Ζουν ανάμεσα μας

Τους βλέπεις καθημερινά γύρω σου. Περιμένεις στην ουρά μαζί τους να πληρώσεις το λογαριασμό της ΔΕΗ. Ψωνίζετε από το ίδιο σούπερ μάρκετ και συχνάζετε στα ίδια μέρη. Τα πρεζάκια του μνημονίου, ζουν ανάμεσα μας.

Από μικροί απείχαν από οτιδήποτε μπορούσε να ταράξει την ηρεμία τους. Οι πλάκες ήταν για τους ασόβαρους, οι κοπάνες για τους αλήτες και ο έρωτας για τους ονειροπαρμένους.

Αποκαλούν όλους τους πολιτικούς ψεύτες, αλλά ψηφίζουν πάντα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Λένε ότι γνωρίζουν το βρώμικο ρόλο της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα, ωστόσο σε κάθε βραδινό δελτίο του mega, είναι εκεί.
Κάθε φορά που επινοείται μια ιστορία που περιγράφει τις καταστροφικές συνέπειες που θα επέφερε η εκλογή ενός κόμματος που δε θα ακολουθούσε τις πολιτικές της τρικομματικής, κολλάνε το πρόσωπο τους στο γυαλί, χαμογελούν από ευτυχία και η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο.

Αποστηθίζουν, τρώνε και κοιμούνται.

Την άλλη μέρα τους βλέπεις και πάλι. Σου λένε το ποίημα που έμαθαν χθες. Πως "κάποια στιγμή έπρεπε να μπει μια τάξη στην Ελλάδα". Πως "έγιναν μερικά βήματα προς τα μπροστά", σου λένε για τις "διαρθρωτικές αλλαγές στο δημόσιο τομέα", πως "κάποιοι επιτέλους μπήκαν στη φυλακή". Δείχνεις υπομονή και συζητάς μαζί τους. Σου λένε πως "έχεις δίκιο, αλλά τι να κάνουμε τώρα" και αναρωτιέσαι: "είναι όντως τόσο ηλίθιοι";

Τα πρεζάκια του μνημονίου, αφιέρωσαν πολύ χρόνο και χρήμα διαμορφώνοντας την πολιτική τους ιδεολογία. Παρακολουθώντας και διαβάζοντας την άποψη "έγκριτων" δημοσιογράφων, παρευρισκόμενοι σε πολιτικά γραφεία γαλαζοπράσινων πολιτικών προσώπων, τρέχοντας καθημερινά για τις ανάγκες της ενδυνάμωσης της μεγάλης φοιτητικής παράταξης που τους έκανε να νιώσουν σημαντικοί ως φοιτητές. Αφενός περιμένουν μια ανταπόδοση. Αφετέρου έχουν δύο επιλογές: Η πρώτη, είναι να αυτοαναιρεθούν, να αλλάξουν το κοινωνικό τους προφίλ και να γκρεμίσουν "γέφυρες" που με τόσο κόπο χτίσανε. Η δεύτερη είναι να μείνουν αδρανείς.

Τα πρεζάκια του μνημονίου δεν ενδιαφέρονται για τις χιλιάδες αυτοκτονίες, την πείνα, τις απολύσεις, τη φτώχεια και τη δυστυχία. Για εκείνους, όλα αυτά είναι απλά νούμερα. Για εκείνους σημασία έχει να αποφύγουν την εσωτερική σύγκρουση. Να πείσουν τους εαυτούς τους πως το λάθος δεν είναι δικό τους, αλλά δικό μας, συνεχίζοντας το έργο των πολιτικών του "μαζί τα φάγαμε" και των δημοσιοκάφρων, των "μαϊμού συντάξεων" και των υπέρογκων μισθών στο δημόσιο.

Δεν ανήκουν σε κάποιο μεγάλο οικονομικό λόμπι. Δεν παρακολουθούν καν "δεξαμενές σκέψης". Είναι οι απλοί, καθημερινοί ψηφοφόροι των κομμάτων του μνημονίου. Εκεί ξεκινάει και τελειώνει ο ρόλος τους.

Η πρέζα τους, είναι "το εγώ" τους και θα το υπερασπισθούν πάση θυσία. Τα δελτία των 20:00, οι κατασκευασμένες δημοσκοπήσεις, οι ασαφείς προβλέψεις, η επικείμενη χρεωκοπία που αποφεύγεται με μαεστρία και αυτή που προβάλλεται ως "κοινή γνώμη", τους παρέχει τη δόση τους. Έτσι θα συνεχίσουν μέχρι να πεθάνουν.

Μην τους αφήνετε να σας επηρεάσουν. Μην τους δίνετε σημασία. Θα πρέπει να συνεχίσουμε χωρίς αυτούς. Με ΚΑΘΕ τρόπο, ΧΩΡΙΣ αυτούς.


Tyler Durden

Πηγή: Ζουν ανάμεσα μας - RAMNOUSIA