 |
| Γιώργος Παπασπυρόπουλος |
Η συγκυβέρνηση, παρότι κυβερνά χάρις -και μόνο- στο bonus των 50 εδρών (στο πρώτο έστω και με μια ψήφο κόμμα) και όχι ως πραγματικά πλειοψηφούσα συμμαχία, δεν θέλει εκλογές. Η δεδηλωμένη της έστω και έτσι, είναι ισχνή - στις δημοσκοπήσεις ΝΔ ΠΑΣΟΚ μαζεύουν δεν μαζεύουν ένα 20-25% μαζί - αλλά κάνουν ότι μπορούν να μην ψηφίσουν οι πολίτες αυτό που θέλουν. Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από αυτήν την Βουλή μοιάζει όνειρο θερινής νυκτός, παρόλα αυτά κάνουν ότι μπορούν να συγκεντρώσουν τον μαγικό αριθμό των 180 βουλευτών για να παραμείνουν μέχρι τον Ιούνιο του 2016 (και τότε ίσως κάτι να σκεφτούν...).
Η τρόικα δεν επιθυμεί "πολιτικές εκκρεμότητες" αλλά ούτε και εκλογές... προτιμά έναν υπάκουο συνεργάτη από έναν διαπραγματευτή με λαϊκή εντολή...
Οι αγορές πάλι προτιμούν "σταθερότητα" - δεν τους αρέσουν οι εκλογές, τους είναι κάτι απεχθές να ανακατεύονται οι Πολίτες στην οικονομική πολιτική. Προτιμούν δοτούς πρωθυπουργούς, μη εκλεγμένους τεχνοκράτες, παρά φύσιν συμμαχίες όπως εκείνη με το ΛΑΟΣ επί Παπαδήμου, οτιδήποτε - αλλά όχι δημοκρατικά εκλεγμένους εκπροσώπους της πλειοψηφίας...
Υπάρχει πρόβλημα προφανώς με τον άτακτο λαό και την επικίνδυνη δημοκρατία.
Αν μπορούσαν θα καταργούσαν τις εκλογές αφού όλες τους οι μεθοδεύσεις κατασκευής συναίνεσης έχουν και τα όριά τους: κανείς δεν ξέρει πότε ο σιωπηλός λαός, ο υπομονετικός λαός, ο αποσυνδικαλισμένος λαός που δεν συμμετέχει συχνά σε πορείες και διαμαρτυρίες, θα ξεσπάσει - και θα στείλει το παλιό πολιτικό σύστημα στον αγύριστο.
Η τρόικα εκβιάζει αυτήν την κυβέρνηση αλλά δεν θέλει άλλη να την αντικαταστήσει - εδώ περνούν οι εκβιασμοί, με τους άλλους δεν ξέρεις...
Οι αγορές ετοιμάζουν άνοδο των spreads, βουτιά του χρηματιστηρίου σε περίπτωση που πλησιάσουν και μόνο εκλογές...
Η συγκυβέρνηση εκβιάζει βουλευτές, τραπεζώνει βουλευτές, παρακαλάει βουλευτές - έχει υποσχεθεί το μαγικό νούμερο των 180 στην Μέρκελ έναντι "πολιτικής λύσης" για το μνημόνιο που δεν βγαίνει... κι αν δεν της φέρει τους 180 κινδυνεύει να δει την ...πλάτη της αντί για "πολιτική λύση".
Ποιο είναι το πρόβλημα; Η δημοκρατία!
Η δημοκρατία απειλεί το status quo των προτεσταντικών πολιτικών λιτότητας που έχει επιβάλλει ο γερμανικός οικονομικός εθνικισμός, απειλεί τις φούσκες χρέους, απειλεί την αποικιοποίηση των χρεοκοπημένων. Η δημοκρατία απειλεί τις δήθεν μεταρρυθμίσεις, την απορρύθμιση δλδ κάθε δημόσιου θεσμού προστασίας, παιδείας, υγείας, την ιδιωτικοποίηση των πάντων ως ιδεολογική εμμονή ακόμη και όταν δεν είναι ευκαιρία κερδοσκοπίας. Η δημοκρατία φέρνει το πόπολο στο προσκήνιο, καταστρέφει τον προγραμματισμό των πολιτικών παρασίτων και των γυπών της οικονομικής κερδοσκοπίας.
Γι αυτό αφαιρώντας ένα ένα τα δικαιώματα των πολιτών, στην δίκαιη φορολόγηση, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στο νερό και το ρεύμα, στην εκπαίδευση και το φυσικό περιβάλλον, έφτασαν στην καρδιά των δικαιωμάτων: στο δικαίωμα του αποφασίζειν.
Φθονεί το "σύστημα" τις δημοκρατικές συμμετοχικές διαδικασίες - προτιμά κλειδωμένα πανεπιστήμια και ψήφο από το σπίτι, χωρίς αληθινή συζήτηση, από αγνώστους μεταξύ αγνώστων. Προτιμά συνδικάτα αδύνατης απαρτίας και απόφασης - δλδ να αποφασίζουν οι απέχοντες.
Το επικίνδυνο είναι ότι οι συστημικές επιδιώξεις φτάνουν πλέον και στα νέα κόμματα όπως το Ποτάμι, μεταμφιεσμένες ως καινοτομία και μεταρρύθμιση: να εκλέγεις δλδ όλα τα όργανα αλλά εκείνα να μην αποφασίζουν για τίποτα... - μόνο να συμβουλεύουν τον αυτοπρόβλητο ηγέτη (δες ). Και φτάσαμε άνθρωποι της αριστεράς, σοσιαλιστικών, φιλελεύθερων και οικολογικών δημοκρατικών πεποιθήσεων να αρνούνται εθελοντικά τα δικαιώματά τους!
Είναι και αυτό ένα είδος εκπαίδευσης - πως να εκχωρείτε δικαιώματα στους εκ των ελίτ, αρμοδίους - πως να δεχόσαστε Παπαδήμους στην θέση των εκλεγμένων ηγετών σας - πως να εκχωρείτε στους δανειστές το δικαίωμά σας να αποφασίσετε για τον εαυτό σας - πως εν τέλει να δεχόσαστε εθελοντικά να αποφασίζουν άλλοι για σας!
Η ολιγαρχία επιδιώκει να πάρει ρεβάνς από την αποσταθεροποιητική δημοκρατία σε όλα τα επίπεδα
Ήταν που ήταν η δημοκρατία μετέωρη, τηλεοπτική, ανεπαρκής και συχνά ατελέσφορη, τώρα επιδιώκεται και η επίσημη κατάργησή της. Από τους κομματικούς μηχανισμούς προχωράμε στην παύση του συναποφασίζειν. Από τα καπελώματα των μειοψηφιών στην κατάργηση της πλειοψηφίας. Από την πασαρέλα των εκλογών στην αναβολή τους επ΄αόριστον.
Μα ποιοι μας κυβερνούν; Πως και γιατί βρίσκονται σε αυτές τις θέσεις; Είναι πιο έξυπνοι, πιο σοφοί, πιο ικανοί από την πλειοψηφία των πολιτών;
Όχι βέβαια...
Κυβερνούν τη χώρα με καλπονοθευτικά bonus που καταργούν την αρχή της αναλογικότητας στην αντιπροσώπευση και κάνουν το Σύνταγμα κουρελόχαρτο.
Κυβερνούν τα κόμματά τους καταργώντας τα μέλη και τις ενοχλητικές δεσμευτικές αποφάσεις τους.
Κυβερνούν την ΕΕ όχι με το ευρωκοινοβούλιο αλλά με εξωθεσμικά όργανα, διακυβερνητικές διασκέψεις και τρόικες.
Κι όμως: είναι η ώρα της δημοκρατίας
Χωρίς αυτήν όλα τα δικαιώματα του Πολίτη που κατακτήθηκαν τον περασμένο αιώνα θα χαθούν και το 1% του πλούτου θα πάρει την ρεβάνς και στην πολιτική σφαίρα - στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία αλλά και στην κάθε χώρα ξεχωριστά. Οι αγορές στην θέση της δημοκρατίας.
Γι αυτό όλο το παλιό πολιτικό σύστημα φρικάρει στην ιδέα των "πρόωρων" εκλογών στην Ελλάδα.
Μιλούν τα παπαγαλάκια για αστάθεια, αναταραχή, αβεβαιότητα... με εντολή της πλειοψηφίας!
Δλδ ο λαός δεν δικαιούται δια να ομιλεί και κυρίως δια να αποφασίζει. Είναι επικίνδυνος για την κανονικότητα μιας νόθα διαμορφωμένης κυβερνητικής πλειοψηφίας και μιας εξωθεσμικής τρόικας που δεν ελέγχεται δημοκρατικά. Όσο είναι αναλογικά επικίνδυνο και το ευρωκοινοβούλιο (δλδ ο ευρωπαϊκός λαός) για την ευρωπαϊκή ολιγαρχία γι αυτό και συμβουλεύει αλλά δεν κυβερνά.
Δεν είναι λοιπόν το φάντασμα του ΣΥΡΙΖΑ που πλανιέται πάνω από την Ευρώπη - είναι το φάντασμα της δημοκρατίας!
Και οι εκλογές στην Ελλάδα έχουν ήδη αργήσει πολύ. Επικίνδυνα πολύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου