της Ε.Ε. διογκώθηκε σχεδιασμένα από την Τουρκία και αποτελεί σήμερα ισχυρό όπλο της εξωτερικής πολιτικής της, προκειμένου να καταστεί περιφερειακή δύναμη.
Ο θρησκευτικός - εθνοτικός πόλεμος στη Συρία ενισχύθηκε και χρηματοδοτήθηκε από την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και άλλες σουνιτικές χώρες προκειμένου να ανατραπεί ο πρόεδρος Μπασάρ Αλ- Άσαντ (ανήκει στη μειονότητα των Αλουιτών) που στηρίζεται από το σιιτικό Ιράν και τη Χεσμπολάχ του Λιβάνου. Αποτέλεσμα αυτής της αντιπαράθεσης ήταν η δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) το οποίο ενίσχυσε η Τουρκία με την παροχή όπλων και πολεμοφοδίων μέσω των τουρκο-συριακών συνόρων καθώς και αγοράζοντας πετρέλαιο από τις πετρελαιοπηγές της Συρίας και του Ιράκ που ελέγχει το ISIS. Απώτερος στόχος της Τουρκίας ήταν να καταστεί επικυρίαρχη δύναμη σ’ όλο το έδαφος της Συρίας μέσω της συνεργασίας της με τους σουνίτες αντικαθεστωτικούς (ISIS, Αλ-Νούσρα κλπ.).
Πέρα από την ευθύνη της στη συριακή διαμάχη η Τουρκία άνοιξε τα σύνορά της (δεν απαιτεί βίζα) σ’ όλους τους οικονομικούς μετανάστες από το Πακιστάν και το Αφγανιστάν μέχρι το Κέρας της Αφρικής (Σομαλία, Ερυθραία, Σουδάν) και από εκεί μέχρι το Μαρόκο. Χαρακτηριστικό είναι ότι Μαροκινοί, Αλγερινοί αλλά και άνθρωποι από την Υποσαχάρια Αφρική, αντί να περάσουν στις απέναντι ισπανικές ακτές, έρχονταν με πτήσεις τσάρτερ από το Μαρόκο στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί με λεωφορεία μεταφέρονταν στα παράλια της Μικράς Ασίας προκειμένου στη συνέχεια να περάσουν στα νησιά του Αιγαίου. Όλη αυτή η επιχείρηση γινόταν και γίνεται από κυκλώματα διακινητών κάτω όμως από την εποπτεία και τον έλεγχο των κρατικών Αρχών και των μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ) της Τουρκίας. Γιατί άραγε οι μετανάστες αυτοί δεν προωθούνται προς τα κοντινά βουλγαρικά σύνορα; Το επιτελικό σχέδιο των Τούρκων ήταν να «πνίξουν» την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη με μετανάστες και μετά να ζητήσουν ανταλλάγματα για να μειώσουν τις ροές, όπως έκαναν στη Σύνοδο Κορυφής της 18ης Μαρτίου 2016. Σημειώνουμε ότι το 2015 έφθασαν στα νησιά του Α. Αιγαίου 856.000 μετανάστες και πρόσφυγες κάθε εθνικότητας ενώ τους δύο πρώτους μήνες του 2016 άλλοι περίπου 150.000.
Ανθρωπιστική κρίση και εθνική ασφάλεια
Οι οικονομικοί μετανάστες και οι πρόσφυγες που φτάνουν στην Ελλάδα και μέσω αυτής στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι δυστυχισμένοι άνθρωποι που θέλουν να εγκατασταθούν σε μια αναπτυγμένη χώρα και να κάνουν μια νέα αρχή στη ζωή τους. Ουσιαστικά, στην πλειοψηφία τους, πρόκειται για εποίκους που αναζητούν μια μόνιμη εγκατάσταση και όχι μια προσωρινή διαμονή.
Οι περισσότερες ευρωπαϊκές κοινωνίες είναι αντίθετες στην εγκατάσταση εποίκων στο έδαφός τους όταν μάλιστα αυτοί προέχονται από χώρες με πολύ διαφορετικό πολιτισμό, θρησκεία και κουλτούρα. Ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς την παραμονή της Διάσκεψης Κορυφής (17-3-16) δήλωσε ότι 22 από τα 28 κράτη της ΕΕ δε δέχονται την εγκατάσταση προσφύγων στην επικράτειά τους. Όπως έχει δείξει η μέχρι σήμερα εμπειρία σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί δεν αφομοιώνονται αλλά γκετοποιούνται προκειμένου να διατηρήσουν τα εθνικά, θρησκευτικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά τους. Η γκετοποίηση, δηλαδή, δεν είναι αποτέλεσμα ρατσιστικών και ξενοφοβικών χαρακτηριστικών της κοινωνίας υποδοχής αλλά επιλογή των νεοφερμένων που, ακόμα κι’ αν ενταχθούν στην αγορά εργασίας, θέλουν να διατηρήσουν την ταυτότητά τους.
Οι χώρες που αντιδρούν στην εγκατάσταση μεταναστών και προσφύγων υπολογίζουν το οικονομικό κόστος που θα έχει ένα τέτοιο ενδεχόμενο στο σύστημα κοινωνικής προστασίας, στην ποιότητα της υγειονομικής περίθαλψης και στο επίπεδο του εκπαιδευτικού συστήματός τους. Θυμίζουμε ότι η αναπτυγμένη Δανία ψήφισε νόμο με τον οποίο κατάσχονται όλα τα χρήματα και τιμαλφή των μεταναστών πάνω από τα 1.250 ευρώ προκειμένου να χρηματοδοτείται η διαβίωσή τους στην επικράτειά της.
Αντίθετα κάποιες άλλες χώρες είναι διατεθειμένες να αποδεχτούν ένα συγκεκριμένο αριθμό μεταναστών και προσφύγων όχι για ανθρωπιστικούς αλλά για καθαρά οικονομικούς λόγους. Πρόκειται για χώρες, όπως π.χ. η Γερμανία, που έχουν ανάγκη από εργατικά χέρια λόγω της υπογεννητικότητας, που προκαλεί γήρανση του πληθυσμού τους. Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης το εργατικό δυναμικό της Ευρώπης θα μειωθεί κατά 50 εκατομμύρια μέχρι το 2050. Γι’ αυτό χώρες της Βόρειας Ευρώπης με χαμηλή ανεργία και μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες χρειάζονται κατά διαστήματα «ενέσεις νέου αίματος» για να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν την οικονομική δραστηριότητά τους. Αυτός είναι ο λόγος που το 2015 η Γερμανία δέχτηκε ένα εκατομμύριο μετανάστες - πρόσφυγες και η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ εμφανίζεται, τελευταία, μ’ ένα ανθρωπιστικό προσωπείο σε σχέση με άλλους ευρωπαίους ηγέτες.
Στρατηγικές μειονότητες
Η Ελλάδα αποτελεί τον πιο αδύναμο κρίκο μεταξύ των χωρών της Ευρώπης για τρείς λόγους:
α) Διότι δέχεται μια ασύμμετρη επίθεση από την πλευρά της Τουρκίας με τη διοχέτευση από αυτήν εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων. Όσο τα βόρεια σύνορα ήταν ανοιχτά οι άνθρωποι αυτοί έφευγαν προς άλλες χώρες, τώρα εγκλωβίζονται εδώ.
β) Διότι έχει μια κατεστραμμένη οικονομία, λόγω των Μνημονίων και περίπου 1.400.000 άνεργους, άρα δεν έχει τη δυνατότητα να βρει εργασία σ’ αυτούς τους ανθρώπους, εκτός κι’ αν αυτοί, με πολύ χαμηλότερες αμοιβές, υποκαταστήσουν έλληνες εργαζόμενους.
γ) Διότι συνορεύει με την νεοθωμανική - αναθεωρητική Τουρκία, που ενεργεί ως ο προστάτης κάθε μουσουλμανικής μειονότητας.
Παράλληλα, η ελληνική κοινωνία και λόγω της οικονομικής ύφεσης των τελευταίων ετών, παρουσιάζει σημαντική υπογεννητικότητα. Ο ελληνικός πληθυσμός μειώνεται. Το 2014 καταγράφηκαν 113.740 θάνατοι και μόνο 92.149 γεννήσεις από τις οποίες οι 12.163 (13,2%) ήταν από αλλοδαπές μητέρες. Δηλαδή οι ελληνικής καταγωγής πολίτες μειώθηκαν κατά 33.754 άτομα. Επιπρόσθετα ο ελληνικός πληθυσμός μειώνεται λόγω μετανάστευσης της μορφωμένης νεολαίας που δε βρίσκει δουλειά στην πατρίδα της. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ από το 2012 μέχρι και το 2014, δηλαδή σε τρία χρόνια, 348.000 νέοι ηλικίας από 20 έως 34 ετών εγκατέλειψαν τη χώρα που γεννήθηκαν. Η Ελλάδα, δηλαδή, βρίσκεται σε διαδικασία στρατηγικού απο-πληθυσμού που αποδυναμώνει την ισχύ της. Πρόκειται για διαδικασία ιστορικής παρακμής.
Ο τρόπος που οι ελληνικές κυβερνήσεις χειρίστηκαν, τα τελευταία χρόνια, τις μεταναστευτικές ροές που διοχέτευε η Τουρκία στο ελληνικό έδαφος είναι εγκληματικός. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δήλωσε προ ολίγων εβδομάδων ότι στη θάλασσα δεν υπάρχουν σύνορα. Τότε τι αντιπροσωπεύουν τα χωρικά ύδατα των έξι ναυτικών μιλίων πέρα από τις ακτές της χώρας και γύρω από κάθε ελληνικό νησί; Οι κρατικές αρχές αντί να αποτρέψουν αυτή την άοπλη εισβολή στο έδαφος της Ελλάδας, μετατράπηκαν σε φιλανθρωπικές επιτροπές υποδοχής των μεταναστών και προσφύγων, με τη συνδρομή ΜΚΟ μερικές από τις οποίες χρηματοδοτούνται από κέντρα του εξωτερικού που προωθούν την παγκοσμιοποίηση. Θυμίζουμε ότι οι τρείς βασικοί πυλώνες της αμερικανόπνευστης παγκοσμιοποίησης είναι η ελεύθερη διακίνηση: α) κεφαλαίων, β) αγαθών και υπηρεσιών και γ) ανθρώπων (εργατικά χέρια).
Όσοι υποστηρίζουν τα ανοικτά σύνορα, την πτώση του φράχτη στον Έβρο και το «δικαίωμα» κάθε οικονομικού μετανάστη και κάθε πρόσφυγα να πηγαίνει και να εγκαθίσταται, μαζί με την οικογένειά του, σε όποια χώρα επιθυμεί, ας αναρωτηθούν γιατί τα ετεροπροσδιορισμένα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, που επί έξι χρόνια στηρίζουν τα Μνημόνια και την Ύπατη Αρμοστεία των δανειστών, το τελευταίο διάστημα παρουσιάζουν αποκλειστικά την ανθρωπιστική διάσταση του προβλήματος αγνοώντας τους εθνικούς κινδύνους για τη χώρα;
Η Ελλάδα οφείλει, όσο μπορεί οικονομικά, να περιθάλψει όλους αυτούς τους ανθρώπους που βρίσκονται ή θα βρεθούν στο έδαφός της. Πρέπει όμως να αποτρέψει πάσει θυσία τη μόνιμη εγκατάσταση και την ενσωμάτωσή τους στην ελληνική κοινωνία. Ήδη στην ελληνική επικράτεια, από παλαιότερες μεταναστευτικές ροές, υπάρχουν περίπου 700.000 μουσουλμάνοι και η αύξησή τους θα δημιουργούσε μια στρατηγική μειονότητα που θα εκμεταλλευτεί την κατάλληλη στιγμή η Τουρκία, αλλά και οι επικυρίαρχοι δανειστές (Γερμανία).
Κάποιοι, επιεικώς ανιστόρητοι, υποστηρίζουν ότι όπως το 1923-24 η Ελλάδα αφομοίωσε 1.500.000 πρόσφυγες από τη Μ. Ασία έτσι και τώρα μπορεί να αφομοιώσει πολλούς μετανάστες. Αυτό που αγνοούν ή δε θέλουν να πουν είναι ότι οι πρόσφυγες της Μ. Ασίας ήταν Έλληνες και χριστιανοί και ήλθαν στην Ελλάδα να ενωθούν με τους ομοεθνείς τους, δεν ήταν άλλης εθνικότητας και άλλης κουλτούρας. Χαρακτηριστικό είναι ότι επί περίπου εκατό χρόνια η Ελλάδα δεν έχει καταφέρει να αφομοιώσει τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης (114.000 άτομα) που αποτελείται από Τουρκογενείς, Πομάκους και Ρομά.
Οι στρατηγικές μειονότητες χρησιμοποιήθηκαν πάντοτε, από ισχυρές χώρες, για γεωπολιτικούς σκοπούς. Θυμίζουμε ότι το 1974 η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο με πρόσχημα την προστασία της τουρκικής μειονότητας. Η Γιουγκοσλαβία διαλύθηκε λόγω των εθνοτικών-θρησκευτικών αντιπαραθέσεων που υποδαύλισαν έντεχνα Γερμανία και ΗΠΑ. Το Κοσσυφοπέδιο αποσπάστηκε από τη Σερβία, μετά από έξωθεν επέμβαση, λόγω της τοπικής πλειοψηφίας του αλβανικού-μουσουλμανικού στοιχείου. Η Τουρκία εισέβαλε πρόσφατα στο Βόρειο Ιράκ προκειμένου να προστατεύσει τη μειονότητα των Τουρκμένων που τους θεωρεί συγγενείς φυλετικά.
Η νεοθωμανική Τουρκία επιδιώκει να δημιουργήσει, υπό το γεωπολιτικό έλεγχό της, ένα ισλαμικό τόξο στη Βαλκανική που περιλαμβάνει τη Βοσνία, την Αλβανία, το Κοσσυφοπέδιο και τις μουσουλμανικές μειονότητες των Σκοπίων, της Βουλγαρίας, της Σερβίας, του Μαυροβουνίου και της ελληνικής Θράκης. Η χώρα μας θα βρεθεί σε μέγιστο εθνικό κίνδυνο διάλυση, ως κρατική οντότητα, μέσω εκβιασμών και εξωτερικών παρεμβάσεων, αν απερίσκεπτα επιτρέψει τη γιγάντωση μιας μουσουλμανικής στρατηγικής μειονότητας στο εσωτερικό της.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε συντομευμένο στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ στις 24-3-16
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου