Τι πίνουν οι Πολιτικοί και τι οι Πολίτες;

Ιδιαίτερη εντύπωση έχει προκαλέσει στη Βρετανία η αποκάλυψη ότι ίχνη κοκαΐνης εντοπίστηκαν σε εννέα διαφορετικές τουαλέτες του Κοινοβουλίου, γεγονός που συνιστά ευρύτατη χρήση της στο κτίριο όπου λαμβάνονται οι νομοθετικές αποφάσεις της χώρας.

Το ίδιο είχε διαπιστωθεί παλαιότερα στο Κοινοβούλιο της Ιταλίας, όταν ακτιβιστές παρίσταναν εργαζόμενους σε εταιρεία καθαρισμού του κτιρίου και τοποθέτησαν ναρκοτέστ στις τουαλέτες. Οι βουλευτές δεν μπορούσαν να γνωρίζουν πως τα αρωματικά ήταν ανιχνευτές ουσιών και διαπιστώθηκε πως η πλειονότητα των βουλευτών «την έπινε».

Προσωπικά δεν εκπλήσσομαι. Κατ' αρχάς, είναι γνωστό πως η πολιτική αποτελείται κυρίως από πλουσιόπαιδα. Απόγονους από μεγάλα τζάκια. Αυτοί οι «άνθρωποι», όσο ξενέρωτοι και κομιλφό φαίνονται, τα γούστα τους τα κάνουν στα νιάτα τους. Αλλαζονικά παιδιά που ξημεροβραδιάζονται σε λέσχες και τένις κλαμπ, σε ιστιοπλοϊκούς ομίλους και σε καλλιτεχνικά γκαλά.

Γκόμενες φωτομοντέλα, που για τις βίζιτές τους δεν αρκεί μόνο το χρήμα. Πολλά έχουν γραφεί για την κόκα που παίζει στο μόντελινγκ και στα γραφεία ενοικιάσεως συνοδών. Και, φυσικά, τα πλουσιόπαιδα δεν είναι πλέμπα να τη βγάζουν με πρέζα σαν τους άστεγους και με φούντα όπως ο απλός λαουτζίκος.

Ακριβά γούστα, ακριβό πιώμα. Μα, δεν φωνάζουν η μάμι και ο ντάντι; Δεν φωνάζουν. Γνωρίζουν! Η πολιτική στη σημερινή μορφή της δεν είναι παίξε-γέλασε. Οι ελεγχόμενοι από την παγκόσμια διακυβέρνηση αναλαμβάνουν υποχρεώσεις σοβαρές. Όταν η δουλειά σου είναι να καταστρέφεις ανθρώπινες ζωές κατά παραγγελία και να πείθεις πως αγωνίζεσαι για το καλό της κοινωνίας έχεις έργο βαρύ.

Τα ναρκωτικά δρουν ανασταλτικά με τον καιρό και στη συνείδηση. Όταν φτάσει ο καιρός να αναλάβουν δράση την έχουν ήδη απωλέσει. Μετά έχουν να ξεπεράσουν την ξεφτίλα, εύκολο, διότι δεν έχουν φιλότιμο, και τον φόβο, μη βρεθεί κανένας Κουφοντίνας -δύσκολο, διότι οι νέες τεχνικές ελέγχου εξασφαλίζουν την ύστατη κάλυψη.

Αδύνατον να υπάρχουν έστω και μόνο 300 που να μπορούν να κάνουν όλα αυτά στον κόσμο χωρίς να πάσχουν ούτε από μια τόση δα διαταραχούλα. Αν υπάρχουν, θα πρέπει να ψάξουμε σοβαρά ποιο είναι αυτό το τόσο επιτυχημένο think tank που κατασκευάζει τέτοια ανθρωποειδή, που να μπορούν να καταστρέφουν ανθρώπους με ψυχραιμία και νηφαλιότητα.

Στο ελληνικό Κοινοβούλιο δεν έχουν γίνει τέτοιου είδους έρευνες -τουλάχιστον δεν έχουν αναφερθεί. Είμαστε μικρή χώρα και έχουμε υποστεί εγκλήματα δυσανάλογα με το μέγεθός μας από απάτριδες που θυσιάζουν τα στουρνάρια που τους ψήφισαν για αντιπροσώπους τους. Λογικό δεν είναι να σκεφτούμε, όσο κι αν η λογική σήμερα είναι εντός εισαγωγικών, πως τα αλλαζονικά πλουσιόπαιδα που γίνονται βουλευτές κληρονομικώ δικαίω, συν τα φαστιστοειδή που ούτως ή άλλως την έχουν... ακούσει περίεργα, συν τους απροσάρμοστους κομμουνιστές που ονειρεύονται λαϊκή κυριαρχία από έναν λαό που έχει πέσει ξελιγωμένος στην καλοπέραση, πως κάτι ρουφάνε και γίνονται έτσι;

Έλεγαν οι παλαιότεροι πως η πολιτική είναι σκληρό ναρκωτικό, αλλά αυτό δεν αρκεί από μόνο του να καταδείξει την ένταση του «ακούσματος». Σίγουρα υπάρχουν... βοηθήματα. Αν δεν υπάρχουν, τότε ίσως δεν πρέπει να θεωρούμε τους πολιτικούς μας απλώς ξεπουλημένους, αλλά από τη γέννησή τους διαταραγμένους. Και να κάνουμε κι εμείς ως κοινωνία έναν έλεγχο να δούμε ποιο είναι αυτό το σύνδρομο που μας κάνει να ξαναψηφίζουμε αυτούς που μας κάνουν να υποφέρουμε.

Πάντως, το Σύνδρομο της Στοκχόλμης, η διαταραχή κατά την οποία αυτός που βιάζεται κατ' εξακιλούθηση στο τέλος δένεται με τον βιαστή του, νομίζω πως καλύπτει την πλειονότητα της κοινωνίας μας.

Τσουκαλάς Άγγελος

Πηγή: Τι πίνουν οι Πολιτικοί και τι οι Πολίτες; - RAMNOUSIA