Σκύψε ευλογημένε τόπε...
Ok, αφού περάσαμε the better part των τελευταίων χρόνων για να υπενθυμίζουμε σε ιδιοτελείς πένες ότι η κρίση είναι πρωτίστως global και (πολύ) μετά local, ας χαραμίσουμε κι ένα πόστ για την πραγματική φύση της εγχώριας κρίσης, πάλι κόντρα στις ιδιοτελείς πένες που αντιγράφουν με καρμπόν η μία την άλλη τις ρηχές ιδέες τους για υπερτροφικό δημόσιο, ιδεολογικές ηγεμονίες της αριστεράς και άλλες χρήσιμες ηλιθιότητες στην υπηρεσία αυτών που στην υγεία των κορόιδων θα… αρπάξουν για άλλη μια φορά ό,τι δεν είναι βιδωμένο στο πάτωμα.
Τα συστατικά της εγχώριας κρίσης, δε παρουσιάζουν καμία πρωτοτυπία που να μην την απαντάμε στις δοξασμένες μητροπόλεις του πιό απελεύθερου καπιταλισμού. Η διαφθορά, οι μίζες, οι χαριστικές αναθέσεις, τα καρτέλ, η άλωση του κράτους, η ελλιπής δικαιοσύνη είναι headlines που έχουμε διαβάσει σε κάθε δυτική γλώσσα, σε κάθε εφημερίδα του “πολιτισμένου κόσμου”. Τι είναι αυτό που κάνει την Ελλάδα ΤΟΣΟ ειδική περίπτωση που “μια χεσά τόπος” να κοσμεί τα πρωτοσέλιδα τόσο εντονα, για τόσο διάστημα;
Είναι απλό, απλά αδικείται στην περίληψή του: η Ελλάδα έχει χάσει την ψυχή της.
Δε μπορώ εύκολα να φανταστώ άλλη χώρα που οι κεφαλές της (πολιτικές, πνευματικές, δημοσιογραφικές, επιχειρηματικές, you name it) να είναι τόσο πρόθυμες να τη διασύρουν, να την ευτελίσουν, να υπερβάλουν σε ταπεινώσεις και σε αυτομαστίγωμα. Να σου λένε έξω “είστε κλέφτες” και να απαντάς “επίσης δεν πλενόμαστε συχνά”. Να σου λένε “θα σας γαμήσουμε” και να απαντάς “ναι, αλλά χωρίς βαζελίνη παρακαλώ, δεν την αξίζουμε”.
“Μισό λεπτό, δεν έχουν βάση οι κατηγορίες; δεν έχει γίνει ο Έλληνας ένα νεόπλουτο βόδι που χτίζει αυθαίρετα κοτέτσια και τα πουλάει για kyramaritsa resort στους κουτόφραγκους;” λέει μια λεπτή φωνίτσα απ’ το protagon ή την Καθημερινή ή την Athens Voice ή τα Nέα (συνήθως η ίδια φωνίτσα, σε όλα τα παραπάνω ταυτόχρονα, μαστιγώνοντας ταυτόχρονα την πολυθεσία).
Kαμία αντίρρηση. Αλλά κάντε ένα διάλειμμα απ’ το σκύψιμο, αλλάξτε λίγο στάση και κοιτάξτε λίγο και τη φάτσα του επιβήτορα, για να δείτε ότι αυτός που σε κατηγορεί ότι έκλεψες 200, έχει κλέψει 200.000.000, ότι αυτός που σε κατηγορεί ότι “ζεις παραπάνω από τις δυνατότητές σου” εχει τινάξει την οικονομία στον αέρα με εικονικό χρήμα και speculations, ότι για κάθε λαδωμένο απ’΄τη Siemens, υπάρχει μια Siemens που λαδώνει, ότι για κάθε kyramaritsa που γαμάει τεσσερα στρέμματα ακτογραμμής, αντιστοιχεί σαν κατήγορος μια deregulated πολυεθνική που έχει γαμήσει κατι χιλιόμετρα αρκτικής ακτογραμμής, ότι σε κατηγορούν ότι βούλωσε ο Ποδονίφτης, τύποι που έχουν στο λαιμό τους τη Λουιζιάνα.
Το οικονομικό σκέλος κάποτε θα λυθεί, πάντα λύνονται αυτά.
Το ψυχικό σκέλος κρύβει μια ζημιά πολλαπλάσια, εναν αγώνα που έχει χαθεί πριν δοθεί, ένα τραύμα φορέα της γάγγραινας που θα σου στοιχίσει το πόδι, αν είσαι τυχερός και σταματήσει εκεί.
Στάσου όρθιος. Κοίτα το Κτήνος στα μάτια.
Αν αποστρέψει πρώτο το βλέμμα, έχεις μια ελπίδα, ακόμα και με άνισες πιθανότητες.
Αν αποστρέψεις πρώτος το βλέμμα, τότε και στο πιάτο να σου δώσουν τη νίκη, δεν την αξίζεις.
Δεν έχεις τίποτα μέσα σου, είσαι ένα άδειο κέλυφος, μια φουσκωτή κούκλα, οπότε μην απορείς που όλοι σε χρησιμοποιούν για “ξαλάφρωμα”.
Και κυρίως, να χαρείς, μη μας τα ζαλίζεις με τις “αναλύσεις” σου για την εμπειρία που βιώνεις και πόσο σου αξίζει.
Το τελευταίο που θέλει κανείς απ΄το σπερματοδοχειό του, είναι να ακούει τις απόψεις του.
paganeli.wordpress
RAMNOUSIA