Χωρίς σχέδιο και εθνική στρατηγική για το χρέος, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν πήγε ποτέ στην Ε.Ε. να πει την αλήθεια: «Δεν μπορούμε να αποπληρώσουμε το χρέος». Με τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου, η κυβέρνηση Παπανδρέου δέχθηκε τη ρετσινιά της ελεγχόμενης χρεοκοπίας που συνεπάγεται η «εθελοντική» αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Τώρα, όλα είναι έτοιμα να δεχθεί την περαιτέρω υποβάθμιση της χώρας, του τραπεζικού και ασφαλιστικού συστήματος, με πολύ ισχνό αντάλλαγμα. Με χρέος που δεν μπορεί να αποπληρώσει, η Ελλάδα οδηγείται μαθηματικά σε μακροχρόνια οικονομικό μαρασμό, παγιδευμένη στην ύφεση.
Η κοινωνία ασφυκτιά, επειδή η οικονομική πολιτική που επελέγη για να τη σώσει, τη βουλιάζει ακόμη περισσότερο. Μια χώρα θα έπρεπε να οργανώνει ορθολογικά τα δημόσια οικονομικά, είτε τελεί σε κατάσταση πτώχευσης είτε όχι. Το κάναμε; Δεν το κάναμε. Μας το επιβάλλουν πλέον οι περιστάσεις. Δεν τρέφω αυταπάτες ότι τέτοια ζητήματα μπορούν να συζητηθούν στο ελληνικό πολιτικό σύστημα και στην ιθύνουσα τάξη. Θα ήλπιζα, όμως, ότι αυτή ακριβώς η συγκυρία θα επέβαλλε σε όσους κόπτονται πραγματικά για το καλό του τόπου, να προχωρήσουν σε έναν συντεταγμένο δημόσιο διάλογο που θα υπερβαίνει τα αφοριστικά «ναι!» και τα αφοριστικά «όχι!». Να δούμε τι θέλουμε, τι μπορούμε και πού πάμε. Πολύ φοβάμαι, όμως, πως ούτε αυτό μπορεί να γίνει. Εκτός κι αν η συγκυρία αποδειχθεί τελικά ακόμη πιο δραματική και τους παρασύρει μη περιμένοντας άλλη φορά...
Ο έλεγχος έχει χαθεί και η κυβέρνηση σύρεται μπροστά στο δίλημμα «επιστροφή στη δραχμή και υποτίμηση 50% ή μείωση εισοδημάτων κατά 80%». Πόσοι συναγερμοί χρειάζονται για να το καταλάβουμε; Ολες οι δηλώσεις των ξένων ηγετών και του Τύπου δείχνουν ότι «οι ξένες δυνάμεις προετοιμάζονται συστηματικά για την αποτυχία μας». Η κυβέρνηση του Μνημονίου τι έκανε για να τους διαψεύσει; Τι έκανε για να μη γίνει η χώρα βαλκανική με μέσο μισθό των 300 ευρώ, ανεργία στο 30% και μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό; Τίποτε...
Το ελληνικό χρέος θα διατηρηθεί σε υψηλά επίπεδα έως το 2030, επισημαίνει σε έκθεσή της, που παρουσίασε στο Eurogroup, η τρόικα σύμφωνα με το Βloomberg. Τονίζει ότι χρειάζεται 60% «κούρεμα» για να επιτευχθεί μείωση του χρέους στο 110% του ΑΕΠ το 2020. Ηδη υπάρχει «στο τραπέζι το “κούρεμα” του ελληνικού χρέους κατά 50% και αυτό δεν είναι μυστικό», δήλωσε ανώνυμη πηγή στις Βρυξέλλες. Εάν το «κούρεμα» κλείσει στο 50%, τότε θα διαγραφεί χρέος ύψους 67,5 δισ. ευρώ, δηλαδή ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο 20% του συνολικού χρέους. Ψίχουλα, δηλαδή.
«Η Ελλάδα πρέπει να κηρύξει πτώχευση» επισημαίνει ο πρόεδρος της Commerzbank. Ο επικεφαλής της δεύτερης σε μέγεθος γερμανικής τράπεζας εκτιμά ότι η εθελοντική συμμετοχή του τραπεζικού τομέα στην αρωγή προς την Ελλάδα δεν θα είναι αρκετή και κάλεσε την Αθήνα να κηρύξει στάση πληρωμών, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μπιλντ», που δημοσιεύτηκε προχτές Παρασκευή.
«Η Ελλάδα έχει ανάγκη να μειώσει το χρέος της» δήλωσε ο Μάρτιν Μπλέσινγκ, μιλώντας στην ταμπλόιντ γερμανική εφημερίδα. «Ομως οι περικοπές στο ενεργητικό των τραπεζών (που έχουν δανείσει χρήματα στην Ελλάδα) δεν αρκούν» πρόσθεσε, «η τελευταία συμφωνία ανάμεσα στον πολιτικό και τον ιδιωτικό τομέα δεν έλυσε το πρόβλημα». Στις 21 Ιουλίου, οι Ευρωπαίοι ηγέτες πέτυχαν από ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας, τράπεζες, ασφαλιστές και επενδυτικά ταμεία, να παραιτηθούν εθελοντικά από περίπου το ένα πέμπτο των πιστώσεών τους, τις οποίες κρατούν με τη μορφή ομολόγων του ελληνικού κράτους. Η συμφωνία αυτή μοιάζει πλέον ξεπερασμένη ενόψει των προβλημάτων της χώρας, σύμφωνα με τον Μπλέσινγκ.
«Κατά τη γνώμη μου, το πράγμα δεν θα δουλέψει σε εθελοντική βάση» δήλωσε ο Μπλέσινγκ, «αλλά μόνον αν η Ελλάδα κηρύξει η ίδια στάση πληρωμών». «Μια εθελοντική παραίτηση (των πιστωτών από την επιστροφή των χρημάτων τους) χωρίς κήρυξη πτώχευσης θα ήταν επιζήμια για την αξιοπιστία των ομολόγων άλλων χωρών» τόνισε. «Πρέπει να το πούμε ξεκάθαρα: τα κράτη έχουν επιλογή ανάμεσα σε δύο δυνατότητες, είτε να πληρώνουν τα χρέη τους, όπως προβλέπεται, είτε να κηρύσσουν πτώχευση» πρόσθεσε ο τραπεζίτης.
Μια πτώχευση της Ελλάδας θα επέφερε ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, πολλές από τις οποίες στην Ευρώπη θα πληγούν, παραδέχεται ο Μπλέσινγκ. Σύμφωνα με τον ίδιο, για να αντιμετωπιστεί το γεγονός αυτό, «κάθε τράπεζα θα πρέπει κατ’ αρχάς να προσπαθήσει να βρει μόνη της κεφάλαια» πριν προσφύγει στα δημόσια ταμεία. Σκληρές αλήθειες από τους Γερμανούς τραπεζίτες.
Η χώρα βουλιάζει σε μια ιδιότυπη παράλυση. Κάτι η απελπισία από τα μέτρα, κάτι οι συνεχείς απεργιακές κινητοποιήσεις, κάτι οι αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού, κάτι οι παλινωδίες της κυβέρνησης, όλα αυτά μαζί και από κοινού έχουν τινάξει στον αέρα τα πάντα. Η οικονομία ασφυκτιά, επειδή ζει χωρίς καμιά χαραμάδα αναπτυξιακής προοπτικής. Το Χρηματιστήριο καταρρέει, η αγορά έχει παγώσει, οι τράπεζες έκλεισαν τη στρόφιγγα και όλα τα επενδυτικά σχέδια αραχνιάζουν στα συρτάρια των εμπνευστών τους. Ασφυκτιά επειδή για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης συνοδεύτηκε και από μέτρα επιχειρηματικής καταστολής. Αυτά...
Το κείμενο απο την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου